Hartenkreten

hartenkreet (nr. 32.813):

RECHTVAARDIG

Ze was niet mooi, veel te zwaar
dat tienermeisje van al zeker elf
Met puistjes en halsstarrig haar
lelijk, dat vond zij nochtans zelf

Ze was niet rank en veel te saai
met benen die er lomp uitzagen
’t Was knokken met de bierkaai
zonder ‘t perspectief op slagen

Ze was niet leuk, met die ogen
waar immer traan achter stond
Haar leven, zuiver onvermogen
huilde tot aan de morgenstond

Ze was niet gracieus en zo dom
dat meisje met haar dikke kont
Van de lelijkheid een optelsom
zij was wel de enige die ’t vond

Ze was zo mooi, dat zag ze niet
veel te kritisch, uit onzekerheid
Haar ogen huilden van verdriet
toch kwam er rechtvaardigheid

Ze werd ontdekt door haar lief
die 't eerst haar schoonheid zag
Hij zag: Zij is waarlijk exclusief
en hij was verliefd op toverslag

Ze was heel mooi, niet te zwaar
‘t tienermeisje na een jaar of elf
Zonder puist en schitterend haar
en zalig, dat vond haar man zelf