Alle inzendingen over rondom 't volmaakte

het doet er niet toe maar het klinkt als water zei je toen je mijn gedicht vasthield jouw vingers lispelden golven over me heen reikend tot aan de zee, met de nacht vertrouwd en op dat moment terwijl jij voet zette, wind werd onder vleugels dreven we mee naar het land dat in ons was buiten adem, in alles wat er wel toe doet .…

Uit je cocon, je oude ik ontpopt in ’t bijzijn van ontknoopte zijde een gekleurde Vlinderstrik.…

we deinen op de warme golven van de zomerzon dromen koelte en geruis van zee en strand rondom het volmaakt vakantie vieren klotst tegen pieren haast en stress hebben geen vat op het genieten van ons zonnebad de idylle is compleet als stilte rozige sluimer geeft totdat een strandbal uit het niets keihard knalt op ons glasservies…

alles ademde rust uit rondom mij op die bewuste dag de zon die vurig bezig was in een stille waterpartij ‘k zat onder het dichte groen met het zonlicht op het bladerdak alsof mijn schaduw voor mij sprak het is hier goed van doen het werd zo stil, zo stil waar mijn ziel zich roerde langs een vredig oord mij voerde alsof het was om hemelswil…

Het silhouet van het glansrijk stroomt langs de kustlijnen als een begin of een eind van getijdige draaipasjes rondom ons golven de wateren mee natuurkrachtig naar aangespoelde omhelzingen.…

Als ergens donder raast Bliksemflitsen klieven duister En gierend briest de storm Denk ik aan jaren terug Toen ik angstig wegkroop In een hoekje van de kamer Mijn handjes beschermend Voor mijn ogen Maar donder raasde boven al En ’t licht zeefde Tussen mijn vingers De onrust was overal Om mij heen en in mij Nu is er Zelfs ook zonder…

Midden in de kamer. Ik kijk om me heen. Aan de linker muur hangt een klok, de tijd tikt weg. Aan de rechter muur hangt een schilderij. Het laat de polder zien uit een ver verleden. De koeien liggen in de wei, het water stroomt kalmpjes voort. Voor me is een raam. De auto's razen voorbij, de tram komt langs, mensen haasten zich om op…

Levenshonger, ongestild vertild in beelden die ik zag, soms oeverloos, ongewild, tergend achter mij en ziedend kielzog aan, daarop de woede te verkwisten, bleef genoeg te redetwisten, begroef de nachten in dat éne woord wat kwijnde, als milder antwoord schuldig bleef, beproef de bittere kruiden tot het einde, maakt het niet jonger…

zij wiegen zon waaien warmte in alle kleuren rondom een stukje paradijs in twee daagse reis niet ver van het ijs onder dezelfde lucht dromen ook zij het volmaakt later zien wolken als golven water in blauw hoge zee nemen in samen bestaan verbinden mee hun cirkel is in het groene beginnen ook rond van binnen wil melker…

Die meid daar -ze lijkt mij wel volmaakt te zijn- mag telkens weer opnieuw tegenover jou zitten. Knalrood wordt jouw gezicht steeds weer voor haar. Echter, rondom mij -en dit doet mij pijn- straal je niet diezelfde hitte. Toch denk ik -waarom blijf ik dit geloven?- herhaaldelijk dat jij mijn hart wel wil beroven.…

ver, naar het midden nabij de zomer en wacht op het landschap rondom de ringen van een boom onbegraven als een meeuwloos kind van gratie…

Ik zie ze daar zitten, in Schinnen: twee moeders van grote gezinnen, volmaakt op ’t gemak. Het appelgebak verraadt: dit zijn dikke vriendinnen.…

vandaag is het lichtjes dag de internationale vlag van rouw hangt uit: de kaarsjes aangestoken het overleden kind herdacht: de sneeuw valt in de kerstnacht rondom een warme stal een kribbetje in 't hooi met 't kindje ons geboren rondom de engelen koren Jezus Christus onze Here de troost voor wie gelooft de vreugde…

M I S T De l e e g t e van m i s t i s volmaakt heeft alles wat elke andere l e e g t e m i s t…

Zij kusten en kusten en alles rondom dat loste zich op in een stralende blom van goud en briljanten van zilver en vuur zij kusten en kusten al meer dan een uur De spoorwegen staakten de moordenaars moordden de dijken die braken maar allebei hoorden ze niets dan de liefde die zong om hen heen en 't was alsof de aarde rondom hen verdween…

Hoe overtreft haar glans Haar spiegelschijn in 't water! - Straalt zo de Godsstad later Tot schijn mijn stad van thans?"…

Ook ik draaide in mijn jeugd en wend me nu gedurig Om beide: om ’t Zelf en om mijn Tijd: - Ik ben noch slaaf, noch vrij, en geensdeels wispelturig Maar twee en een in werklijkheid.…

Ik vertrouw op jou in een volmaakte harmonie.…

licht en schaduw dansen het duet van 't leven bewegingsritme ademt in volmaakte harmonie op een houten stepje met rode banden rolt een vrolijk kind naar de horizon…

't Zijn is verworden tot ik ben of ik was 't Verdriet is verworden tot slikken en 'n traan 't Accepteren is verworden tot 'n leegte niet te vullen Toekomst is verworden tot verwachting en hopen ...…

Je lijkt te spreken in twee talen Ik wens hier maar één van te verstaan Hieraan ontleen ik mijn bestaan Tot je woorden mij zullen vermalen Ik kan nog altijd vrijuit ademhalen Voorlopig schaak je simultaan Maar ooit zal ik de prijs betalen En hieraan ten onder gaan Ik proef je lach nog op mijn lippen Je hoofd tegen mijn schouder aan Het…

Volmaakte vreê van 't landelijke rusten: een brief, een boek, en dan de grammofoon... Het grasveld is geschoren, de einder schoon, de vijver uitgediept, geregeld onze lusten.…

Half blond maar… in haar spiegel ontdekt ze foutjes ze stipt ze bij zonder glimlach geen glimp van emotie bijna stabiel ik begrijp daar kan ik nooit bij ga mijn weg waar zij nog blijft zitten volmaakt half blond maar… ook blij?…

Vreemde ogen dwalen met gevonden lichamen in het koude licht van vergeten antwoorden. Niemands is een god en God is eenzaam want de ogen zien hem niet als hij zijn lichaam weer verandert in de eeuwigheid die iedereen verwenst.…

Volmaakt dat is tien teentjes tien vingers en een lach. Volmaakt dat is twee beentjes die lopen op een dag. Door jouw verschijning in ons leven kwetsbaar, zorgeloos en klein heb je ons de kans gegeven volmaakt compleet te mogen zijn.…

er heerst een diepe rust gerestaureerde kerkjes zijn koel in de voormiddag het goede leven neuriet langs stoelen op terrassen en toost op voetstappen en vrolijk gelach van oprechte poëten die in honger van geest in kronkels prevelen en hoe potloden uit de vingers glijden en over de vloer rolden woorden wegvlogen in de diepe duisternis…

Volmaakt zoals de prinses haar liederen zingt in heel haar naakt laat ze het kind stromen uit haar vrucht welke eens was ontsproten uit ons ouderlijk hart Compleet zoals de melkweg in het licht van duizend jaren is het kind bijzonder en toch ook heel gewoon het leven strekt zich voor hem uit, maar laat mij de dalen nemen en hij de…

In vers gras vrijen om later veel later in de dood nog even na te geuren als hooi --------------------------------- uit: 'Kiskassend gedicht', 1996.…

de wereld reikt naar sterren in muziek en spel vergroot indringend uit wat op de hemel lijkt verzwijgt meestal de hel miljoenen zijn op zoek naar schoonheid en geluk blind voor bloemen op de hoek ik ben wat tegendraads proef liefde in het kleine volmaakt past jouw hand in de mijne…

Zo volmaakt ben jij dat er geen schilderij, geen foto bestaat waarop jouw evenbeeld wordt geëvenaard zo volmaakt ben jij dat ik het niet zou wagen ook maar een enkel woord aan jou op te dragen.…