Alle inzendingen over via meditatie kom je

blijk te hebben vergooid vraag mij niet waarom ik zei nog sorry pardon abnormaal gewoon al bij vader op de veilingschuit wist ik niks nieuws onder de zon ik lig er altijd wel ergens uit eigen schuld dikke bult gast het is zeker je verdiende loon thans zoek ik in mezelf de gratie als melkfles in bonus met statie dat kan stil op weg in meditatie…

De roomsen deden daar nog een lading atoombommen bovenop en daarna heb ik bedeesd de stilte in mijn kop gezocht, via Zen-meditatie en transformatiegedoe, via drugs en drank, via vette seks, vele extremiteiten, God, wat ben ik moe en wat vervloek ik de woorddwangheks!…

Getuige van het moment jezelf besef dat alles in dit leven meetelt ook als je niet omkijkt of vooruit ik liet je lopen ondanks ik al zolang zat te hopen maar jij stond dan ook zo strak als een snaar hoe moet ik dan met je praten via gebarentaal ja die kus deed niet veel goed heb ik je eindelijk weer gezien dacht nog jij bent het mischien…

Hoe kom ik daar… en wanneer zal ik er zijn. En onderweg is de liefde zo veel meer dan verdriet. Het leven is als een kaartspel, dat eeuwig lijkt te duren. Met iedere fout pak je weer een nieuwe kaart. Voor zo lang als het leven gaat. Tot de stapel op is En je wijs hebt te spelen, Met de kaarten in je hand.…

De meditatie verbreekt ijzige stilte met een kloppend hart.…

Via Via weet ik ongeveer wie ik ben iemand onder al de mensen die de stad levend houden en me mijn ziel laten zien mijn ubuntu We voeden elkaar, eten dus elkaar als één lichaam het lichaam mensheid dat hongert om te leven Meer niet, geen avontuur geen toekomst alleen jij en ik hebben die illusies als…

Via Via weet ik ongeveer wie ik ben iemand onder al de mensen die de stad levend houden en me mijn ziel laten zien We voeden elkaar, eten dus elkaar als één lichaam mensheid, hongerend om te leven ongeveer wetend wie we zijn temidden van elkaar en de rest op onze lange weg omhoog, omlaag en in het rond De doelen die ik…

(uit mijn zustertijd) zuster in huis zij loopt op ervaren voeten menig keer geveegd villa, rijtjeshuis of boerderij iedere keer een ander verhaal andere zorgen verpakt in ieders eigen taal voor korte of langere tijd Magda Haan…

De bril die ik mij aan heb laten meten Bij brillenspeciaalzaak Van der Loo Beviel mij op de eerste dag al zó Dat ik dat graag aan iedereen laat weten. Ik krijg het woord maar amper uit mijn pen, Maar weet, dat ik nu influencer ben.…

boedha oosterse god bron van inspiratie rust, stilte en meditatie inzicht…

Veilig op de stoep de straten door, rondkijken en zien wat er is Het als iets bijzonders zien Me warmen aan het vuur en in de vlammen turen Gedachten laten verteren zonder ze te missen Luisteren naar het ruisen van de waterval, regen Me schoon wassen van wat er komt Cirkelen als een biddende vogel, alles en niets zien Tot er een…

Wanneer meningen me hebben verward. Wanneer het in mijn kop gaat gisten. Wanneer ik ben vastgelopen op mijn pad. Dan wil ik weten wat de wijzen wisten. Weer verlang ik naar dat stille meer. Daar ga ik zitten op een houten bankje. Het water stroomt er als mijn eigen leven. Onzichtbaar blijft de geheime levensbron. En toch, wat troebel is…

meditatie rijpt een diepe ademhaling vervult mijn krachten geestvermogens verdiepen waar ik de waarheid ervaar…

tussen hemel en aarde hang ik naakt en ontmaskerd ondersteboven gekruisigd in het teken van het pentagram op drie punten vastgespijkerd aan de levensboom die wortelt in duisternis en onwetendheid maar in zijn kroon het witte licht verbergt tussen valse zekerheid en chaos dans ik als een derwisj die rondtolt op zijn hoofd, in ijdele…

de open deuren wijd open dwazen schuiven prater de praat mijn klasje in kriskras kouten over goden die ons invallen tot we stilvallen in een meditatie die eindigt eer zij begon dan tijd wederom voor open deuren lege dwazen loos gekout over de hoge god van gister en de godin die morgen komt tot we stilvallen in een meditatie die…

langdurige passies hebben haar leven gevuld zij omarmde ze wolken parfum zacht , subtiel hingen altijd om haar heen mysterieus lippen dorstig vonden uiteindelijk dauwdruppels in de dageraad onze liefde blijft een sprookje door eeuwen heen zou zij stellig beweren.…

in stille meditatie ontvangen mijn handen een druppel rust zij is toereikend om zwaarte van het hart te verzachten gewoon maar zitten weten, dat ik verbonden ben met al wat is…

haar grote volle manen gezicht schijnt een mystiek licht mijn ogen, och mijn ogen zijn geliefde ik ben zo in de war heb de maan gesmeekt naar de maan gehuild of ze wil getuigen hoe ik deze nachten heb geleden zonder haar warme lijf de maan is mijn getuige dat ik verzink in verdriet ik zwerf, verloren wandelend huilend…

O meditatie scherpzinnige nietsontziende barmhartige leerschool waarom heb ik ooit gewenst de waarheid te zien Onwetend dat de waarheid een zweep bij zich draagt…

de brede trap waarin hun voeten verzonken in diepe tapijten zij giechelde onwennig de reusachtige kamer was ( te ) mooi zij wilden gelijk in bad maakte de spiegels verlegen het stromende water smoorde intieme geluiden cupido die stiekem om het hoekje had gekeken trok zich zacht terug…

Als ik uit mijn hoofd ga en afdaal daal en daal tot in mijn hart daar is het zacht zachter dan zacht een warm huis van vlees een baarmoeder van rozerood als ik luister voorbij het ruisen van mijn bloed voorbij het bonzen van mijn hart hoor ik stilte, meer dan stil dan onhoorbaar geluid ruimte die me omsluit duisternis verlicht…

Geen rots geen ster geen waaien en geen wiegen doch overal het loerend water onder zee geen vis geen vin geen stilgezonken schip alleen het groen, het onbeweeglijk net waarin mijn adem stokt, mijn hand niet meer durft dwalen. En alles valt nu stil: mijn bloed, mijn blik mijn blakende gedachte. Hier keert men in zichzelf terug hier slinkt men…

Neem even de tijd gun jezelf de rust in deze wereld van dwaasheid sluit je ogen welbewust voel je lichaam verlangen naar balans en evenwicht je wilt de stilte ontvangen om te worden verlicht de stilte neemt je mee naar de poorten van je hart je hebt er vrij entree kunt kiezen voor een nieuwe start kijk rond en voel wat je zo tergt doorleef…

Wervelend komt de wind klaar strijkt neer een musje doodstil gelaten neergedrukt met opgeblazen veren het kent waar anderen nog zoeken zijn plaats in het heelal komen en gaan leven om leven dood om dood waarschijnlijkheid met eigenwaarde een ritueel.…

ik zag iemand gekleed in een pyama het raam uit het luchtruim in lopen tralies waren op zijn lichaam geschilderd ik zag een kurk drijven van een waterval waar ik geen handvol van kan bewaren vergeten waren de dingen voor een ogenblik ik zat stil en liet het water drijven in sluiers door mijn gedachten heen opdat mijn landerijen vruchtbaar…

gehuld in paradijs'lijke gewaden beginnen we ons duister ritueel stoutmoedig stappen we uit het gareel verkennen aarde die we nooit betraden de weg voert over slingerende paden ik vang je blik, omsingel je kasteel en neem je in, we worden één geheel wanneer we samen de rivier doorwaden we stoten klanken uit en zaaien zaden zij zoeken grond…

woestijnmonniken verzinken meditatief in oase-rust…

sparrenhouten wouden graaien naar gouden oorden hoger dan ware woorden woorden paaiende praatjes van koude wind dennenmossen bossen waaien waar golfjes klotsen over rotsen rotsen fraaie waters in mijn zijn - net wijn schoonste der schoonheden komt voorbijgegleden door mijn lome weten weten als een gans over egaal vijvervlak…

Niet te denken aan iets slechts aandacht voor het niets de kale essentie van de stilte zonder decadentie hoe ruim je hoofd kan zijn als het eenmaal leeg is…

Mijn lichaam is toch ontspannen ik schrijf alsof het een veertje is licht en gemakkelijk ik probeer te voelen wat ik voel ik baal want ik heb keelpijn dus slikken gaat wat moeilijker en ik heb het gevoel dat mijn neus weer begint er komt geen einde aan…