Alle inzendingen over vijf december

’t Is vijf december: pakjesavondfeest! Bij ons was het traditie met gedichten de ander vrolijk plagend door te lichten. De rijmelaar genoot dan nog het meest. Zo leerde ik door deze erfenis dat geven eigenlijk ontvangen is.…

Hij werd gepijnigd door protestgeluiden Maar toch is-ie de backbone van het feest (Dat na vanavond af is en geweest) Hij, Piet, amanuensis uit het zuiden Hij zwaait en lacht en geeft de fouten vorm Een opgeklopte vijf december-storm…

Wie hoorde je een jaar of vijf geleden Nog over pakjesavond of de Sint Pas sinds het Suikerfeest in aanzien wint Wordt vijf december fanatiek aanbeden En of de Moslims schuldig zijn of niet Wij geven hen weer graag de Zwarte Piet…

"O, wat pret zal het zijn te spelen met die bonte harlekijn," horen we steeds weer kwelen bij 't vijf-december-smulfestijn. Dat allereenvoudigste speelgoed hield kinders uit vroegere jaren vele aangename uren zoet, mocht hun wilde gedachten baren.…

Als de maan zacht door de bomen schijnt de wind z’n stem in takken fluistert ‘t schemerlicht de dag verduistert besluipt mij ‘n gevoel dat niet verdwijnt Mijn bloed stroomt razend door de ad’ren het hart snelt vol verwachting voort het rustig leventje is verstoord als ik de vijf december zie nad’ren Zou de goede Sint mij willen bedenken…

december sinterklaasliedjes en piet die strooide in iedere hoek Ik ben gestopt met dat wat we samen zongen: Ik wandel in het licht met Jezus en luister naar Zijn dier'bre stem..…

Op vijf december in een heel ver verleden zou Sinterklaas persoonlijk bij ons komen Op zijn knol moest hij komen aangereden edoch kennelijk had hij zijn auto genomen Later en alsmaar later werd het die avond wij de kinderen zongen ons de kelen rauw We vreesden al dat hij het adres niet vond en we wachtten buiten in de snijdende kou Zeven…

december in de morgenstond, de spanning steeg het kraakte dat het vroor Hij komt hij komt het trippeltrappel makkers staakt uw wild geraas waar werd er op de deur geklopt, niet hier, maar door sint pietenbaas!…

Mijn Vader met zijn altijd gulle lach werd begraven op vijf december. Ja, juist op die dag. Mijn Vader, zoals een Vader hoorde te zijn. Hij hield zo van dit soort familie feesten. Iedereen bij elkaar. En wij kwamen terug naar huis, elk jaar en vierden met alle kinderen het feest van Sint en Piet.…

Ik keek op de kalender. ’t Was bijna vijf december. (Het gedicht is zwaar overdreven. Strafwerkdichtregels heb ik nooit geschreven.…

De goede Sinterklaas zou spoedig komen. Z'n personeelsgebrek was echter groot. Hij had daarom in allerijl uit nood een Afrikaanse Piet in dienst genomen. Zodra de Sint in Holland arriveerde, bespeurde hij tot zijn verbazing, dat z'n knecht een vreemde taakopvatting had: de splinternieuwe Piet discrimineerde! Hij scheidde zoete kindjes van…

De goede Sinterklaas zou spoedig komen. Z'n personeelsgebrek was echter groot. Hij had daarom in allerijl uit nood een Afrikaanse Piet in dienst genomen. Zodra de Sint in Holland arriveerde, bespeurde hij tot zijn verbazing, dat z'n knecht een vreemde taakopvatting had: de splinternieuwe Piet discrimineerde! Hij scheidde zoete kindjes van…

DE ZAK, die zak!!!…

In de straten staan de mensen Op de keien van geluk is niet meer te spreken aan de hand is alles stuk Soms dwaalt er een gedachten naar het leven van voorheen voorbij zijn alle prachten blijft de mensenziel alleen…

geef me de vijf probeerde hij joviaal zij bekeek hem vuil en dacht gemeen die heeft ze niet alle tien…

vijf lettergrepen dan zeven lettergrepen ten slotte nog vijf…

December stapt weer in het jaar De beuken kaal, het eikenhakhout bronst iets groen De vlinderstruik moet het met dorre aren doen De perken kleurloos want de herfst is er mee klaar December stapt wat vreugdeloos in ’t jaar December glijdt weer in het jaar De ochtendvorst, het struikgewas rouwt grijs berijpt De hongerige kraai die naar een vetbol…

In ons land heersten afkeer, angst en woede En woekerden de argwaan en de haat Nadat Van Gogh hier werd vermoord op straat, Maar plotseling keert alles weer ten goede. Misschien nog één zo'n ramp er overheen, Dan voelen wij ons allemaal weer één.…

In ons land zal de aarde niet snel beven En houdt de zee, die rustig daalt en rijst, Zich buitendijks gewoonlijk braaf gedeisd; Dus bent u maar wat blij om hier te leven. Hier wordt u niet van huis en haard verdreven En ongetwijfeld bent u nog het blijst Omdat niet op een zwarte dodenlijst De naam van wie u lief is staat geschreven. Maar…

' Zij zegt verwonderd: 'Kersen in december? Ben je mal!' Even bespeur ik een glimlach in het reeds vervagende spiegelbeeld.…

Eén van die vijf zag niet zo veel verschillen, En zei: “Ik zou wel samen verder willen.”…

Mijn onrust zoekt in december doel. Maar in de schaduw van het oude jaar verlang ik naar december's lichte dagen. Antwoorden liggen nu niet klaar; december laat nog heel wat vragen. December lichtjes in een donker bos. Schaduw houdt mij niet gevangen. Ik richt mij op vanuit het mos. Het nieuwe jaar doet mij verlangen.…

Begin december spelen wij een spel met kleine kinderen en grote mensen. Verlangen rijmt op hartenwensen. We vragen soms te veel, weten we wel. Begin december spelen wij een spel. Zonder verliezer is iedereen tevreden. Zo ging het vroeger, zo gaat het in het heden. Begin december spelen we een spel.…

Witte zwaan Goud omringt En nog steeds in mijn dromen klinkt een lied iemand zingt dat december zal komen Geen verdriet alles blinkt En nog steeds in mijn dromen Klinkt een lied iemand zingt dat december zal komen..…

het is weer januari maar zoveel minder poëtisch dan december ijziger vooral en zó bitter koud dat ik mezelf betrap op een hang naar het warme open haard gevoel van december j.l.…

December is de maand van donkere dagen met weing zon en nauwelijks nog kleur, de winter staat in feite voor de deur en grenzen tussen dag en nacht vervagen. Zou het daarom zijn dat somtijds mensen klagen dat alles in ontdaan van flair en fleur en het leven lijkt verworden tot een sleur nu grenzen tussen dag en nacht vervagen?…

En bijna is het dan zover het heerlijk avondje is gekomen zakken vol speelgoed staan gereed voorbij zijn de angstige dromen van die toch wel spannende tijd slapen wordt weer als vanouds we horen niet meer "‘k zal het Sinterklaas wel zeggen" ook niet "misschien ga je mee naar Spanje" morgen wordt de realiteit van pakjes openen een feit…

december geurt naar het herinneren proeft naar de smaken van een feest maar minder zoet we laten de vervoering toe door de echo van aloude klanken zo komt ons weifelend hart tot rust warmte herstelt eens het verdriet dat we leerden vergeten in een nieuw licht dubbelzinnig geluk…

sonnet in vrolijke driekwartsmaat Zie ginds komt de stoomboot, hij schijnt door de bomen wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de zak ik zie al een neger verstopt op het dak zou Rudolf het Rendier dit jaar ook weer komen? De Jingle Bells klinken voor jong en voor oud kerstbomen, lichtjes op straten en pleinen kerstdiner, reerug en edele…

nu december zacht zijn witte kringen vorst verbindt, begint de advent van mijn laatste jaar als lang verguisde vrouw, die meerdaags zeven vloeken kent getekend door de lengte van erdoor gedrukte rouw mijn start zal anders zijn, gelouterd door slechts wie ik ben ik lief, verbeter en verblijd scheld alle grieven van dit leven kwijt en blijf…