Netgedichten

netgedicht (nr. 84.512):

toe maar jongen - zing!

liefste mijn liefste
het leven was lijden
kalverliefde bloeide
maar afscheid kwam
allemaal door angst

toe maar jongen
hoorde ik vaak
ga door en hou vast
het is zeven over twaalf
jezus redt ons, hoor

pa woonde levenslang
op het thorbeckeplein
waar ik groter groeide
als de zon schijnen wilde
als kind van vandaag

hete dromen dromend
van de homo sapiens
met een perfect lijf
dat ik liefhebben kon

moederziel alleen
sprak ik de letter “k”
om k-u-t te vermijden
je bent pas zeventien
zei ik, jij en ik zijn oké

dag kleine jongen
kind met een toekomst
iedereen doet ’t
het geeft ons vrede

ai lof joe so lieverd
als oogst van de liefde
zong ik graag voor jou
om dan te verzuchten
vanmorgen vloog je nog

in de dagen vol passie
was je er voor altijd
echter te jong voor mij
geniet daarom van harte

voor jou, beste vriend
zing ik het hoogste lied
vanavond tussen 8 en 11
als respect voor de liefde
voor jouw heerlijke muziek

... "Toe maar jongen – zing!"
In een wereld vol angsten en afscheid roept dit gedicht op tot moed, liefde en doorzettingsvermogen. Het vertelt over dromen, verlies en de kwetsbare schoonheid van het leven. Een boodschap van hoop en verbinding: blijf zingen, want muziek is een bron van troost en vreugde.

Laat je raken door deze ode aan Robert Long en zijn liefde voor muziek. ...

Zie ook: https://brondeherinnering.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
13 januari 2025