Alle inzendingen over voel jij

stikkend als in een slangenkeel voel jij me nog mijn verre lieve ik was het toch die je wilde gerieven ik slenter door oneindige lanen wilgen treuren mij in koor toe waar elke boom de smart vergroot en mij uitput tot stervens moe voel jij me nog mijn verre lieve ik was het toch die je wilde gerieven…

voel jij ? ... mijn lippen belanden op de puntje van jouw neus. reuk jij? ... de wind waait libel naar ons kant toe. tast jij? ... mijn ziel likt jouw stilte die zalig is. zie jij? ... er zijn veel "meer wouw!" uitziende vrouwen. kan jij?…

'Ik heb zo het gevoel dat ik moet kiezen En dat voelt best wel moeilijk, wat voel jij Voel jij misschien hetzelfde voor mij Of heb je iets van; bang me te verliezen?' Yvon en KRO, wat ik bedoel Ik ga straks iemand sláán, dá's wat ik voel!…

als in een slangenkeel ik slenter door oneindige lanen wilgen treuren mij in koor toe waar elke boom de pijn vergroot het maakt mij zo levensmoe voel jij me nog mijn verre lieve ik was het toch wilde je gerieven…

en als een eed ontlok mij schuwe schroom bevochtig mij benoem het stillen nieuw verdrijf het troebele uit mijn droeve blik en weiger mij het gisteren, het terug erbarm je nooit mijn alsmaar klagen het doodgewenste d’ oude vragen en zeg me, voel jij ook in heel jouw zijn ’t verlangen naar het vliegen.…

Ik wil je proeven en vertellen Dat ik van je hou Ik wil je horen en je voelen Jij zegt: ik ook van jou…

Ik voel dat er vannacht iets gaat gebeuren waar ik de hele tijd op heb gewacht voel jij dan niet wat ons boven het hoofd hangt voel jij wat ons te wachten staat vannacht O God, Maria, Jezus, sta ons bij Als jij me zei, ik kan het niet meer aan als jij me zei, ik zie het niet meer zitten als alles jou te zwaar geworden is en bang bent om…

Ik voel liefde, en die maakt ons mooi, die maakt mooi wat we doen, twijfel niet .....Voel wat ik voel .....dan voel ik wat jij voelt…

zo ver van de dag de eindeloze uren voel jij mij verder dan meer zo ver van hier herken jij mij mijn hart in dat van jou we dromen een ster en vergeten…

Mijn tranen zie jij niet in het donker van de lange nacht mijn eenzaamheid voel jij niet door het masker van alle dag zeg maar niet meer 'ik heb je lief' als die woorden hun inhoud hebben verloren…

niet omhelst door dromen in eenzaamheid voel jij gelaten wat er ooit was een liefde in handen niet meer dan een wens ontglipt aan het leven verdween jouw lach…

jij bent mijn ziel in het hart. jij maakt mij gelukkig en laat me liefde voelen. jij bent een deel van mij voor altijd. jij geeft om mij en accepteert mij zoals ik ben. jij? je bent mijn soulsister, mijn zuurstof. voor altijd…

van regen die vertrouwen brengt alsof het klimaat toch niet verandert een regenzomer lang in haar vriendschap geschiedenis die nu mag worden verteld bij gebouwen die van leeftijd zijn voel jij ook die oude emotie?…

Teder en onverwacht Voel jij aan als toen Na een eenzame nacht Gelijk de eerste zoen Een stil ontwaken Na verloren dromen Van witbevroren daken En nog stille bomen…

In zijn gedachtenwereld Voel jij je opgesloten De kronkels van zijn Denken een ondier Met tentakels die Jou meer dan je Lief is gevangen houden En jou de vrijheid Die je lief was Voorgoed ontnemen…

De dagen vlogen één, twee, drie Het was zien en dan geloven horen en dan weten zwijgen en alleen maar voelen Jij was even daar, dan voorbij Niet meer samen Niet meer wij…

In mijn mond spreek jij een engel In mijn ogen zie jij een engel In mijn nabijheid voel jij een engel Ik ben geen engel In de morgen slaap ik In de middag ontwaak ik In de nacht zoek ik Ik ben geen engel Tijdens mijn slaap spreek ik Tijdens mijn ontwaking zie ik Tijdens mijn nacht voel ik Jij was mijn engel…

Dat zo maar staat Op papier begraven en zwijgt blinde liefde Voel jij zuivere licht En naar jou toe Komende tedere warmte? Ik bemin je zo maar Jij zwijgt geen liefde…

Jij die mij laat zingen Jij die mij laat leven Jij die mij laat zien Jij !!! Jij die mij weer doet geloven Jij die mij doet voelen Jij die mij doet blozen Jij !!! Jij die mij laat ruiken Jij die mij laat huilen Jij die mij hoop geeft Jij !!!…

je maakt me gek en doet me stralen een lach op mijn gezicht als mijn gedachten naar je afdwalen die momenten maken me blij maar toch is er die twijfel: want wat voel jij? ik durf het niet te vragen dan maar op deze manier wil ik het je laten weten door de tekst op dit papier…

Je denkt te weten wie ik ben En ja, je kijkt recht door me heen Maar als zelfs ik en ik alleen Zo verward mezelf niet ken Hoe kan jij mij dan wel kennen Voel jij dan wel wat ik niet voel Je weet vast niet wat ik bedoel Ik ook niet, moet ik bekennen 'k Weet dat jij geen gedachten las Jij kunt niet mijn woorden spreken Als jij beter had…

gewacht tot aan de winter toon je nu een waar tafereel zoveel prachtige bloemen vormen één mooi geheel als andere planten rusten voel jij je pas fijn weelderig bloeiend onze Winterjasmijn…

Zodra je mamma’s fototoestel ziet voel jij al aan hoe zij van jou geniet.…

Flip, flapper, spetter door de oceanen, Want dáár voel jij je in je element. We hoeven niet te weten waar je bent, of wat de status is van jouw organen. Wanneer je vrij bent en je voelt je fijn, Wil iederéén toch onbereikbaar zijn?…

ik vraag hoe het met je gaat alles bonkie antwoord jij ik zeg dat ik me verward voel jij zegt dat ik me broeja voel ik zucht: lieve hemel aboow roep jij tot gauw zeg ik bij het weggaan jij draait je om en roept: amoi ik houd van vergeten woorden jij vindt ze A-Relax ik bestelde leuke laarsjes en jij kreeg mooie patta’s…

ik heb naar jou gekeken, begip getoond, aanpassingen gedaan en toch voel jij je nog zo onbegrepen wat méér kan ik nog doen voor jou?…

Hadden ze jou maar bloemen gegeven Eerder in je bewogen leven En niet hier bij het koude graf Kon je dat nog maar even zeggen Met je bleke scherpe bekkie Voel jij je ook zo bedrogen Door al die woorden Die zijn uitgesproken Over hoe goed je was Ik spreek je straks nog wel Dan hebben we het er nog over…

een regenboog een zonnestraal verstoten al mijn doelen een wonder en een gouden schat laten mij de liefde voelen jij bent die regenboog die zonnestraal dat wonder en die gouden schat niemand gaf mij ooit het gevoel dat mijn leven zoiets nuttigs had…

voel ik mezelf meer dichter dan in mijn dromen is dit mijn weg die zich ontspant in een wolkenlicht gebaar 'n gebaar van heerlijke, warme waanzin waarin ik namen vind als een zelfde beweging van horizon tot hunker voel ik mezelf meer dichter bij jou en jou nog voor we zinnen breken in het vuur en als dat zo is, voel jij het dan…

Zag je de eerste spetters vallen en hoorde je het lachen van een kind voel jij je ondanks alles ook gelukkig of ben ik de enige die dit ondervind ?…