Alle inzendingen over schuw

ik schuw ze niet de holle ogen die me in de slaap bezoeken soms blikken ze onaangekondigd door het raamwerk van een droom of lenen licht van mijn pupillen om in een waas te staren naar wat ze niet meer kunnen zien met warme vingers wis ik dan hun glazig zwart opnieuw tot stof en as en schud restanten van me af…

angstig elk buiten negerend rol ik me bottenkrommend tot egel…

[Haiku] schichtig als schaduw trekken herten zich terug in het dichte woud…

schuw als een fantoom verschijnt uit het woestijnzand een droom van water…

Daar is een wondere drank die elkeen schuwt te drinken, want bitter is de smaak en doet de mond geen deugd. Elk ziddert die hem ziet, want zwart is hij van verwen, noch spegelt ooit het licht zijn helderheid daarin. Zeer dikwijls is de kelk, waaruit m' hem komt te drinken met doorenen gekroond, ofwel met bloed getint. De Godmens heeft hem…

het verwaait als schuw licht dat de waarheid nooit zal openbaren stille woorden schreeuwen leugens van de daken worden niet gehoord toch gaat ieder gebukt onder de terreur van angst als bange wezels het de ander achterna is kringetje lopen zonder eind zonder horizon in toekomst bewegen zonder enige vaart voordat wij de…

Van kale bomen van leeggerooide akkers van schuwe vogels van weifelend winterlicht van alles wat moet komen…

Hoezeer de Zweden het ook schuwen : hun Saab-griffioen zal niet meer spuwen. De die-hard Saab-freak valt zonder techniek en zal bij panne moeten duwen :(…

in het hart geraakt door hen die geweld niet schuwen liefdeloosheid vertaald in geweld verkleurt de chaos omarm de stad en elkaar heb elkander lief…

Ons leven een keten van patronen We schuwen onzekerheid pijnlijke verrassingen de uitglijders en fiasco's vinden geen belonen Alleen het honen van de meerderheid.…

Merel werkt bij de kaasafdeling van de Albert Heijn. Ze groet me altijd heel vrolijk, alsof ze me al jaren kent. Waarschijnlijk is ze welopgevoed. Laatst liep ze weer langs me. 'Zing nog eens wat!', zei ik en als een schuchtere vogel verdween ze achter de kaasjes.…

hengel met d'aardse aas die zwengelt als de klepel in de tijd waarin ik haast verblind voorbijraas wonen in de schaduw is wachten in wachten neen, ik ben niet schuw maar vertoef in ongestemde gedachten…

'Dag licht' 'n kortaf gedicht voor dit jaargetij waarin de zon schuw wind verre van luw Elk woord teveel sluit lippen.…

Zo groen als gras, zo fris als de noordenwind, zo warm als de zomerzon, zo zwart als de nacht, zo schuw als een das, zo eng als een schrikbewind, zo nat als een waterbron, zo sterk als een ongeremde kracht. Zo ben jij.…

Psychopaten zijn bij een crisis de laatste graaiende wezens- schaamtelozen schuwen niets golfbanen zien er zwart van.…

Verbreek het zegel bij het etiket En haal de lichtslang dan uit de verpakking Bevestig 'm dan onder de bedakking Van uw gloedjenieuwe minaret En probeer door op het AAN-knopje te duwen 't Volk met lichtsignalen waar te schuwen…

zoals je maar eens in een leven bemint intens en naïef mijn horizon kim en einder verte van mijn dagen na zachte schade hoeden zich alle verdere dagen voor de schuwe schaduw van verdriet…

men beperke zich tot de gebaande weg der oude tao-chinezen men schuwe innovatie alsmede eigen inzicht men sloffe door het stof van de reguliere orde tot bijzetting naast Marx en Kouwenberg…

schuw mij even niet in het flitslicht schuilt een leven de vleugels van een veulen de leugens van de rimpels het simpel dartelen van een vrouw zwart is slechts een schone schijn waarin een jeugd verdwijnt…

Er zit een donker in mijn denken dat mij elke avond wakker maakt Ik heb de Duivel in gedachten vrouwen die ik eerder schuw dan haat Ze is gelovig ze ziet mij niet als ik vraag om hulp Ze heeft een visie op mij maar ik ben nooit mijzelf…

een daverende stilte geleidt mijn oog naar jouw schaduw het gordijn vlekt het toneel als was je menselijk schuw of zomaar te veel een schijnwerper snijdt cirkels, vangt jou als jij eens, onverhoopt, vluchten zou…

ik heb een hekel godsgruwelijk aan uitgezette lijnen uitgestippeld zet ik mij af ik kweel niet in kwatrijnen wacht mij af ik schuw geen vijand ik zal u nog verbazen ongekende woorden verdraaide feiten verkeerde been…

was en na jaren wisten we wel dat alles verzonnen was en dat zei je ook altijd en wij, wij geloofden je toch voor mij had jij een paard om de hoek haver te geven en was het schuw en daarom mochten we gewoon niet mee…

Geboren ben je in een hut van plaggen Waar je moeder altijd jammerde Waar je vader zich verhing Waar het altijd stonk (naar je debiele broertje) Broos zijn je botten Schuw is de blik in je ogen Maar eens zal ook jij liefde kennen…

Dat ik woon in de aarde, woel door de grote moeder, kind aan huis blijf bij haar, en dat ik het gevaar schuw van alles onder de zon - goed, maar moet ik niet leven zoals ik ben, blind en met de onrust in de poten van een grond doordrenkt van doden? --------------------------------------------- 'Natuurgedichten en andere', 1970.…

waar goudenregen welig tiert dragon haar lentegeur de ochtend siert als zacht geelgroen ontloken blaadjes schuw verborgen in krokus wit overwoekeren blaadjes rozemarijn als dauw van de zee lavendelvelden…

In de tuin van gedachten waar gedichten op wijze vleugels wachten als het kruid niet fluit het wendekind niet meer zingt de schuwe sterft van schrik bij een onvertogen woord, het wringt het is het beeld in andermans ogen niet het is in het woord dat ontwaart.…

Dat ik woon in de aarde, woel door de grote moeder, kind aan huis blijf bij haar, en dat ik het gevaar schuw van alles onder de zon – goed, maar moet ik niet leven zoals ik ben, blind en met de onrust in de poten van een grond doordrenkt van doden? ------------------------------------------ uit: 'Natuurgedichten en andere', 1970.…

Aan Nederland wordt nu de vraag gesteld verlaging van die leeftijd niet te schuwen. Pas als de huwelijksleeftijd flink verlaagd is kun je gerust zijn dat je kindbruid maagd is.…

Een vlucht wilde ganzen gesponnen uit zonlicht De schuwe roerdomp in de geslotenheid van het moeras Een veldleeuwerik jubelt naar beneden De zwaluw brengt zielen thuis Een weemoedige engel schildert Het licht van de beeldenzee Ik zal de dag roerloos ondergaan…