inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1856 - 1936

poëzie (nr. 939):

DE DIENAAR

Zo ben ik dan de dienaar van mijn tijd geworden,
Ik, die mijn eigen dienaar was; -
Zo zwelt en slinkt de man bij ’t wentlen in twee oorden
Om de aarde en om haar eigen as.

Tezelfdertijd om bei. Ook ik, al mocht het schijnen,
Dat ik slechts om mij zelf bewoog, -
Al trek ik schijnbaar om mijn tijd alleen de lijnen
Van een nooit af te wenden boog.

Ook ik draaide in mijn jeugd en wend me nu gedurig
Om beide: om ’t Zelf en om mijn Tijd: -
Ik ben noch slaaf, noch vrij, en geensdeels wispelturig
Maar twee en een in werklijkheid.

Rondom mijn werk

Schrijver: Albert Verwey
Inzender: JM, 10 september 2006


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.592

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)