Alle inzendingen over uitgang.

Over de uitgang. Waarom dat ik koos voor de achteruitgang in plaats van voor de vooruitgang! Welke uitgang ik ook koos Zou het verschil niet maken Het kwam er enkel op neer Dat ik buiten zou geraken. Bij het maken van keuzes spelen vaak meerdere belangen het is vaak van belang te weten je niet voor een gat te laten vangen.…

Je zoekt naar de uitgang ofwel een uitgang en vindt een begriploze leegte.…

Regen en wind verwaaien woorden als grauwe druppels naar de zinloze uitgang van een sprekend verhaal Niet elke ingang kan vertellen, noch welke taal van spreken kan verwoorden hoe de weg wordt gelezen Toch wordt elk hoofdstuk begrepen en uiteindelijk komen we allemaal thuis…

In beperkt gespreid zicht loop ik door de grijze sluiters van steeds weer opkomende mist, zoek al eeuwen lang naar de uitgang van een doolhof, van het steeds maar zullen falen, geschreven op de schakels van de ketting van de angst, ik breng ze naar mijn oor, beluister hun verhalen, ze blijven zwijgen, ofschoon zij het weten,leid…

emoties dansen passievol door de gedachten op zoek naar een uitgang uitingsvormen verschillen per persoon dansende penbeweging op ritmische rijmschema's passievol dansen emoties door de gedachten op zoek naar verbinding vriend of vriendin schrijvende dansbeweging op dichterlijke vrijheden gedachteloos stromen emoties naar een uitgang de…

schaak-, deur-, judomat in-, door-, teloorgang open, ippon gevloerd door de loper in de vestibule nood-, onder-, uitgang…

Terwijl het schouderklopjes regent en hij als ziener wordt bejegend ziet hij zijn eigen duisternis en kijkt hij waar de uitgang is.…

wat me bezighoudt soms is de angstwekkende stilte in het woord zo luid meestal zo angst en aanjagend het geluid van de stilte ----------------------------------- uit: 'In- en uitgang', 1974.…

Eigenlijk wilde ik Richting uitgang Maar werd door een Onzichtbare persoon (die over het leven ging, zei hij) Tegengehouden omdat Ik wel de weg, maar Nog niet het leven Had afgelegd…

dan hang je aan de zon wil de nevel optrekken handen van was armen te kort je valt uiteen en ik lijm wat en ja, je bent er nog en ja, ik weet het nog en ja, je doet het goed in de haven branden alle schepen we vangen vlinders in de herfst zoeken kastanjes in de lente de klepel stom ik zeg nog kom maar mama we nemen de achter uitgang…

Ben verdwaald In dit donkere Pakhuis met Onbekende uitgangen Die voor mij Althans niet Zichtbaar zijn Voel me niet Op mijn gemak hier, Voel me reddeloos Verloren, wil er uit Maar weet bij voorbaat Dat ik me daarbuiten Nog erger voel…

Men wil nu voor de jongeren die stappen uitsluitend chocolademelk gaan tappen en bij de uitgang krijgen ze een reep. Voor wie toch keet trapt, is er geen pardon: die slingert men alsnog op de bonbon!…

de woorden willen weg staan te trappelen verdringen zich voor de uitgang in struikelende tijd met kapotte oren storten ze zich naar buiten niet gewacht op de vrije val van sterren trillend in de wind…

verdwaald in het labyrint samen met vissen vogels en reptielen allemaal op zoek naar de uitgang die niet te vinden is in dit perpetuum mobile slechts één ingang is er en het wordt steeds voller in wonderlijk Escherland zonder die meesterhand…

In het halfduister de uitgang raden. Niet in paniek geraken. Hij weet wel dat je komt, het staat in zijn agenda. ---------------------------------------------------------------------------- uit: 'Tot in de nde,nde graad; nestoriaanse kwatrijnen', 1998.…

Een uitgang maakt een groot verschil: Wees zo verkiesbaar als je wil, Verkieslijk zul je nimmer wezen.…

in de witte wereld waar zon en maan elkaar kruisen is een uitgang niet voor de hand liggend veranderde vrijheid ongewenst in gevangenschap eindeloos dolend door onherkenbare gangen hopend op een weg terug naar hier…

Verdwaald in zoveel ideeën loop ik doelloos rond Verdwaald in mijn eigen gedachten pieker ik mij suf Verdwaald in zoveel onrecht zoek ik nog steeds wat rust Verdwaal in een eindeloos doolhof van denken Wie toont mij de uitgang?…

in het labyrint der mogelijkheden gaat het om open vragen doch is 'n snelle keuze gewenst want je wilt hen niet ontmoeten zij die sneller zijn dan jij ooit had durven dromen struikelend over je eigen voeten probeer je angstvallig de uitgang voor te zijn…

Het vinden van Bestaande oplossingen, Zegt de leraar, Is het hoogst Haalbare voor deze Kinderen, verder Hoeven ze niet, Dat is de max, Al het andere Valt daar buiten - Zonder het te weten Verbeeldt hij hier Het menselijk tekort, De mens als spin In een web Waarvan zij Inmiddels zelf de Uitgang niet meer weet…

terwijl ik de weg zoek tussen bedenksels die onverhoeds als konijnen uit de hoed tevoorschijn springen verschijnen en gloeien in mij adem zoeken of een doodgeboren geesteskind dat de uitgang van het broze labyrint niet vindt zoals ik rusteloos vastloop in verdichting…

Letters vluchten, naar de enige uitgang. Een wit vel papier. Ze nestelen zich in de poriën Het worden woorden, dan zinnen, aaneengeregen regels van mijn hersenspinsels.…

Mijn gevoel Onbekrast maar toch zo verloren Glans is helder nieuw Roest schraapt ‘t weg Belangrijke dingen een risico geworden Geen uitgang geen weg Wachten wat ’t lot mij zal brengen Volhouden tot we zijn uitgestreden Afgesloten einde…

klimt over goede wil begroeit alle zijwegen overwoekert feilloos elke ontsnappingsroute zaait onrust is onmenselijk actief legt latten hoger dan springvermogen vraagt niet twijfelt niet weet de weg in het labyrint en toch loopt elke uitgang dood…

Een doolhof van doodlopende paden waar de uitgang niet te vinden is. Hoog opgetrokken hagen bebladerd uitzichtloos geen weg kunnen vragen alles is hopeloos. Op weg om mezelf weer te vinden omkijken naar niets blik op oneindig. Toch blijkt niets is zomaar verloren ik ben gewoon ik alles uit mezelf geboren.…

Het labyrint van mijn bestaan verloren zoekend naar geluk ...Nog zo veel wegen te gaan Het doolhof sluit mij langzaam in de uitgang hopeloos onvindbaar ...Opnieuw, sta ik aan het begin Jouw hand, lieflijk toegestoken bleek weer een fata morgana ...Mijn hart, opnieuw gebroken…

niets gooit zich weg en bewaren is geen optie plastic en blik op maandag verzameld werk in een spoor van achterlaten; lege dozen een notitieblok zonder aantekeningen een gedicht aan de rand van taal twee helften van hetzelfde potlood bossen zonder uitgang een huis dat zich ruimt voor een dood die wacht…

In mijn eigen bos Wil ik verdwalen Over kronkelende Paadjes mijn leven Gaan, in volstrekte Wildernis datgene zoeken Wat voor mij het Leven is - de wildernis Van de geest kan ik Beter begrijpen als Ik daag'lijks langs dit Verwilderde bestaan De wegen zoeken kan Die ook mijn kinderen Vinden als zij de Uitgang zoeken in…

Je woorden raken me Ze snijden dwars door mijn ziel Het zijn ook steeds de juiste Je bent een woordenkunstenaar Je woorden zetten me aan Tot nadenken over de zinnen Gedachten die ik had verdrongen Verschijnen plots weer daar Je woorden raken me Ik laat me graag leiden Door jouw doolhof van zinnen Zoekend naar de uitgang Ik vind het raar…

En een uitgang is er niet meer. Wat en hoe er geantwoord wordt na dit woord, er is geen uitgang meer mogelijk. Alle pilaren en zuilen der verzekeringsbank zullen instorten. Alleen de onnozelen hebben toekomst. Het woord is geteister en gehannes en gegoochel met cijfers en zonden in het donker.…