5756 resultaten.
Rose buurt
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen
440 Zie haar daar zitten
Nabij een rode lantaarn
Een gevallen vrouw…
Droomstad
poëzie
3.4 met 14 stemmen
2.395 En op de top wat wonk er
Rode lantaarn van het Alhambra? ruiste er
Wening uit rode muren? of wel, huisde er
Morenkoning nog eens en wat zo klonk er,
Was 't het gespeel van alle zijn fonteinen -
Droppengeklater in de zilvren zalen -
Vrouwengepraat van die in kanten sjalen
Gehulde en parelen?…
Granada: droomstad
poëzie
3.5 met 4 stemmen
2.002 En op de top wat wonk er
Rode lantaarn van het Alhambra? ruiste er
Wening uit rode muren? of wel, huisde er
Morenkoning nog eens en wat zo klonk er,
Was 't het gespeel van alle zijn fonteinen -
Droppengeklater in de zilvren zalen -
Vrouwengepraat van die in kanten sjalen
Gehulde en parelen?…
EFTELINGSLUIMER
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
212 Tussen diens blaashoorn en krijgsvaandel bolt
drang tot waken, wordt dan weer uitgehold,
want een rode lantaarn spreekt van diepe nacht.
Naast hem zit een uil met open ogen,
bewaart een reuze sleutel van blinkend goud,
zal eens honderd jaren ontsluiten mogen.…
De rode lantaarn
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
478 Ze zag hoe men de lantaarn aanstak en
ze was boos.
Ten slotte was meesteres drie ook al wel veertig jaar en
Dat maakte haar ook toch maar een oude doos.
Sing -Lian moest nog leren dat Meester Chen al zijn
vrouwen moest eren.
Dat ging gewoon zo in die tijd. Het gevecht om de rode
lantaarn werd een voortdurende strijd.…
uitgepierd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
301 op de kop borend
in een zetel zittend
droomde hij zijn victorie
met grote molen rijdend
reed echter een gegeven kwak
zijn karretje in de poep
van meet af aan
draaide hij het koffiemolentje
met pap in de benen
een snok eraan geven
om er op en er over te gaan
dat lukte hem niet meer
de pedaleur de charme
lonkte even nog met de mongolenwaaier…
Straatlantaarns
netgedicht
2.8 met 6 stemmen
450 Op straat glinsteren de plassen in het avondlicht,
worden extra beschenen door de lantaarns
die werpen ook hun licht, op die waterpartijen.
Mensen spoedden zich naar huis,
haard en centrale verwarming en natuurlijk naar gezin.…
Geschaafd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
706 Lantaarns verwarmen
de kilte van de nacht
en laten de tramrails
blauwachtig glanzen
Bespijkerde riemen
omgorden het rood
de klinkers hebben haar pumps
allang geschaafd
En als de nacht
haar keel vastgrijpt
braakt zij haar weerstand
tegen de winkelpui…
Lantaarn
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
656 Lantaarnpaal, een lichtbaken, gemaakt van glas en staal.
Zij richt haar stralen op de hoek van iedere straat.
Waar wordt gezwegen, gehuild en gepraat.
Nee, zonder lantaarnpaal is alles maar donker en kaal.
Met haar prachtig gebogen nek als een zwaan,
weet zij in weer of wind glorieus te blijven staan.
Een netwerk van licht en kunstmatige zonneschijn…
Lantaarn
netgedicht
4.9 met 15 stemmen
305 Vannacht ging de mooiste lantaarn weer aan
Haar naam is al eeuwenlang: Volle Maan
Zij schenkt ons één dag haar meest volle licht
En vouwt daarna langzaamaan weer dicht
Een klein stukje licht wordt nu per nacht ontstolen
Het is er nog wel, maar heel goed verscholen
Totdat die donkerste nacht er weer is
Die nacht voelt haar licht als een…
Rappaparen
netgedicht
2.7 met 11 stemmen
1.174 Met mijn knalrode lantaarn
trok ik stoer door het moeras
op zoek naar rappaparen
diep verscholen in het gras
De maan stond bleek en afgerond
toen het hard begon te waaien
mijn lantaarn viel -in een keer stond
het moeras in lichterlaaie
Rappaparen, rappaparen
zoek ze niet in het moeras
en zeker niet met een lantaarn
want rappaparen zijn…
Lantaarndrager
netgedicht
4.8 met 13 stemmen
770 Het licht van dansende lantaarns
maakt rare schimmige figuren
op de kille grijze muren van de nacht.
Ik hoor en voel het heftig bonken
van mijn hart in de spelonken.
Ben nieuwsgierig en onrustig; adem zacht.…
op de begraafplaats
netgedicht
2.6 met 9 stemmen
894 op de begraafplaats,
Het marmer is bedolven onder bladeren,
Nat,goud rood en groen,
Kan nog steeds niet geloven
Dat je er nooit meer zal zijn
De kaars is aangestoken
De raampjes van de lantaarn zijn zwart
Net zo zwart als de dag dat je bent gegaan
En niet meer bent terug gekomen
Mijn haren zijn nu grijs
Jouw handen gingen door mijn donkere…
in 't bos
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
492 de leegte vult mij
de zon hoog
de mensen blij
niet weten wat komen gaat
het is echt
het is laat
de lantaarn schijnt
maar de boom
praat…
rood blijft rood
hartenkreet
3.7 met 10 stemmen
1.411 Het is rood
Rood betekent veel
In de liefde tot pijn
Maar rood blijft rood
Rozen op Valentijn
Rood als je verlegen bent,
Maar ook rood van binnen
Als je verliefd bent
Vroeger was het zwart,
Maar toen ik jouw ontmoette
Veranderde deze kleur
Naar mooi en fel rood
Het leven had weer kleur
De liefde gaf dit weer
Via de gebaren die we…
Rode ruit
snelsonnet
4.1 met 24 stemmen
2.346 Naast Rode Kruis en Rode Halve Maan
Helpt ook de Rode Ruit in noodgevallen,
Al weet ik sinds een kijkje op de Wallen
Zelf al geruime tijd van het bestaan:
Daar zat een vrouw achter een rode ruit;
Die zag er heel erg hulpverlenend uit.…
Gewoon een appeltje
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
486 Het was gewoon een appeltje
zo'n mooi rood ding
het lag gewoon te glanzen
op die glazen schaal met zilv'ren ring.
Gewoon een ruikend exemplaar
wat niemand pakken wilde
terwijl de rest van de schaal
nou juist om opvulling gilde.…
Mijn leven (reactie op: hopeloos verliefd)
hartenkreet
4.5 met 10 stemmen
1.159 Rijmen is zo makkelijk
Als ik dicht over jou
Elk woord zonder respect is toepasselijk
Achter mijn rug mijn leven versieren, waar ik zo van hou
Vele levens zijn nu verdwaald
Dat van jou kabbelt doelloos voort
Te lang voordat de waarheid was achterhaald
Zelf schijnvrienden gun ik een leven zoals het hoort
Mijn leven is mijn alles
Eeuwen heeft…
Waar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
209 Er waande wat door stegen
In regen
Op kinderkopjes glimmend
In de nacht
Alles word lichter naarmate
De lantaarn nog schijnt
Alles is anders
Maar toch rijd
De tijd tikt takt met gemak
De jaren weg…
Herfstlandschap
poëzie
3.4 met 13 stemmen
4.168 In de mist is trage een os met een ossewagen
stappend naast de mist nooit mist zijn maat
de os van de ossewagen
Uit de mist in de mist met de hortende wagen
dut de wagenvoerder zich niet vast
in een spoorloze slaap
Achter aan de wagen drijft lantaarnlicht
een geringe wig van klaarte in de donkerdiepstraat…
Souvenir
poëzie
2.7 met 3 stemmen
2.950 Schoon d'avond valt en tussen de beide grijze gevelrijen
het donker zwaar hangt als een klos en overdadig
ontsteekt geen hand het licht aan de lantaarnen
Zo wentelt plots aan d'ogen u het wonder van een vreemde stad
de grijze huizen van u dees' anders zo bekende stede
De zonnestralen sloegen hard aan d'aarde over dag
en uit het vuur van…
dat niet
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
410 zeggen dat je
bang bent, zeg het
maar niemand luistert
de bomen ruisen en
en de reiger wacht
onverbeterlijk
boven op een lantaarn
en ik denk en
ik denk aan een volle maan
zeg dat niet
zou zij zeggen: denk aan mij…
Afscheid
netgedicht
3.7 met 29 stemmen
1.960 Met zekerheid geladen,
dat ook de laatste trein is voortgegaan
zonder een antwoord uit te laden
heeft geen lantaarn meer blinde moed
te schijnen hoe het verder moet
en duistert verder morgen heen
het huis blijft stil en koud alleen.…
Geheimzinnig
netgedicht
3.5 met 6 stemmen
1.055 Ze stond bij de lantaarn,
roerloos, voorzichtig
om zich heen kijkend.
Nog even, niet bewegen,
hopelijk niet gezien,
niet betrapt worden.
Uit de schaduw kwam hij,
zag haar en bood haar
een sigaret aan.
Even een uitwisseling,
verder geen contact,
woorden overbodig.…
Dat tere lichtgroen
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
331 Dat tere lichtgroen
dat oplicht onder
het zwakke schijnsel
van de lantaarn in het
eerste morgenlicht
Een waas van knoppen
staand op knappen
Dat tere lichtgroen
dat oplicht onder
het eerste morgenlicht
van de jonge lente
Vasthouden
De tijd stilzetten…
Mijn ogen sluiten
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
325 waarom, voel ik jou soms zo dicht bij me
raak je even teder m'n wang en haren
voel ik me ongedwongen, vrij en blij
waar en hoe valt dit toch te verklaren?
Als ik 's avonds voordat ik mijn ogen sluit
jou met mijn woorden dit probeer te geven
denk ik het is soms net een beslagen ruit
veeg je ze schoon, krijg je alsnog de strepen.
Niets veeg…
Rode wijn
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
351 Rode wijn.…
de straat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
385 de zwerfjongere komt
thuis
de straat
en zwerft
hij gaat en komt weer
thuis
de straat
meedogenloos schijnt
de lantaarn haar
licht op zijn gezicht
koud en stil
de straat
waarvoor hij gaat en
is gezwicht
voor spijt te laat…
rood
hartenkreet
1.9 met 10 stemmen
991 een politieman die kookte
van woede werd hij rood
ook toen het licht op groen sprong
en hem een variatie bood…
Nagellak
hartenkreet
4.2 met 26 stemmen
16.191 Zij is zo mooi als nagellak rood
kan zijn als rozen van gisteren
gesneden en in een vaas gezet
ondanks schijnbaar verzet sneven
met restjes rood als hele kleine
rosse bloemen op blanke nagelglans
Een gedicht gaat op en onder
in haar lach, zo zacht als was
en harder dan de hardste diamant…