Alle inzendingen over schier

schier helemaal ben ik je vergeten je ogen niet ik tast en vind je lippen niet je oren niet je handen voel ik in mijn haar ik zie ze niet je benen hoor ik kruisen over elkaar je buigt voorover de stoel kraakt lichtjes maar ik luister hoe je ogen om mij zweven of heb ik maar een droom geweven.…

Dichten is zoiets je moet het graag doen zei ik liefde is een must geen woorden teveel niet dat ik de letters tel de lettergrepen Amberkleurig haar armen haar schouders ontbloot spierwit het klavier ze speelde Rachmaninov weemoed overviel me schier…

naamloos is de man en zonder vrienden aangespoeld op schier een late gast hij weet volstrekt niet meer waarvoor hij diende som na som liep op het einde vast zo’n mens is voor een tijd zichzelf tot last zijn dagen krimpen groeiend is de nacht vol wiekend licht dat steeds weer naar hem tast hem slaat met witte regelmaat uit alle macht maar…

Op Schier is dat niet nodig Op Schier is alles fijn.…

Lauwe lentebries verwarmt mijn gezicht, Wangen die gloeien gaan van zoveel buitenzijn Waddengolfjes die kabbelend Tegen de zeedijk van onze late jeugd Zachtjes hoorbaar in stukjes slaan; De grilk die stiekem met ons meeloopt Onderaan de dijk, en wel goed uitkijkt Dat hij niet te dicht bij ons komt, Maar die ons ook voor geen goud…

Kolossen van basalt, Ruw gehouwen wachters Bewegingloos kijkend Naar zacht wiegende Jeneverbes Met uitzicht op Schorren en slikken Die leven van de dood…

Als een jonge vlier zo bloei je en zo geur je zo degelijk schier…

Ik ben winterkoud de sneeuw vlokt schier oneindig het haardvuur is goud…

een brug is opgehaald de overkant schier onbereikbaar de dood binnen handbereik…

Al van ver te zien bedwelmend schier bloeit nu bruidswit jasmijn en wilde vlier…

Hoe zou deze hanger aan een koordje aan een hals staan zoals deze nu hier schier achteloos neergelegd siert op het strand?…

Ik word klein Onder deze machtige Koepel met de mooiste Luchten van Nederland Hier voel ik me Nietig, klein en groots Dit is meer dan spreken - Hier zou ik kunnen sterven De zee inrollen en opgaan In deze onbegrijpelijke wereld Inspiratie: interview met Jan Mulder…

Waar vind je nog , ver van het stadsgewoel, De rust aan zee en ruimte rond de duinen, De kwelders, wad en strand om lang te struinen Het eenzaam-niet-alleen eilandgevoel? Niet op de Waag van Alkmaar of in Koog Maar buitengaats, in zee: Schiermonnikoog…

Links ligt de boot die straks naar Schier zal gaan, rechts de verlichte havenpanden, achter het glas twee visetende mannen. Wind buldert vlaggen strak, het wijde water golft. Achter beslagen ramen ademt serene rust die langzaam wordt gewekt als links van ons de boot vertrekt.…

Een goudfazant van formaat hoog karaat kleurpalet steeds bij de hand scheerde ongenaakbaar schier schichtig over 't land bijten in het zand was niet zijn trant…

blinde vlekken dode hoeken in mijn hoofd geheugenlekken herinneringen uitgedoofd schier onwetend wat de dag hierna mij biedt snel vergetend … en zelfs dat onthoud ik niet…

letters gezet op schier onmogelijke plek de woorden tergend dwarsgezeten zinnen abrupt afgebroken dwarse gedichten schrijf je nu eenmaal bij voorkeur met wind tegen…

letters gezet op schier onmogelijke plek de woorden tergend dwarsgezeten zinnen abrupt afgebroken dwarse gedichten schrijf je nu éénmaal bij voorkeur met wind tegen…

Laat toch vallen wat schier onmogelijk wordt te dragen; vat de moed veeleisende moed te dragen wat gedragen moet en vrieskou- koude volharding eist met twee voeten in de aarde.…

golven bepalen mijn zijn beukend geweld bulderend gedruis fluisterend rustgevend gedreven door een oerkracht en onzichtbare handen schier onbeheersbaar vormen zij mijn leven de zin ervan nog onbeschreven…

Dat voorwerp dat diep in je tas hoort Of op schier onbereikbare plekken Dat blijkt als een wilde te lekken Het privacysproeiende paspoort In afwachting van actie uit de Kamer Hanteren we voorlopig maar een hamer…

Gewoon praten is voor het gros van de mensen een schier onmogelijke opgave geworden. Je zou denken, dat men doofstom is geworden? Doof omdat er niets gehoord wordt en stom, omdat er niets begrepen wordt? Toch triest dat zelfs gebarentaal hier niets meer uitrichten kan!…

En in de laatste bergrit deed hij iets dat volgens kenners schier onmoog’lijk scheen. Hij werd vanuit de verte nagestaard Door iemand die zich ook niet had gespaard.…

In schier onmogelijke taal gaat het gerucht dat wat verbroken of gebroken is zijn eigen schoonheid heeft en niet verloren is. Dat staat vast, onomstotelijk, zegt het gerucht.…

een moment viel terug in onbeweeglijkheid niet lang daarna een vergeefse poging en de schier onmogelijke taak woorden terug te halen gelijkend op dunbewolkt verstillen ogenschijnlijk doof maar onherroepelijk…

De Vorst mag* geen gezel* in zijn gebied gedogen, Hij wil zijn rijk en troon beheersen ongemeen*: De Minnaar is jaloers schier* van zijn eigen ogen, Ja van zijn schaduw, die hij voor hem* uit ziet treen*. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - kan concurrent ongedeeld bijna zich lopen…

Wat de toerist ver weg zoekt is nu hier, Voor hagelwitte stranden…..op naar Schier.…

Een hele avond zo'n WK herdenken Tja, 't is oud nieuws. Maar daarom fijn vertrouwd Mijn generatie, die van retro houdt Keek vast massaal, want nostalgie blijft wenken Maar blijf ik hierin meegaan, gaat aan mij Het hedendaags bestaan geheel voorbij…

Toch hadden wij Schier nooit mogen verkopen: Dat eiland is niet zomaar weggelopen!…

tot enkel afdeinzen werd ik genoopt toen gij mij, tersluiks, met dingstigheid en schier veinzen mijn edele gevoelens jegens u lafhartig had gesloopt gij zijt slechts onbeholpen; onkundig ene genegenheid met waarde te stolpen…