Alle inzendingen over roedel

niet in ieder mens schuilt een dichter niet in iedere dichter schuilt een mens er dwalen wolven rond een roedel gericht op een mens die het heel gewoon vinden om collectief te raken kapot te maken wat de ander lieft zij verschuilen zich achter elkaar maar tref je er een alleen en leg je hem het vuur aan zijn schenen dan vertrekt…

Een roedel wolven sluipt langzaam door de toendra op zoek naar hun prooi.…

als één wolf iets ziet, verneemt héél de roedel dat - Facebook en Twitter…

Alleen in de kou, zijn adem stijgt als een mist, maanlicht op zijn pad, geen roedel om hem te dragen, zijn ziel zwerft door de bossen.…

en dan creëert de onmens zichzelf vanuit de angel van zijn bestaan de eeuwige dood is een metgezel die zijn ontvankelijke geest beheerst hij versleept en dumpt de medemens als lijk naar opnieuw gedolven graf waar zijn roedel heer en meester is eigen zelfdood niet ontwijkt…

voor die wolf verkeert hier graag En SMS’t wat rekels en wolvinnen Om hier met hem een roedel te beginnen Nou voor je ’t weet heb je een wolvenplaag En zingen wij straks in de arrenslee Het Troika lied van doctorandus P…

Ben ik verlegen wordt elke gedachte een bang konijntje op mijn hoofd ik kan daar verder niets aan doen: de een gaat zweten, de ander wordt rood en ik zit al gauw met een roedel konijntjes op schoot. ------------------------------------- uit: 'Sta op en wankel', 1999.…

ik heb jou tot aan de regenboog gevolgd met een matras op mijn rug sprinkhanen voor onderweg en een roedel vrouwen hongerig om me heen maar je schaduw bleef hangen en ik vocht tegen kamelen met het verleden over mijn schouder Uit 'Onzin ... of niet'…

Een haasje huppelt vrolijk door het gras en aan de bosrand staat een roedel herten. Wat nadert daar opzichtig in de verte? Een schertsfiguur die ooit gevaarlijk was. De jagers dragen felgekleurde hesjes, de haasjes krijgen kogelvrije vestjes.…

geeft zichzelf hiermee een zoveelste vrijbrief want 'het volk' neemt tenslotte ook een 'dun' regeerakkoord voor lief met de burgers afgeleid en tegen elkaar uitgespeeld besluipt de politieke roedel ons wederom, als een ordinaire dief…

Het veld bedekt met zilveren deken in nachtelijke glans over nevel slechts hier en daar contouren van een boom de wereld gevat in vale licht der volle maan boven dit decor zie ik nog geweien van een roedel herten staan.…

ik heb nooit gedacht dat er ooit contact zou zijn met een hond niet het elkaar verstaan in de baas hond relatie en zo met elkaar gaan maar het begrijpen in weten wat de ander denkt en waarom hij of zij zich zo gedraagt wij zijn net als alle leven verbonden met elkaar in het dagelijks bestaan van de roedel die ongelijkwaardigheid…

Geert Wilders laat zijn roedel luid scanderen: 'Veel minder Marokkanen in de stad' De eerste huizen worden straks beklad Gezaaide haat kan zomaar exploderen Contouren van een oude spookgestalte Kristallnacht en een verre zwarte halte.…

De leider toont zich waarlijk een Jan Doedel, Juist nú toch: géén gedonder in de roedel!?…

De roedel kippen, hoerig blond van angst: plebejisch vee, van Kopf bis Fuss excuus. --------------------------------------- uit: 'Een engel van Rosetti", 1981.…

De buitenwereld zie ik niet als een innerlijke veste door al wat daarin tekort schiet haal ik uit mijzelf het beste het is genoeg alleen te zijn in poedelnaakte kwetsbaarheid ik hou de roedel aan de lijn als hondsvod zonder zielenpijn binnen grenzen van het voelen deert mij de buitenwereld niet ga de weg die wij bedoelen en die alleen…

De wolf wil zich graag vestigen in Drenthe Hij zoekt een leuke woonplek voor zijn roedel En struint alvast op Marktplaats voor de boedel Vrijstaand of tussenwoning, lage rente Graag dicht bij kinderopvang, basisscholen Houdt zich voor uw reactie aanbevolen.…

er is geen roedel meer wel zijn er vele volgers maar niet meer van de lieve heer het is de hype met goud omrand magie en macht in digitale hand onzichtbaar in haar gulzigheid vreet zij de dromen op hangt eigenwaarde in de strop het is de massa in heethoofdigheid die nu met lege handen staat waarvan het uitschot grauwend terug slaat…

tot drijfvlucht gedreven en nét buiten de roedel inmiddels volwaardig zowaar, vooraanstaand zelfs gesluierde drijfveren, klaar voor ontleding, ontbinding in donkerpaarse wolken boven niemandsland lentestorm, ontworteling revolutie zonder wenteling het klinkt heel raar en het oogt zwaarlijvig sterker nog; tijd voor verlossende…

lavendel zacht slapend geurend wiegend zwevend sussend muizend lopend hyena trillend bijdehand meute roedelend zwermend schierend scheurend streven letters groeperend kronkelen woorden uit-een-lovend geboren zinnen barstend gewezen gieten vaten vloeibaar kunnen eindeloos zweven vlinders schijnen geur…

toen zij het huis verliet verdween uit de chaotische roedel waar ze slechts een naam had en haar plaats kende belandde zij in een andere vreemde kudde ze leerde waar ze slapen eten bidden moest wie de wolf van de meute was wie de hond haas of het hertje was omringd door luidruchtigheid voelde ze bevrijding het was een vlekkeloze…

De wolf, zo zegt de wetenschap eet liever verse vis een pas ontdekte overstap die veel gezonder is 't hert, de otter, kariboes hij laat ze zomaar gaan wanneer ie bij de beek pardoes een zalm voorbij ziet gaan maar vormt de roedel straks 'n kring zit IK in de puree zoals 't met die Trojka ging van Doctorandus P.…

ze keken naar elkaar samen in de vreemde schurkten huid aan huid de wereld naast het nest was een totale openbaring anders zonder moeder thuis dan vonden zij elkaar in het spel van dollen hollen en hun mores leren de een op een relatie is verlaten als in een echte roedel hadden zij dat heel snel in de gaten wij zijn de baas maar…

Het blijft steeds vaker zoeken naar stervelingen van de wereldliefde waar verharding reeds lang is toegeslagen struikelend over puinhopen van haat en ruïnes waar de dood waant brandende hitte heerst en verdooft de duivel heeft nazaten te over wolven in schaapskleren jagen in roedels op blinde armen van geest het allerhoogste brein ziet…

roedels komen dichterbij vanuit het oosten het glorieuze rode ochtendlicht doet verworpenen ontwaken uitgestorven toch ontdekt!…

Het late avondrood in de ogen mengt snelheid met felheid de tanden bloot..rug gebogen zeer bereid op elke strijd Zichtbaar spant nu elke plooi van de machtige roedel man want de neus vol nieuwe prooi vormt een jacht met duivels plan Verloren ogen..te ver van veilig alle gespitste oren sluiten in het ritueel oogt bijna heilig de snelle…

jouw roedel maakt de oorsprong in delen van mijn gelaat zichtbaar, de intrede van herfst verlaat zich op mijn angst en breekt de nerven alvorens de dood zich heeft bekwaamd in het strijken van een gerimpeld blad hoe moedig is de wens telkens als het geluid verstomt en breekbare vermommingen het beeld verhullen dat zonder glans het tij laat…

Hoe diep ligt het zielenmeer verscholen met zijn gevoelens als opstandige golven, aangedreven door huilende wind: roedel wolven en waarop boten draaiend ronddolen. Hoe troebel het levenswater, zonder einder, zonder lichtbaken. gevoelens waaraan men niet kan raken noch bewaken: enkel rusteloos geklater.…

waarom zijn wij allen zo beschamend schamele schapen de buik aangevreten steeds stiller blatend gedrongen aan de grasvelden van de zelfkant schamper ziende struisvogels de haartooi geplukt de kop in het zand steeds kaler de aanblik als schriele kippen waar zijn de meutes naartoe steeds slachtend als een roedel wolven die de verdwaalde herders…

immers hongerig zijn tanden In benen; had een trauma opgelopen Een geestelijk gezonde wolf zal mensen Vermijden en beschouwen niet als prooien Zich naar zijn aangeboren schuwheid plooien Totdat door bijvoeren het hem verwensen Ontstaat, hij zijn schroomvalligheid verliest Bram overkwam het; vrouw en kroost, zijn moeder Die stierf, de roedel…