Alle inzendingen over spagaat

bespeelt, is ieder ander daar ook op bedacht of zit het dieper. speelt de ziel een rol zijn het mijn eigen hormonen of gewoon mijn stoffelijke overlevingsdrang wat wil mijn - ik - aldoor en steeds meer als een doorlopende film aan mij tonen alles wijst erop dat de nacht de ondergang toont maar ook dat de dag nog in mijn adem woont het is een spagaat…

onmogelijke keuzes brengen een mens in spagaat op het punt van scheuren…

Wat te doen in spagaat als elke rek er uit lijkt behalve er voor zorgen dat je niet uitscheurt?…

En altijd hoorde zij weer dat lachen Bepalend voor de rest van haar leven Dat gehoon tijdens de pauze op het plein Maar nu, bevrijd van dit psychische juk, Kon zij eindelijk zichzelf zijn…

verschroeiend hartverscheurend je ziel besmeurend zo moeilijk te keren ook al wil men anders beweren langzaam kan het je verteren Laat hem niet z’n zaad zaaien het zal zich in je verwaaien voor je het weet is het te laat wortelt het zich in je levenslust die alles verzengende haat wees je ervan bewust het is een valse duivel in spagaat…

In exhibitionistisch wulps genot heeft op Louitje's bijltjesdag een zwerver geluk gevonden in vrolijk bewegen zijn blauwe dromen in memoriam Hier begint het, in het nieuwe land levend in denkbeeldige spagaat alleen zijn hier geen zomervogels meer…

Als we reeds met één been aan gene zijde staan Steeds vaker in gedachten naar onze jeugd gaan Doet onze geest in spagaat zachte pijn van weemoed ontstaan…

zij danst en trippelt koket op het staal van de draad vlindert speels haar pirouette op spitzen hij stapt strak afgemeten de stok in balans vangt haar dartelen in het wisselen van bewegen de laatste spagaat een lach en hand hun evenwicht houdt hij in stand…

gesnapt En bent er opnieuw in gestapt Realiseer je, dat de lucht die je omringt Heel erg naar de bruine materie stinkt Waar je toen je even niet hebt opgelet De helft van je zool in hebt gezet Je kunt het zeker niet begrijpen Dat ik nu steeds mijn neus dicht moet knijpen Dus als je nu niet bij mij weggaat Vraag ik de drager om een spagaat…

Een elektrische schok vanaf het moment dat ik in jouw ogen keek als een spagaat uit de coulissen gesprongen pulseert een wisselstroom door mijn lijf ik wist het meteen deze lading raak ik nooit meer kwijt onder hoogspanning loop ik met jou in mijn hoofd deze maalstroom laat sterren stralen aan het firmament…

Je bent jong en het leven is mooi maar men stopt je in een kooi en trekt je vleugeltjes uit Dan vraagt men hard en luid hoe het met het vogeltje gaat Wel, die zit in een spagaat De zin van het bestaan raakt uit het zicht in dit onmenselijk tijdsgewricht Het wordt tijd restricties op te geven en weer lijf aan lijf te leven…

het heden zal zeker de spagaat verzachten !…

Het echtpaar Bram en Neelie Peper-Kroes Is lid van twee verschillende partijen. En ook al zal hun liefde wel gedijen, Die twee ontmoeten toch nog veel taboes. Het blijven twee geloven op één kussen En Ayaan Hirsi Ali slaapt daartussen.…

Mijn lief, we zijn lichtjaren zo ver van elkaar, als polen van de morgenster, dichtbij als het oude en het nieuwe jaar, op helderheid gericht, als twee profielen van een gezicht, tezamen smelten kleine smarten tot simpel doel, in beide harten te drinken van een zeldzame wijn, een volmaakte dronk, gegist in een rijp festijn. Overstijgt het…

Soms zijn er die dagen Schijnbaar door de zon gespreid Oneffenheid zelfs kan men kwijt Dan is de heimwee niet te dragen Altijd wenkt het zolderkabinet Gebotteld per termijn In ragfijn mijn en dijn Met de kneedbaarheid der wet Een tijdloos verschiet Is mogelijk een uitzichtpunt Dat perspectieven biedt Maar zelfs dit onzinnig lied Weloverwogen…

Ik lig in spagaat je stoot me aan je trekt me af smijt met verwijt. Je hakt mij fijn in hapklare moten. Ik kauw me ziek om te verteren.…

binnen het raam opwarming van de aarde sneeuw in maart weg in een sneeuwstorm zonsopgang en ondergang en zwarte takken spagaat op de brug in een ijzige windvlaag gaat leven omver het leven omver in de diepe zwarte nacht een stom stoepje - de nieuwe ijstijd gaan we met z´n allen te lijf aan de evenaar…

geef mij maar klare taal en geen spagaten. Dat cryptisch werk is niet te pruimen, man surrealistisch ongerijmd gedoe met metaforen, wat een rataplan ik vind het niks en gaap en word zo moe. Die vrije verzen, ’t zijn net raadsels, echt ik vind dat prulwerk onbeschrijflijk slecht.…

Wit op aarde van boven onttrokken gekoelde witte vlokken dwarrelend in spagaat van morgens vroeg tot avonds laat Een dek gespreid in vele dagen geluidloos in vele lagen dan treedt er in de dood de dooi geeft zich bloot Transformatie als melder het wordt glashelder het aardse wordt weer zichtbaar wit verschijnsel is verdwenen water neemt…

In onze adem woont Gods Geest Het is een ramp voor het verstand Het is in een spagaat beland Het voelt zich eenzaam en verweesd Het wordt wanhopig en bevreesd Negeert een uitgestoken Hand In onze adem woont Gods Geest Het brein zegt die tijd is geweest Het hart zegt dat klopt van geen kant Ik voel mijn hersens aan de tand Die fluisteren daarop…

De perverse hoop spitste zich op de roede van welbehagen en mijn ijdele gemoedsrust verankerde zich onder mijn vermoorde gat in een dubbele spagaat. 'Wil ik jou een kind schenken?' vroeg ik haar. 'Of liever', dacht ik 'ruk me dan toch de tong uit!'…

Begin de dag met muffins Waggel slempend naar kantoor Vergeet vooral je pillen niet Breng de dag al vretend door Zet je flatje in de rook en sluit af met een big coke Een lockdown voor fastfood komt 50 jaar te laat Het rijkste land ter wereld ligt in een spagaat nu geleende welvaart aan virus ten onder gaat Gettodrab en trailertrash…

Dankbaar kan alleen denkbaar zijn zonder die bochtige wegen in spagaten. Recht op het doel af lijkt beter te zijn om in denkbare dankbaarheid over te praten.…

Misselijkmakende penetrante zonneoliëen Zand tussen tenen en bilnaad Bejaarde doet misselijkmakend yoga in spagaat Vlieger stort neder boven op mijn kruis Handdoeken op klutje mutje, was ik maar thuis Buikliggend gluur ik verhit mee naar de bevrijdende lichtblauwe zee Het terras is evenzo nog erger Kijken of ze kijken en als ze kijken…

als hij aarzelt om je mee te nemen omdat hij vermoedt deze heeft nog zoveel om te geven en het leven je ook niet los laat de strijd tussen die beiden jou te veel pijn doet en jij voelt dat hun spagaat ten koste van jou gaat dat jij dan inziet van ik verlies mijn diepe warme gloed en dat jij dan de regie neemt in dezen dat jij beseft…

verdiep me in oude foto’s generatie van m’n grootouders met m’n geest in spagaat overbrug ik heden en verleden geboorte en sterven meegesleept als in ‘n film voel ik de vergankelijkheid en de snelheid van de tijd voel de pijn van weemoed omdat ze er niet meer zijn hun verwondering bewaard gestold in de tijd lees verwachting…

De keeper lette niet op, -ligt in een spagaat op de grond-. Zo wild als vikingen steken de winnaars hun armen in de lucht en glijden dan in elkaars armen. -Het publiek wordt bijkans gek en schreeuwt de winnaar toe.-…

Geen machine die er nog kan komen - Alleen mensenhand die uitkomst biedt, Overvloedig licht dat welhaast alles onzichtbaar maakt Ogen die maar niet kunnen wennen, geen bril die helpt, Het zwartste donker in mijn hoofd, ondoordringbaar woud Waar zelfs de felste lichtstraal hopeloos in verloren gaat, Zo liggen mijn hersenhelften in een spagaat…

teveel problemen Om voor het dichten tijd te kunnen nemen De kunstenaar in haar moest het ontgelden Zo schiep ze zelf haar voetangels en klemmen Ze heeft niet voor de eenzaamheid gekozen Van waaruit echte kunst dikwijls ontstaat Haar keuzes leidden telkens tot een remmen Als boekbespreker zou ze vast op rozen Gezeten hebben; niet in een spagaat…

geschiedenis te tekenen vergankelijkheid als globale vergane glorie vele diersoorten sterven spoedig uit en we voelen het in onszelf in iedere porie vervuiling vraagt verdwaasd zijn tol de consumptie slaat op hol zelfs in de ruimte zwerft het rond veel te groot is onze mond denken kan niet meer, voor huilen te laat het intellect verkeert in een spagaat…