Alle inzendingen over trachten

terwijl ik je jonge jaren drink en steeds verder in mijn verleden zink terwijl ik niet meer niet langer meer terwijl het leven me verried en nog meer en nog langer en helemaal niet en later weer en altijd maar weer opnieuw het trachten naar terwijl ik op een bank aan het water en angst me in zijn armen sloot en weer vrede met mezelf…

Het boek vol wonderbaar apostelwerk toont Petrus als voortsuizende vuurstraal, die mensen raakt, in klein huis of grote zaal, het Woord wil brengen onder het ruime zwerk. De onvermoeibare Paulus getuigt sterk van de verfoeide, geprezen kruispaal, de nieuwe, blijde Boodschap voor allemaal, steunt al reizend de pasgeboren kerk. Minder naam…

Gedachten tikken tegen je voorhoofdsbeen als het kuikentje, dat zijn ei verlaat. Eigen wil vliegt zwellend op, maar vergaat onder streng gezag, zakt hulpeloos ineen... Bezwaard ligt de pen naast frommels, scheldt gemeen: "Het gestriemde blad vol slaafse woorden haat jouw ijdel streven. Weet een zuigeling raad met kunstminnende taal? Verlang…

ze kruipt in haar spijkerbroek licht haar borsten in haar Marie Jo* en ontwaart met huivering in de oude spiegel een gelaat dat niet meer op haar gelijkt…

Als ik naar haar kijk tracht zij iets te verbergen. Haar stof is te kort.…

Politiek draait om het trachten te beheersen -- van onze onmacht.…

poging tot uitstel tien vingers trachten ogen te blinderen…

Trachten te slapen, trachten te denken, danken en dromen.…

voel je gevleid dat ik tracht jouw schoonheid en pracht in woorden te beschrijven…

Een komediant tracht te plezieren. Tracht een lach op te wekken in de duisternis. Daar waar de droefenis overheerst in het leven. Bevrijdt die gaarne een beklemming uit zijn gevangenis. Het ommuurde menselijke leed dat zo lang vergeten is te leven op een wijze die gelukkig heet. Leert weer lachen door die komediant.…

Het verlangend wachten, En het wanhopig trachten, Door te gaan zonder jou.…

Tracht het nog maar weer…

Ik begrijp niet goed hooggeplaatste personen die doof en blind zijn en bij veel wind trachten hun paraplu te openen!…

Woorden uit helderdere bronnen zonder geklater, sijpelen uit handen vluchten als H2O de l’eau s.v.p. Striemende regen scherpt het aangezicht dat zich afwendt van vallen wie droogt mijn haren? waar gooi ik verdronken kleren? Alles samen heb ik het water gereinigd van het woord De wind doorgespoeld de wereld geledigd…

Stephen Hawking tracht ons te leren om het hiernamaals te negeren. Ik hoopte nochtans op die schone kans om het daar nogmaals te proberen.…

(tanka) Alles om je heen willen vorsen en kennen; trachten te zien door ogen van een zuigeling: nieuwe wereld ontdekken!…

Hoe een lieflijk woord in een benevelde geest troost tracht te brengen, aan het verduisterd verstand een vonkje verlichting geeft.…

Zoals een hond de etensgeur uit de lucht tracht te happen. Zo vluchtig kan het zijn…

ik ben niet goed in ophouden telkens weer de grens voorbij zal ik trachten te hervinden wat zo snel verloren ging in onverwachte wending…

Voortaan trachten Onze mening te verzachten En minder te frustreren. Dus temperen en pamperen.…

Je tracht met moeite hier of daar iets van het al te lezen.…

Als een dronken tempelier buitelt de kruisspin in zijn web een straal maanlicht heeft hem gewekt en totaal in verwarring tracht hij erlangs omhoog te klimmen.…

Ik tracht, verwacht, en dacht teveel misschien te weinig doelen, te weinig zin in leven, doen. Angstbevend. sta ik aan de kant van mijn leven.…

Deze vijfentwintigste December vier ik feest en neem mij voor prettig te zijn bij gezin en medemens ik tracht als een engel te zijn ben daarbij wellicht ongewild ook een Satansknecht.…

was het gif het leven baarde het clandestiene vlees en trachtte het te filmen, doch bewegingloosheid is geen doelwit maar een geladen wapen met de loop naar het oor gericht…

zo breekbaar als je schoonheid was zo teer het ogenblik het is niet de tijd van rozen tracht ik in je ogen zonder woorden wat mededogen een beetje troost te strooien al was het maar een vleugje hoop.…

er hangt een geur van verloren waar werd gespeeld samen de schoolbanken gedeeld hij koud opgebaard wacht op de stoet die naar warme herinneringen tracht…

Hij trachtte, daar 't leidde tot klachten, door haar te verkrachten z'n leed en z'n lid te verzachten.…

mogelijk verstuiken in de angst het weer aan iemand te verpachten die er nagenoeg geen waarde aan zou hechten gelukkig begreep je mijn zinloze gevechten liet mij het nutteloos verzetten trachten tot ik niet minder kon dan duiken…

Elk mens: dezelfde basis, ze heet liefde en laat zich noemen via vele namen. Echter, we kunnen en mogen de liefde in de ander benamen. Laten we beginnen bij het begin, de oorsprong der liefde... laten we proberen te eindigen in vredig begroeten, telkens als ik jou zal ontmoeten. Als jij dat toelaat, als je ziet, wat al die tijd…