Alle inzendingen over tijd als rechte lijn

De rechte lijn die leidt van nul tot eeuwigheid rondgebogen in een doosje wordt cirkel, wijzerplaat van het horloge, wordt rekeneenheid: tijd.…

melancholisch en dreigend leven we aan de rand van het ravijn onder het oppervlak van het water groeit de duisternis de tijd als leven in een rechte lijn? geen zomervogels hier…

De cirkel doet leven de lijn enkel zijn even onafgemaakt zoek geraakt in oppervlakkig recht…

we lopen op de lijn soms even somber soms fijn o zou het niet fijn als de lijn ooit eens recht zou zijn zo recht nooit krom altijd echt nooit onwaar altijd johnny cash nooit klaar loop de lijn recht of krom we zijn er daar gaat het om samen met my neighbour the men in black.nr 6…

De carrousel verstikt in draden van de tijd, wat eeuwen leek verheelt zich in seconden en de lidtekens van gesloten wonden een eenzame strijd maskeert aan dwaze dromen gebonden.…

In lichtend spoor langs rechte wegen gedroomd geluk gevonden leven langs lijnen van verheven banen niet slechts het licht ook duistere tijden gaven mijn zijn in schaduw aan.…

zijn rechte lijnen ons bestaan abrupt beeindigd door een verrre lucht die ze beknot in verder gaan een horizon die rond de aarde spant en cirkeldraaiend met geen rechte lijnen samenvalt in schitterend bedrog geeft ons optiek in het geniep van een vaste voorstelling in zaken is recht toch eigenlijk de cirkel waar we nooit uit…

ik zie in jou de volmaaktheid van de schepping eindeloos glad en rond niet het vierkant harde masculiene de grove hoekigheid van korte rechte lijn maar ruimte voor speelse harmonie met warme emoties zonder confronteren een eeuwige boog die vloeibaar wordt als liefde niet door tijd zal worden gestoord…

aan de roze wolk waren rechte lijnen vreemd een lach klaterde al snel zijn vrolijke druppels in de kringloop van de natuur nog geen spoor van rechthoek blok of andere stop pas later na jaren verfijnen is de creativiteit op dan swingt stampt en springt de goegemeente in de toegewezen evenementen een weinig verheffend bewegingsbeeld…

hoe zou het ze vergaan als de attractie van rechte lijnen verbleekt door vrije curves en ruige kronkelpaden?…

liefde is niet rechthoekig, kent geen rechte lijn zij komt onverwachts en gaat met de trein…

en zonder grens voor het verstrijken van de strijd eens verscheen echter eens mens met zijn claim op ‘t oppervlak hongerend naar macht en rijkdom deed hij iets te veel met lijnen hij maakte wat recht was krom en de leefsfeer ongezond hij trok zich binnen lijnen terug en deed voor geen een stap opzij eerlijk zou men moeten delen niet…

Je kunt, zonder je te vermoeien een rechte lijn niet verknoeien. Voor lijntrekkers daarom ideaal.…

de dichtheid van duisternis is doorsneden met lange lanen deze strakke lijnen kennen geen hoek die ik om kan gaan zonder vaag schijnsel geen schaduw om uit weg te banen zonder dwarsverband bestaat geen zijn om in te bestaan mocht er ooit iets veranderen aan de rechte tijd die wegtikt wijk dan van gebaande paden zodra het u…

Als mijn gedachten loop ik rond in kringen achter het beeld dat ik heb geschapen van jou al zoek ik rechte lijnen wat krom is buigt mijn brein niet recht daarom loop ik over paden waarover ik waarheid zoek in hoop op zegen.…

Als mijn gedachten loop ik rond in kringen achter het beeld dat ik heb geschapen van jou al zoek ik rechte lijnen wat krom is buigt mijn brein niet recht daarom loop ik over paden waarover ik waarheid zoek in hoop op zegen.…

ik koester je hoofd zonder gezicht je lichaam aan mijn handen we branden voor elkaar het vuur en wierook als intiem gebaar je woorden schrijven mij in vloeiend schrift de schrijfhoek is mijn tegenwicht ik krul je letters en je marslijn rond de rechte lijn verdroom ik vertel me meer woorden en je witte regels letters uit je…

Soms maak je me wit en kleur je mij alles binnen de lijnen – zacht Soms maak je me zwart en kras je scherp alles buiten de lijnen – hard Soms schets jij me als schaduw en licht alles in mij op wanneer mijn stem – zingt de hokjes verdwijnen totdat er geen rechte lijn meer bestaat dan enkel jij – ik – wij – samen – zijn…

dat diepte energie bepaalt ik loop mijn weg in lijnen ’t zij recht of krom dwars door licht of duister en volg de aarde zo het komt maar lief energie van ’t water.…

Vanaf dan zal het niets zijn en voor mij vervallen van een cirkel in een rechte lijn…

in het publiek onthullen de horizon als enig vaste lijn aanvaarden en de dingen verder maar onbewogen laten wat ze zijn. -------------------------------- uit: Tegenspelen Tijd, 1979.…

En onder al die lijnen van rechtschapenheid vraag ik me af is er nog ruimte voor barmhartigheid ? Een troost: de grachten lopen rond in Amsterdam.…

Mijn geduld is op en ik kan niet meer vechten tegen het onweerlegbare Het rechte pad vinden in de wirwar van mijn denken. Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden. Hete tranen uit blinde ogen. Gekromde rug door pijn, het prikt tot in mijn hart.…

Graan, polder, hemel Rechte lijnen, gele vlakken Meanderend doorkruist Door achtergebleven kreken Land dromend van zee Warmte spiralend Boven verlaten akkers Klimmende leeuwerik Hoor, het zacht ruisende water Tijdelijk gescheiden Van haar bedding Ooit weer verenigd Tot die tijd Gouden vergezichten Korenblauwe lucht Stilte…

geen ooghoeken op straat maar tochtige kou en recht getrokken lijnen met vochtige doeken zou ik steen willen weken bleke harten en kroes willen smelten…

Twee lijnen buigen uit elkaar, om met een boog samen te komen. Maken een gesloten geheel, vormen een hart. Zo gaat dat met liefde denk ik ook. Het mijne is vierkant recht toe, recht aan. Wat hoekig, maar vol lief en leed. Alleen niet rood, maar simpel wit en zwart.…

Op de top van mijn leven Rechte lijnen achter me Ronde welvingen lokken me Ondergaande zon Zacht avondlicht Zilver zee Glanzend meer Stille avond Met jou…

Twee handen gevouwen langs lijnen leven waar rechts verlangend rechts ontmoet en vurige tongen de cirkel beroeren strakblauwe luchten onbewolkt stralend laten dansen met dat ene jij geeft wit haar gouden glans aan vandaag zacht glimlachend antwoord ik…

Het liep niet recht Maar heel schuin Via wegen van zuid naar oost Mijn weg liep recht Jouw weg liep krom Maar jij kruiste mij We ontmoetten elkaar Als twee lijnen door elkaar Want het liep heel mooi Je zocht iets anders Maar vond mijn weg De weg naar geluk…

de lijnen zijn helder jij hebt ze getekend met scherpe punt soms rond het rechte van afkomst wordt niet verhuld een blauwdruk voor leven zo leek het heel even wij zijn de vlakken gaan kleuren met alle gebeuren al snel vervagen de lijnen in het grijs van de dagen jij tekent niet meer maar neemt het levenspalet kleurt…