Alle inzendingen over tegendraads

daar klom ik over het ruwe oppervlak het kostte me veel moeite toen ik m’n hand een stukje verder stak steeds een stukje sneller zou het niet gaan beetje bij beetje soms verloor ik grip gleed ik een stukje terug maar ik ging door ik klom tegen de draad in…

ja hoor, daar begint het gejuich wohoheeeojo de pakjesboot van sinterklaas stoelen en tafel aan de kant daar gaan we met zijn allen en ik alleen voetjes van de vloer gezellig hoor erna naar as the World turns kijken ze doen het met zijn allen om en om maar ik kijk al etend met het bord op schoot en een servet voor de vieze vingers…

het nieuws tegendraads te bekijken.…

altijd tegendraads als hij staat gaat zij liggen onbegrijpelijk…

Tegendraads, het weg- kappen van woorden om bij zinnen te komen.…

al zijn alle mensen gelijk de wereld vertelt iets anders op basis van de kleur van een stel ongekleurde cellen leert iedereen zijn plek wel kennen rood staat gelijk aan dood voor moord en zelf vermoord het volk verstond geen woord van goud en koorts ernaar en geel, geel is geheel geheid het meest heidens in de rij voor wij doch uniek…

en toch juist de rafels hechten strak gesneden zomen rechten slechts wat afstand schept als onzekere tijd gaten in de eenheid bijt overspannen zich de scheuren waar juist een sleetse draad afwijkend naar een ander reikt aanpassing is geen glad gebeuren…

Overdag blijf ik tegendraads. Kerf ik mijn voorhoofd tot wijdvertakte webben als zij iets vraagt. Wellen mijn woorden op in haar ooghoeken. Schuif ik de nacht van mij af als een slecht boek. Ik scheid wat van de wijn is en wat van mij schenk allengs minder van mijzelf in het glas.…

Impuls van ongemak eigenheid van aversie wespennest van wanorde incasseringsvermogen Geloof in overlevingskracht verregaand masochisme ontsnapping aan comfort ongerijmde destructie verkruimeld verlangen Niet slapen die slaap die komt wel weer Zeldzame onwilligheid poel vol stinkende wanhoop ongeletterde woede ondermijnende verdelgingenergie…

Ze wist al vroeg dat haar dochter altijd haar zin wilde…stampend en gillend als het moest. Haar man en zij waren zo blij met hun kleine meid…ze kreeg alle liefde en hun tijd Geniet van je jeugd : zei Moeder die wist hoe snel onbezorgde jaren voorbij vlogen. Probeer niet te rennen voor je kunt lopen Niet te vrijen voor je weet te kussen…

Was ik zonder Het te weten Oprecht naar Eer en geweten Zo werd ik Uiteindelijk Van alles wars En vond iedereen mij Onuitstaanbaar dwars - Door hen uitgekotst Alleen maar omdat Het tussen ons zo Vaak heeft gebotst…

Een schuchtere student uit Schore Las zijn boeken achterstevoren Z’n moeder zei, kom Ik weet wel waarom Je bent in de stuitlig geboren…

je letters krulden in een handschrift dat van leven sprak de schrijfhoek was wat tegendraads de kapitalen aangepast zo op papier las ik de tegenstrijdigheden je verleden waar passie in ontbrak nog rechtten lijnen in niet weten maar de golven en de krullen kunnen jouw gevoel voor harmonie en onafhankelijkheid nooit meer verhullen…

uiterste zorgvuldigheid te kiezen Er zijn maar weinig regels voor oprechte Friezen: Je houdt je aan je woord, houdt iedereen tevree, Je houdt je handen voor je mond als je moet niezen -Wie dat niet doet, raakt ongewild in de puree- En verder: lees geen krant, kijk geen moment teevee En doe geen moeite elke idioot te pleasen 'Wees niet zo tegendraads…

pellen generaties heb je al voorbij zien gaan van klein tot groot geschiedenis verhalend uit diepe eerbied lieten ze je staan zo werd jij voor dit bos gezichtsbepalend het blad ruiselt een naderende dood in je schoot gaan handen pluizen zoeken het groen vergrijst snel in een herfstig rood je bent obstinaat, antwoordt zachte vloeken in tegendraads…

telkens als ik baanbreek en zwaarwegend aanwezig ben weifel ik willens en wetens zonder weerga wederkerend op het gebaande pad maar als ik wegen baan weegt niets op tegen het weven van mijn dwarse draden…

je lach fluweelde zacht in tegendraadse vleug zij lichtte op uit het nog donkere van aangeleerde deugd liet sporen na in het ooit onbetreden nog egale vlak wiegend kwamen woorden in de koude buitenlucht zij wolkten naar behoren maar brachten onrust al snel terug ondanks het fluwelen vergeet jij nooit de tegendraadse rituelen…

Omdat hij alles tegendraads bekijkt, Vertrekt Farage nu Brexit is bereikt.…

Adem je nog altijd warm en bezorgd Kijk je nog altijd vurig en vastberaden Luister je nog altijd begripvol of tegendraads Ben je mij nog niet moe Omdat ik steeds onverwacht doe Ik klamp me vast Wind, sleur me nu niet mee...…

Of is die spelling toch te tegendraads en wordt er teveel vrijheid toegestaan? Wat mij betreft geen grond voor pessimisme; ik zie de taal als levend organisme.…

ik spon mijn cocon in een autistisch web dat ik in eenrichtingsverkeer kundig had opgezet wist het tegendraadse moeiteloos te omzeilen door lijnen impulsloos te spannen tot mijn perspectief ik heb het leven intens lief dat ik in mijn coconnetje geniet…

Verder duiken en tegendraads de wind in. Dan: wolvenschrik! Wolvenschrik! Wel iedereen is dier! ----------------------- uit: 'Vonkt', 2017.…

daar sta ik dan met mijn hertenharten gebroken regenlicht tegendraadse avonden en gesprekken zonder welgemoed, hamerstukken in de marge; totdat niemand ingreep draaiend in cirkels voorafgaand aan toekomst het is nooit gewoontjes dat dan weer wel…

Ik voel me zo tegentijds vandaag, zo tegendraads altijd, maar vooral verwonderd; Ik zocht je, zocht naar liefde doch vond, kon alleen dromen. het laat me verbijsterd; Ik pak de kansen die ik pakken kan voor ik verdwijnen moet, maar ik blijf verward; waarom al dat gedoe?…

Verder duiken en tegendraads de wind in. Dan: wolvenschrik! Wolvenschrik! Wel iedereen is een dier. ---------------------- uit: 'Vonkt', 2017.…

'Tegendraadse inzichten' zou Bileam zeggen.…

je schreef me maar de letters dansten niet de krullen in je schrift kleurden geen passie waren hoekig in de tegendraadse vorm zwart op wit je tekst vol dissonanten in een vlakke symfonie door de laatste zin vaarwel het is voorbij doofde voor mij jouw melodie…

ik raakte aan je bladeren een vleugje tegendraads het intrigeerde me ja meer dan mateloos hoe ik ook wendde of jouw keerde in een steeds opnieuw proberen ik werd radeloos toch groeiden we in veel seizoenen jouw pril werd groen kleurde in ons stoeien je bloem maakte mij sprakeloos…

je smeult maar lichtgeraakt ontvlam je heftig tegendraads je schrijft in rood smoort met as wat vroeger was ontbloter dan verwacht laat jij je stelen door mijn zinnen strelen weerloos laat je zien wat jaren hebben toegedekt ik heb je weer gewekt…

Bach is een belangrijke reden, dat ik me zeer verbonden voel, en tegendraads gelovig ben.…