Alle inzendingen over stomen

Zij spreekt niet meer bewogen wankelen woorden langs klanken onverstaanbaar zij taalt niet meer…

Heeft u uw vagina al laten stomen Dat schijnt opwekkend en gezond te zijn Wees maar niet bang, die dampen doen geen pijn U kunt er veel ellende mee voorkomen Hormonen komen snel weer in balans En bovendien krijgt alles weer wat glans…

mijn vragen waren nog niet op en nu jouw kleren je geur ontbinden worden het er meer en meer gek dat wij al pratend zo weinig zeiden stom dat ik dat jij daar nooit aan dacht dan hadden we kunnen spreken over vroeger, jou, je leven hoe jíj die spleet, zo'n loden nacht --------------------------------------- www.sdevaan.punt.nl…

Ze heeft geen parfum nodig Ze is van steen De geur van 100.000 jaar geleden Hangt nog om haar heen Niets heeft ze te zeggen Misschien iets van weleer Eens verborgen in de diepte Nu gehouwen, krachtig... teer... Zacht en aaibaar is haar huid en koud; gehakt, geraspt, gepolijst schreeuwt ze woordloos naar wie maar naar haar wijst.…

Stomen, stomen, stomen! Heel de wereld door! ‘k Heb een plaats genomen Op het langste spoor. ‘k Wil in zeven dagen Even naar Japan, Met die houten wagen Voerman! kookt je span? Stomen, stomen, stomen, Vliegen langs de baan! Die wil zitten dromen, Mag met paarden gaan.…

(voor de liefhebbers) ze wisten dat er tussen wolken stoom een trein verborgen ging als in een mooie droom de brute kracht uit ketels stoom het aandrijven der wielen was iets waarvoor zij vielen…

Noem hem geen ezel De fout wederom gemaakt Hoe moét hij heten…

Zullen ze me ooit accepteren Ik ben anders Altijd alleen Ze kijken me na Praten achter mijn rug om Vele mensen vinden mij maar stom Maar waarom Omdat ik anders ben Anders dan de 'gewone mens' Kijk eens in mijn ogen Praat eens met mij En je zult zien, dat ik deze benadering niet verdien.…

Ik ben ik Ik ben me zelf Soms dom Soms stom Soms ben ik slim Soms heb ik geluk Soms heb ik pech Soms maak ik fouten, Net als de rest Maar ik ben ik…

is het wisselstroom of ouderwetse stoom aan uit aan uit gevoelens die stromen of bij het kookpunt stomen het mag echt allemaal want ik ben mens niet van staal…

Vroeger zei ik, weet je vroeger zei ik, je bent stom, heel erg stom. Vroeger liep ik weg en keek ik niet meer om. Nu ben ik vijftien, weet je ja, dat weet je, maar weet je, als ik nu zeg je bent stom. willen ze weten waarom.…

Wat was ik stom! Het huis is nu leeg. De kamer is stil. Mijn hart is verkild. Ik was zo stom. Ik was doof en blind. Ik zag het pas toen het te laat was. Wat was ik stom. Refrein: Weg is de toekomst, donker het gat. Ik hoop dat je terugkomt, maar die hoop is vals. 'k Weet dat je daar woont, bij hem in de straat.…

stom lief geweest niet in zak mag niet naar spanje pech!…

hoeveelheid seks, typisch voor beginnende minnaars, Toch ging het niet zo best tussen ons We lagen elkaar niet, we waren te verschillend, we hadden nooit eens 'een goed gesprek' Op een dag verloor ik - puur van de zenuwn om onze slechte relatie - mijn stem Ik kan niks meer zeggen ik kon niks meer uitdrukken, ik was zo stom…

jouw handen glijden over buik en keel ik strek mijn handen naar je uit terwijl ik diep in gedachten met je lichaam speel Een schouwspel wat nooit verveelt een eenakter speciaal voor mij want het heldere water dat speelt een virtuoze symfonie op jouw schouders, rug en dij En dan eindelijk samen mijn handen door jouw natte haar warme stoom…

Hoor jij dan niet hoezeer mijn hart klopt voor jou in mijn stap en stem. Zie jij dan niet aan mijn ogen glans hoe dieprood mijn ziel zich verhardt. Je hoort slechts wat je horen wil Je ziet slechts wat je wil zien Je voelt slechts wat je voelen kunt Er is nooit meer dan misschien Slechts het rinkelen van metaal liefdespijlen voor een verhaal…

te vlug, te vroeg, voor mij te snel ik geloofde nog: ik geloof het wel maar toen kwam jij en jij zei 'wij' Jij was een droom maar ik, al wakker, kon het niet ik koesterde vertrouwd verdriet ons altaar stond, haar als icoon jij was er plots te lief, te kwetsbaar, veel te zacht oh, stom verschil: mijn dag, jouw nacht ik was zo'n veel…

Drie Gouden Kooi-bewoners in één week Zijn wegens een geweldsdelict verbannen Het heeft er blijkbaar heel erg om gespannen In 'n programma waar ik nooit naar keek Drie in drie dagen...Je zou metterdaad Gaan denken dat het toeval niet bestaat…

Niet te bevatten, niet te geloven, niet in te schatten al die zinloze oorlogen. Niet een plaats te geven, niet te kunnen begraven, niet te mogen rouwen, of simpelweg naar de laatste rustplaats te dragen. Niet te begrijpen, niet te snappen, vijf minuten stilte is alles wat we kunnen. Onbegrijpelijk…

Wolkenformaties stomen op over De Fantastische Oceaan de wind Zit erachter Hij is tegen saaiheid Wolken kennen geen afgunst En zijn niet verwaand.…

elkaar op de grond er is geen touw aan vast te knopen toch wil ik weten in welk hoofdstuk het stond het moraal van het verhaal het moet wel fictie zijn ik zoek het laatste blad om het enigszins te begrijpen het is verkreukeld ik strijk het niet glad ik wil het plotseling niet meer weten ik smijt het met open eind in de hoek stom…

door bloesemtakken schijnt voorzichtig het maantje lente komt op stoom…

het is mijn tijd van ontwaken als ik kikkers hoor moet ik terug kwaken ik zoek ze op kijk ze aan wij oefenen samen op eigen naam hetzelfde heb ik met een hond die mij aankijkt alsof ik als stom ben vermomd knipoogt en blaft toe zeg je naam het is toegestaan al lang geleden toen ook wij beden vaak brabbel je tegen mij je diepste…

zo stom dat ik dacht dat zij altijd voor me klaar zou staan zo stom dat ik dacht we gaan er SAMEN tegenaan maar nee hoor dat is niet zo ze blijft bij je uit de buurt en loopt dan als een hondje achter iemand anders aan ik bedoel dat als er iemand is die zich een vriendin noemt maar als je ruzie hebt ze er niet meer voor je is…

Nou, als je het mij vraagt, ik vind het maar stom.…

de lucht dreigt onweer steekt de kop op de wind wakkert aan de ambtenaar kijkt naar de oostrand vol donderkoppen de koppen in de krant maken hem onrustig hij houdt niet van frisse wind met rode koppen zitten de bestuurders rond de tafel de wind is opvallend het dondert en weerlicht het spoelt tegen de ramen de ambtenaar krijgt…

Ik wist dat het aan mij lag, Aan mijn stomme daad. Maar nog een klein beetje gehoopt Dat we hieruit konden komen met wat gepraat Het is spijtig dat het zo gelopen is En erg jammer van je tijd. Ik wou dat ik je in je armen kon nemen Goh wat heb ik een spijt. Spijt om iets, wat nooit meer terug zal komen En waarvan ik nu tot aan mijn dood…

Stom hoop ik mij dood te snikken. ---------------------------------------- uit: Lelietijgers (1856)…

mijn leven niet het gaat op in wolken van verdriet zo saai, ik kan niet meer spelen ik ben me al lang aan het vervelen iets ergers kon er niet gebeuren deze pupertijd gaat mij verscheuren De jongens staan in de rij ik wil ze er echt niet bij laat ze lekker kwijlen lekker op mij geilen Middelbare school ik haat je echt je wereldje is stom…

Goed: ik ben geen redelijk wezen. Verloor mijn reden al in ratio, mijn ratio ook reddeloos verloren. Mijn ogen storen duisternis. De herrie van mijn naaste buur, heb ik nog het meeste lief. Want hoezeer ik ween, om bloemen in de knop gebroken, ik heb haar zoetheid nooit geroken. De klanken kan ik hier niet horen. Vrienden, broeders…