lijnenspel

Het gezicht, mijn wezen
is niet veranderd, maar
toch in stramme lijnen
wat anders dan voorheen.
Zie, het bloed als rivieren
kruipt tussen spleten, langs
afgronden en de diepe dalen
weerspiegelt alles averechts
in dubbelzinnige verhalen.
De kloven van mijn handen
vertaalt een rusteloze geest
brengt licht in beide ogen
als ik ze zal sluiten dan zie
ik echt van alles om mij heen
maar is niet terug te draaien
en blijft van mij alleen.
De carrousel verstikt in draden
van de tijd, wat eeuwen leek
verheelt zich in seconden en
de lidtekens van gesloten wonden
een eenzame strijd maskeert
aan dwaze dromen gebonden.

lijnen tijd

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 17 stemmen 181