Alle inzendingen over vlakbij

het moet bij mijn geboorte al begonnen zijn zo dacht hij soms het zachte schreien en het gemis om wat niet kon worden uitgesproken vertrouwelijk en toch zo vreemd in die kerker van onmacht dicht bij haar in de magische sfeer van intimiteit wilde iets in hem zich bevrijden met moeite onderdrukte hij zijn tranen haar dood verbreekt voorgoed…

het moet bij mijn geboorte al begonnen zijn zo dacht hij soms het zachte schreien en het gemis om wat niet kon worden uitgesproken vertrouwelijk en toch zo vreemd in die kerker van onmacht dicht bij haar in de magische sfeer van intimiteit wilde iets in hem zich bevrijden met moeite onderdrukte hij zijn tranen haar dood verbreekt voorgoed…

Vlakbij zijn de woorden, de gezichten, vlakbij zijn de koude nieuwsberichten, een zwarte vogel in een zwarte droom, de regen die valt in de winterboom en plots vliegt de vogel heen...…

Vlakbij zijn de stilte en 't verlangen, vlakbij is de pijn en gloriezangen, een licht dat ver is en dat wenkt en lacht, een hand die traag streelt en op morgen wacht, en plots is het licht weer heen...…

met een warm oor ga ik slapen je ruist als de zee zo vlakbij de woorden die ik je hoorde zeggen hebben daar even uitgerust geen duin verkruipt helm geselt de wolken je zwarte hoofddoek siert het contrast van niet weten stille verborgenheid en stappen vooruit…

eenden drijven vlakbij in de vijver volgens mij denken ze aan jou net als ik…

Onder zomerlucht energiek stroomopwaarts zien: Casteren is nog vlakbij.…

veels te mooi tot aan de uiterste kimmen van de rimpelloze zee hou ik jou vast ontsluiering wacht lonkend langs de waterplooien van zijn bestaan om groot te worden ons onstuimig hart kent het marionettentheater vlakbij de ziel van rijpe handen rankt de kust juwelig verder duizendvoudig gegroeid mijn hart bonst verstild alleen voor…

de stilte vlakbij de dood bekende geen kleur meer in bewegingloze melodie ondefinieerbaar beklemmend grijs sloeg vaag neer in vertragend afdekkende tijd de condoleancerij schuifelde op geluidwerend tapijt waarboven muziek met donkere tonen het verdriet van de afgelopen tijd heel lichtjes in tranen deed weg stromen…

Kijk, daar zit zij aan die tafel vlakbij het raam rimpelig oud te zijn, gekreukt door de jaren die geleefd, eigenlijk niets voorstellen net zoals zij…

Een waarzegster vlakbij Linares Vermeldde laatst in haar memoires: Al heb ik voorspeld Wat 'n voorspel voorstelt Mijn man zegt steeds dat het niet waar is…

Een blondje hield vlakbij Stavoren, de weg was er glad en bevroren, een strooiauto aan en zei toen ontdaan: ‘U hebt net uw lading verloren!’…

vette vink zat op het geplaveide paadje vlakbij een laat uitgebloeide zonnebloem at vraatzuchtig een pas gevallen zaadje…

Een bijtje nabij Harelbeke Is onlangs nog bijna bezweken Vlakbij de abdij Vloog hij in een pij Waar hij toen bijkans in bleef steken…

ik kijk naar mijn leven, het wordt kleiner ik houd mijn ogen er vlakbij ik kan niet meer onderscheiden tussen "zien" en "ontwijken" tussen mij en iedereen, ik doe mijn ogen dicht.…

Een paddestoel vlakbij Stavoren Kan mij echt geweldig bekoren 'k Weet niet hoe die zwam Daar ooit terecht kwam Maar 't ding verdient zeker zijn sporen…

Hij droomde lang van zijn pensioen En wilde zo graag stoppen Maar toen ie eind'lijk niets mocht doen Kon hij dat niet verkroppen Men vond die dag de enveloppe Vlakbij zijn bankje in 't plantsoen…

En ik zie de prachtige witte bloemen boven die ene donkere struik daar langs dat kronkelpaadje naar beneden vlakbij dat ietwat platgetrapte helmgras ik zie je daar staan daar ja, daar stond je dacht ik…

Ze hield een lucifer vlakbij zijn kruis. Maar geen van tweeën was daarmee gebaat; haar man is dood en zij zit op zwart zaad.…

Een IS-beeldenstorm vlakbij Masul, ’t bekogelen door fans van een fontein, een gevel die zo nodig wit moest zijn - vernielingen…, en ons ontgaat het doel. Of hebben Shiva’s kwast en fles en kris een archetypische betekenis?…

Ik zie wel schurkje wat je daar doet vlakbij mijn lies Ben ik mooi klaar mee. Wat lurk je aan mijn huid Voelt naar en vies en raar, want hoe kwam je daar - hoe? Je zuigt me uit, likt mijn bloed Teek - fuck you !…

Op een kei een meeuw een glimmend reusachtig ei vlakbij is de zee al meteen take off een overmoedig zwenken een borend gekrijs een schuimende zee een scheren op vier winden vermetele duik…

Er is geen droefenis voor wie met kinderogen nu kan kijken. De witte bloesems doen je juichen om al dat nieuwe leven. De hoop vervuld en dankbaarheid voor zoveel moois al is ’t maar even.…

Juist die laatste lach tekent nog een lijn in sombere gedachten ik schrijf het daar waar het hoort op de kalender met een cirkel om de datum vlakbij morgen maar dichter bij eergisteren alleen jouw gezicht schrijft vandaag…

het was half twee in de nacht toen ik opstond om naar het toilet te gaan en me realiseerde dat zij altijd wakend voor je klaar staan God heel heel hoog in de hemel en vlakbij voor je bed liggend op de grond je trouwe altijd waakzame hond…

Ik voel je soms draaien in je slaap Niet naast me nee, Maar wel vlakbij. Ik neem je zorgen weg, Wanneer je bij me kruipt. Ik zoen je, terwijl je slaapt. Je zoekt de deken En mij. Je zoent me, terwijl je slaapt Jij Mij…

Vlakbij de uitvalswegen naar de stad en in een zeer gewilde wijk gelegen, komt u een goed beschutte villa tegen. ’t Is rustig wonen in Abbottabad. Beschikbaar per direct en niet te duur. Je ziet alleen een bloedspoor op de muur.…

Soms schets ik op een plek vlakbij de naad of de borstenbrij en terwijl mijn handen zacht op deze oevers laveren, strelen mijn ogen het ongekende wat nog stralender schittert in het onvermogen van mijn kunnen toch wil ik me niet vermaken aan de schoonheid van de mens maar mij wijden aan de taken aan een ieders wens…

Ze hingen vlakbij elkaar, De avondjurk en het spijkerpak Het pak was een hork, de jurk best kak ‘Zeg kerel schuif es op ‘, sprak zij keurig doch streng Het pak keek verbaasd op en sprak ‘ ach krijg de klere kreng ‘…

ik ga naar zee kom je mee vroeg zij langs de schuimkraag op het strand vindt je mij in een glooiing van fijn zand vlakbij veelkleurig streek een vlinder op haar dij ik ben niet kleurenblind lachte zij ik ben als ebbe en vloed zei hij ik ben lenig als de wind zei zij.…