Alle inzendingen over robert long

Bezongen zijn ze ooit door Robert Long, De van een bult voorziene homofielen, Alsook de Joden, negers en debielen, Waarbij een minderheid die dans ontsprong. De zanger heeft transgenders genegeerd, Heeft Robert Long toen gediscrimineerd ?…

Van in en uit, zwart/wit en right and wrong En van het mooiste werk van Robert Long…

Alle cd's had ze van Robert Long Zijn teksten gaven haar rust Want als hij zijn liedjes zong Werd haar pijn daardoor gesust Ze zong de teksten zachtjes mee Herkenning in haar moede ogen Ze genoot van iedere nieuwe cd En toen ze achteruiging zienderogen Was steeds zijn muziek bij haar Brachten zijn teksten nog een lach Haar vroege dood…

(voor Robert Long) Je streed tegen alle onrecht, die homo's moesten ondergaan en je intenties waren echt, omdat je de liefde zag vergaan. De scheiding van je moeder/vader maakte een diepe wond in je ziel, je moeder stierf, je vader de dader? je bibberde in je boerenkiel.…

Robert Long zingt een fel opstandig lied over het verleden van 't christendom, naar zijn mening star, bekrompen en dom. Harde tucht gaf vele mensen verdriet. Welk euvel bracht geestelijke leiding niet? Was zij slechts belust op eigen rijkdom? Toehoordersgedachten draaien zich steeds om als wervelwinden door neerbuigend riet.…

Mijn wonden schoongelikt Door jouw warme zoete tong In een oud vochtig hotel…… Like de song à la Robert Long In een draaikolk vol van liefde Weggezogen van elke werkelijkheid Strelen onze handen verdrinken ogen Jouw zwoele blik die mij telkens verleidt Verborgen achter de oktoberzon Kreun je zacht met je grappige accent Zo vertrouwd en…

Long wie bang is om te leven moet vandaag nog sterven en voeg daar aan toe wie angst heeft mag best verlost worden Witteman heeft die angst, een grote angst!…

------------------------------------------------- Schrijver: Bob Leverman, alias: Robert Long. Het is deze maand vijf jaar geleden dat hij overleed (op 13 december 2006) in een ziekenhuis te Antwerpen, in de armen van zijn lief...…

Ze, we gaan de mensen allemaal chippen dan worden we, ze net als alle kippen allen in een grote wereld-leef-leg-batterij 'hutje bij mutje', zij aan zij, 'chippie' d'r bij Dan zij we stukke beter, altijd te controleren met de nadruk op leren, studeren, respecteren wie niet snel en goed vordert, zinvol groeit wordt door de satelliet vaker…

Wie speelt een belangrijke rol in mijn leven? Wie wellicht was en is het allerbelangrijkst? dan denk ik toch niet direct aan een persoon Maar aan wat dan wel; ik denk dan aan DE KEUKENROL Wat een uitvinding, wat een gemak Elk kliekkie, elk kwakkie Direct en op je gemakkie Als sneeuw voor de zon geabsorbeerd Verorberd in de zachtheid…

de smaak van je lippen nog op mijn mond voel ik de avond door m'n haren fluisteren als ik 't grindpad verlaat en achter mij de deur dicht valt So long, Marianne…

een ijsvogeltje steelt de vis van mijn hengel - mijn dag is volmaakt Foto van © Robert Moeliker!…

liefste mijn liefste het leven was lijden kalverliefde bloeide maar afscheid kwam allemaal door angst toe maar jongen hoorde ik vaak ga door en hou vast het is zeven over twaalf jezus redt ons, hoor pa woonde levenslang op het thorbeckeplein waar ik groter groeide als de zon schijnen wilde als kind van vandaag hete dromen dromend…

Flitsend én altijd op zoek naar een vis Erotisch verenkleed Specialistsnoekduiker Blauw en versmolten, met alles wat is © Foto - ROBERT MOELIKER…

Lieve Robert, eens komt er een andere vrouw, die zeggen zal 'IK HOU VAN JOU'. Je Moeder…

Zoekend naar een tramhalte terug naar huis Kijk ik toevallig schuin naar boven naar het straatnaambord- Waar vroeger Arthur-Menge-Ufer als naam was aangegeven Zie ik nu zwart op wit Robert-Enke-Strasse staan, En voel de rillingen over mijn lijf - De straat voor het stadion van 96 is uit respect Genoemd naar jou, doelman van Hannover 96…

Robert Vuijsje, die gaat in de zak!'…

De recensenten schreven moord en brand De pasta van karton, de haas was goor Daar draaiden Robert en Matthijs op door!…

Ik wil u iets vertellen Over de weduwe van Nelle Ruim 60 jaar ben ik haar trouw gebleven Maar nu heb ik het roken opgegeven Lang was roken een genot Maar helaas mijn longen gingen er aan kapot Het niet meer roken valt mij zwaar Ik ben nog niet helemaal mee klaar Zo nu en dan steek ik er toch een op En sla mij na het doven voor de kop Ik ben…

Stroom door je longen, naar de kamers van het hart, wees toegankelijk.…

Droge huiden naast elkaar. Gebrekkige talen in de monden. Proberen houden, maar eerder scheuren met de tanden van verdriet. U vervelt, gaat u afdwalen in mijn verschijnen? Of eerder gaan springen in mijn schaduw. Jammer dat ik de schaduw niet meer heb. Het is gaan huilen ver van mijn bezwaren. U herkent deze uitspraken hé? Snapt u mij?…

We dachten dat die Robert heel wat vlekken op het blazoen van Donald zou ontdekken. Het pleit was in de pers allang beslist. Maar nee hoor, Trump is net zo wit als Mueller. Is dat een malle mee- of tegenvaller?…

je drijft van me weg in de kleur die zo goed aan mij hecht ik herinner me hem vooral in mijn armen: nog altijd ben ik van hier ik hoor nergens anders als in die boot doordrenkt met blauw met mijn hart aan de mast wapperend zwart samen met jou of jij het zo ziet weet ik niet ik zou jouw omhulsel ook graag als het mijne willen erkennen…

De druk op Robert Gesink wordt nu zwaar Hij heeft een meer dan pauselijke zegen Van wielergrootheid Eddy Merckx gekregen Merckx spreekt van Tourwinst! Maak dàt maar eens waar... 't Is dodelijk om zo vooruit te kijken Een winnaar moet steeds weer een winnaar blíjken…

De schuilnaam Robert Galbraith hield geen stand, Wim Overweg valt nu ook door de mand.…

Als Nibali vandaag eens beentje bree Als Contador, Quintana beiden và Valverdes bandjes regelmatig knà Als men bij Froome iets tussen spaken stee en uitkomt dat zij alle vijf gebrui Krijgt heden Robert Gesink gele trui…

Één donderdag is jaarlijks weer Een zondag is aan ons geleerd Op Hemelvaartsdag teruggekeerd Naar ver dichtbij is onze Heer In wolkenwit omzoomd met blauw Verdween Hij langzaam uit het zicht Werd Zelf zo leek het zonnelicht Hij nam de schrik in ogenschouw Van achterblijvers, triest, betraand Verbaasd, geschrokken, sprakeloos Geloofden…

Het was een huisartscrisis in acht delen Een worsteling met de moderne tijd Een psychiater en een jonge meid En echtelijke onmin-taferelen Voor kijkers was het leukste ongemak Dat eenheid in de tijd en plaats ontbrak…

Dan kun je lurkend aan je pijpje pils En geurend als een god in je Van Gils Je tafelpartner eindelijk 'ns zien Die wet zal er betekenis aan geven Dat 'long' in 'longen' staat voor langer leven…

een keizerlijke kleur wil ik door de regen spreiden sterk en baldadig de vlag van mijn verveling zwaai ik door uw middens en onthul de zevenentwintigste letter aan hen die niet geloven want het wonder moet mijn teken zijn ook dit beken ik dat mijn armzalige bewakers elke avond bij mij biechten en ik ervan tweemaal twaalf onvoltooide boeken…