Netgedichten

netgedicht (nr. 33.393):

niet tastbaar

ieder begin gaat naar het einde
zeg jij me, kijk maar naar de draad

wanneer dan, vraag ik
was het voor 't eerst
dat wij de wind ontdekten
zo hij komt en als hij gaat

of anders 't vangen van de zonnestralen
wolken op afstand
daarna het zingen van de regen

al wat ik los zou moeten laten
bestaat bij gratie van wat ik
nu nog bij me houd

oneindigheid schuilt slechts
in dat wat niet meer
wordt begrepen