Alle inzendingen over tastbare kilte

kilte…

Donkere kille luchten, zelfs de echtelijke sponde killig nauw Plots wit wollig spul dat naast me kirt, de hemel kleurt blauw. Dromen van stranden zonovergoten, palmbomen vriendelijk groetend Schattig stukje God meeslepend warm het universum dankend. Bengaals vuur danst een mooie toekomst in Totaal vervoerd door pure zo schone min. Zingend…

in stille uren omarmen levenslijnen tedere harten…

Waar ik ook ben hoor ik dezelfde woorden waar ik ook ben zie ik dezelfde moorden waar ik ook kijk zie ik dezelfde kinderen waar ik ook kijk zal honger me hinderen waar ik ook voel blijven vuren branden waar ik ook voel…

In het duister gehuld Ik kan niet opstaan Wachtend op een teken van jou Is er nog iets, wat je me zeggen wou? Hopeloos, Ik voel Hoe je langzaam uit mijn zicht verdwijnt En toch tast ik de muur af Om nog iets van jou te vinden Iets kleins, Misschien Om nog even kort bij je te zijn Je warme hand nog heel even vast te houden Geef me toch…

Men spreekt over rugzak, al dan vol of niet, een lege betekent dat die persoon dan de wereld op zijn zonnigst ziet, maar o wee, een volle rugzak torsen, dan zit een mens wel ergens mee! Een volle rugzak dragen en proberen te blijven lachen, is eigenlijk meer, dan een mens mag verwachten!…

Die iemand was er en het was mooi, maar nu voel ik alleen nog kilte.…

Je huivert haalt diep adem kilte wat een kilte. Mensen huiveren, wat een kilte. Ze gaan snel door, kunnen zij het helpen. Zullen zij het verhelpen. kilte sla de bladzijde om. Het doet je huiveren, zo gaan mensen niet met elkaar om.…

hoe de kilte in je botten kruipt en jij in je trui de witte wereld alles doet schuiven alles bedekt een stolp van stilte dempt eerbiedig ieder geluid de vroege sneeuw brengt wat licht in de donkerste nachten…

kille wind waait over een kale vlakte de luwte lijkt onvindbaar ver alsof de zon door de wereld zakte liefdeswarmte iets van lange her…

Je bent zo dichtbij als ik naar binnenga, maar spoorloos wanneer ik in de kilte van de kamer sta.…

Trots - tot daaraan toe, maar etaleren doe je niet met kilte. Enge netheid koop je niet. Zal geen honger stillen. Rap pakte ik mijn biezen.…

wanneer poëzie zo mooi als liefde was zou ik gedichten om je borsten hangen je met zinnen dezelfde betasten dezelfde die schoonheid vinden wanneer poëzie zo mooi als liefde was dan zou het gewennen tastbaar zijn een metamorfose in mijn gedicht jouw lichaam zachter dan anders op zoek naar de grens van het toelaatbare…

De kilte verarmde De stilte verwarmde Totdat het vuur bluste En ik in het onbewuste Alles innig omarmde Ik de deken omsloeg Die ik tot dan droeg En het vuur berustend toeliet Weg van de pijn en het verdriet En ontving de troost, waar ik om vroeg…

Van alle tastbare dingen de eersteling is hout me het liefst, van vroeger, era's terug de nerven en het ritme het lengen tot in de toppen strekt het kind in mij, twijnen van draden het maakbare in ranken ben ik het twijgen op de koppen kasten zijn eindig tot op de einder op de lijn pakken ze zich samen de bielzen ijskastelen vastgeklonken…

ieder begin gaat naar het einde zeg jij me, kijk maar naar de draad wanneer dan, vraag ik was het voor 't eerst dat wij de wind ontdekten zo hij komt en als hij gaat of anders 't vangen van de zonnestralen wolken op afstand daarna het zingen van de regen al wat ik los zou moeten laten bestaat bij gratie van wat ik nu nog bij me houd…

opwaaiende kilt onthult iets ongehoords een echt Schots klokkenspel ~~~~~ wat hoort echt bij de kilt door Schotten gewild een fraaie doedelzak…

ze raken nooit uitgeteld stilte wil een hoofdrol in een huis dat blijft verhalen een draaiboek dat niet liegt ik heb het leven nu geleerd ik zal het water blijven dragen tot de avond binnenkruipt morgen zullen er branden zijn ik wil het wintergras zien groeien ik zal ontsnappen aan de tijd het moet me lukken om de snaren van een harp te tellen…

Tastbaar het boek, Gevoel dat wakker wordt Door het papier Dat ik vasthoud, Geur die uit Bladzijden opstijgt Als het lekkerste Aroma ooit, Tijd die is verstild En voor eeuwig is Vastgelegd - Hoe het ook leest, En hoe het ook klinkt, Emotie en pijn Zijn tastbaar vervat In geurige inkt…

In rook ging alles op Tastbare herinneringen Die nooit meer tastbaar zullen zijn Geen foto's van de kinderen nog klein Maar we leven gelukkig nog allemaal! In rook ging alles op De auto, de hele inboedel, en zo ook mijn dochters lievelingspop Maar wij leven nog! En dat is belangrijker dan al het materiele…

wankel en wandel hier ben en daar ga ik tastbaar de sporen van wat daadwerkelijk was…

Alleen de bloemen op het graf zijn nog tastbaar, rest het verleden…

De jaren van kilte Zijn voorbij - de ijzel Die dit land in mij Lang in zijn greep hield Heeft de kilte verloren Doordat jij me hebt aangeraakt, Dit leven van mij Weer tot leven Hebt gemaakt…

ogendiep en mijlenver kijk ik over het glazen water langs een zwarte spiegelwand naar bevroren stilleven onder het beloofde land waar vogels zijn gevlogen rest slechts het witte leven bij hamerend geluid van mijn hartslag onder de ijskoude huid…

Ik ben de ijzige kilte. Ik ben dat gedicht, dat alles verloor woord voor woord.…

Zomaar een zomerse dag in September de zon schijnt plotseling in volle kracht jij kijkt naar mij, ik naar jou plotseling verlang ik weer naar de Decemberkou.…

De Schotse kilt is de rok Door mannen gedragen op Folkloristische en andere Hoogtijdagen. Vanaf de zestiende Eeuw is de kilt een Schots kleding Fenomeen, om zijn ruit vermaard Door de hele wereld heen. De kilt kenmerkt zich door een Bijzondere geruit patroon door De vader gedragen of de tartan Minnende zoon.…

Naast mensen hou ik het meest van hout!…

vegen van zomer een dronken behang voelbaar de liefde van levensbelang droomde van leven een gouden glans de herfst is een streven de liefde een dans ik wil je nog even lief geef me een kans de kilte de stilte de winter brak de kilte de stilte ik huiver ik snak de kilte de stilte en liefde ontstak gebroken ontloken dit laatste…

Mooie momenten, zichtbaar en tastbaar laten mij verliezen in de tijd. Het licht in je ogen, je warme huid, de tederheid waarmee je mij aanraakt, is als een eindeloos landschap van geven en nemen. De warme gloed van verbondenheid, zo tijdloos mooi, zo tastbaar nabij.…