Alle inzendingen over stilte te koop

Mam, zegt zoon ik heb er geen ruimte meer voor dus ik zeg, dan zet ik hem te koop! Op een gerenommeerde site bied Ik het ding te koop aan, tenslotte zijn er zat mensen die wel zo'n ding willen hebben toch? En dat blijkt, want er gaan een paar mensen ver onder mijn vraagprijs zitten.…

Ik maakte heden mijn bureau aan kant en vond daar rijbewijs, bibliotheekkaart, mijn paspoort, sofi-nummer, OV-weekkaart en inschrijving bij burgerlijke stand. Als ik de moeite nam er mee te leurenleuren dan zou ik er zó 14 mille voor beuren!…

Ben ik traag omdat ik droef ben, Alles vergeefs vind en veil Op aarde geen hogere behoefte ken Dan wat schaduw onder een zonnezeil? Of ben ik droef omdat ik traag ben, Nooit de wijde wereld inga, Alleen Lisboa van bij de Taag ken, En ook daar voor niemand besta, Liever doelloos in donkere stegen Van de armoedige Mouraria loop…

zo zit hij in het landschap te klein om te gebaren om de wolken te raken met één beroering van zijn hand alles strelen, niets bezitten hij weet dat hij ooit zal zwemmen met de maan de zekerheid om te blijven hij verzoent zich met altijd zwijgende woorden…

De bolhoed van Pierre Kartner is gejat En borsthaar is voor mannen uit de mode. In Utrecht wordt een hobby-bul geboden En Varsseveld is Guus nog lang niet zat. Dankzij de grootste Nederlandse krant Lees ik dit grote nieuws in ’t buitenland.…

Dus tik alsnog een Hitler op de kop En hang hem daarna aan een touwtje op.…

Wat niet te koop is, dat is echte vriendschap. Vriendschap dat spel van overleg met zachte emotionele waarden. Zonder verzuring blijft er ruimte voor begrip. Elk stap is nimmer één te veel. Ziet niet neer op de levenspech. Kijkt bij voorkeur terug op de goede dingen die zich in herinneringen bewaarden.…

Kostbare kolossen zwaar van poot de staart geknot en billen ach wat voor billen stille ogen in een eigenlijk vrij kleine kop slapen staande staande slapen erbij dromen of is het meer dan dat…

Er zijn zo van die dingen die kan ik niet onthouden en nu vraag ik mij af ligt het aan die dingen of ligt het aan mijn kop…

Het was een raadselachtig schilderij een klein doodshoofd bovenaan daaronder een dode vogel zei mijn vrouw de kop van een stervend rendier volgens mij het was heel mooi ook van heel nabij…

wij willen alles kopen verteren, consumeren bergen eten, stapels kleren een auto, een huis, veel vertier we kopen de luxe we kopen 't plezier als wij zo doorgaan met gebruiken, verbruiken de centen te ruilen de aarde vervuilen roept eerlang iemand "stop" gedaan nu met kopen de wereld is op…

Soms zou je graag je kind eens keihard slaan Maar om een arrestatie te ontlopen Besluit je om het wicht snel te verkopen Helaas blijkt dat niet zomaar toegestaan Misschien word ik inmiddels wel gezocht Omdat ik Afrikaantjes heb gekocht…

Zij was al dood voordat ik was geboren. 't Is daarom dat ik haar nooit heb ontmoet. Haar foto breng ik elke dag een groet, want dat portret kan mij intens bekoren. Ik heb dan straks geen vel meer op m'n been maar toch kan ik postuum eroverheen.…

is me opgebroken Mijn dwarse kop die ‘k niet boog Dus huil ‘k mijn tranen nu in stilte Erken dat schuld nu iets te laat komt Maar ja, berouw komt na de zonde Vandaar mijn verdriet, van kop tot kont!…

De stilte als je weg bent. Ik koop bloemen om haar te overstemmen, hoor de stilte, hoor de stilte van de man die de rozen schikt. De stilte als je weg bent, ik mijn code ingeef, kijk hoe handen van een ander mijn gebaar wikkelen in de stilte van de banktransactie.…

De stilte na de dood, maar niet in onze dagen van kopen en rennen, van presteren, maar zo dikwijls zonder hoop. De stilte na de dood, wachtend, vertwijfeld, maar toch zoals de graankorrel in de grond sterven, vol van hoop.…

De jongste zus verkoopt een tekening Haar ogen zijn dan niet zo best misschien Dit heeft prinses Christien zeer goed gezien: Ze kijkt met vreugde naar haar rekening Haar zangkunst was al niet zo heel erg groot Maar dit is wel een hele valse noot!…

luister, mijn liefste, hoor de zachte klik van de pal en hoe de knal door mijn kop scheurt en dan niets dan stilte en is het te laat luister: je hoort het opnieuw keer op keer in je hoofd…

Als de stilte zich vult met kilte is de stilte kaal en kansloos Als je de stilte weet te verwarmen met je eigen zijn voelt de stilte als intens omarmen met het mijn en zijn Want in de stilte onmoet je eigen ik de stilte van je zijn De stilte garandeert ontroerende ontmoetingen die anderen niets aangaan Zeg nooit over je stilte…

De sneeuw dekt alle woorden toe en laat hun ijdel pogen zien om weer te geven wat het is in stilte te vertoeven. De sneeuw hervindt de luchtigheid om toe te dekken wat ons deert terwijl de eeuwigheid niet rent maar smelten durft in ieder vlokje.…

te groeien daarom moet die stilte oorverdovend zijn het biedt geborgenheid en kracht om rechtop te lopen en het nieuwe jaar weer lacht…

Het was oorverdovend stil tijdens de storm, geen beweging werd waargenomen, geen geluid eveneens. Het was oorverdovend stil tijdens je heengaan, niets bewoog nog, niemand sprak het was oorverdovend stil.…

zoveel stilte om van te houden als je vleugels krijgt je gehoord aangeraakt voelt zoveel stilte om te doorbreken als de bedreiging binnenin aanzwelt monddood maakt zoveel stilte om te aanvaarden als er niets is om mee te denken om van te houden…

te koop mijn ziel zal niemand erven…

mijn lichaam is te koop mijn ziel zal niemand erven…

wil de rust en stilte terug na de hectiek dit jaar uit lange nachten komen spoken niet afgehandeld of al klaar zij schreeuwen dwingend om het einde rammelen met botten hun misbaar breken stilte ijlen onrust door mijn kop nog even en ik ben kapot maar ik ga ze verjagen met duizendklappers tegelijk ze verknallen anders hoofd…

De hele krokus ging hij laat z'n nest in Het weer was mooi, de camping was een feest Vakantie was nog nooit zo fijn geweest En toch had hij verschrikkelijk de pest in Ik weet wel hoe dat komt hoor, zei hij sip Mijn caravan is namelijk een Kip…

mijn straat de oude gevels opgelapt waarachter onbekende ogen het ouderlijke huis vol generatiekloven nu te koop een mengeling van klank en geur blijft hangen als versteend elke belegering van leegte wordt erfgoed van hernieuwde hoop…

Met een last te zwaar te dragen Terwijl je sterk zou moeten zijn Maar te zwak voor het gewicht Dan, juist dan, mag jij mij vragen En zal ik tonen en bewijzen Dat je samen, beter dan alleen Kan voldoen aan de absurde eisen Die het leven somtijds aan je stelt Twee kunnen meer dan één En samen staan we sterk Kom, laat de moed niet zakken Kop…

hij had genoeg van haar elke dag weer hetzelfde liedje geen moment rust, altijd omgeven door haar gekakel de priemende ogen, de rauwe keel die ze alsmaar schraapte het greep hem bij de strot hij draaide haar de nek om vanavond eten we kip…