Alle inzendingen over waalse wijf

- Zo hangt al honderd, honderd jaar Dat Waalse wijf om uw nek? 't Weegt zwaar. - Hoe zijt gij aan die bruid geraakt? Zij had mij gek en blind gemaakt. - Bracht zij iets mede? Ja, een schat!.... Een scheef gezicht en een snijdend blad. - Wat spraakt gij samen, Waals of Diets*? Het wijf zei alles en ik niets.…

Ik ben verloren zonder de zorgen die ik krijg van jou. Ik hou van de vernedering, de beleving van het verhaal wat verklaart dat alles mijn schuld is. Ik ben het niet waard me in jou leven te begeven kun je het me vergeven?…

WIJF! ik weet geen beter naam, Waar ’k u mee kan groeten. Koosje klinkt mij veel te fijn, Koos te grof; wijf moet het zijn, Zal het blijven moeten. WIFMAN, in de aloude taal, Der Germaanse landen, WIFMAN is de MENS DIE WEEFT, En — de spil van ’t echtheil heeft In haar zachte handen.…

ik volg de grelle lokstem van uw leden en uw lijf in brutale glooiing op mijn stee ongehinderd door fatsoen en diepte u bent een eindloos lekker wijf…

* Vanaf haar terp beziet zij deels de Waal Zij denkt aan klokgelui en magazijnen Kaars, zandzak, schop, het hele arsenaal Dijk van een wijf, oervrouw, Eva van staal Geen vloed zal ooit haar moed laten verdwijnen *iemand afwijzen…

heden en verleden ken ik alleen maar mijn eigen unieke wereld van alledag waar elke gebeurtenis zich maar éénmaal voltrekt ondertussen schrijf ik bij gratie van onvolmaaktheid muziek op de blanke muren mijn ideeénwereld is mooier dan de werkelijkheid en denken maakt ongelukkig kom liefste dans met mij de witte wereld in en wals…

Ik denk dan, Doutzen ongelooflijk lekker wijf loop naar de catwalk…

Ja, zei jij het zij zo maar blijf, blijf ik draaide me om en zag je denken wat een lekker wijf…

Een man in het Brabantse Schijf Die huwde een kijfachtig wijf Had zij een keer zin En wou hij 'r niet in Dan schold ze hem helemaal stijf…

Ooit ben ik een oud wijf Eentje met een geit Een overwoekerd boomgaard Maar geen zuchtje spijt Ergens in een huisje Met onkruid metershoog Een waslijn voor mijn jurken Een ieder doorziend oog Kijk je door mijn raam Ik zit daar bij het vuur Zwart poezebeest op schoot Jouw foto aan de muur Ooit ben ik een oud wijf Eentje met een geit…

Mijn handen om haar ranke hals haar heupen licht rakend lach ik, flirt ik, dans mijn wals volle lippen, zaligmakend een spoor, waar ik haar kuste haar lieve buik, oh, warme dijen mag mijn hand er laten rusten waar lijven zich nader vlijen ritme, de zwoelte, doet tijd vervagen genot is hoorbaar, zo is haar zucht adem aan adem, samen vertragen…

van ver uit de stad beweegt een driekwartsmaat over de huizen door het open raam de kamer in, voorbij de stoel langs de tafel, zo in mijn bed alwaar ik luister naar de wals de wals geeft een glimlach en wat weemoed een herinnering en wat tranen op het gezicht van een ouwe dwaas…

We zijn vandaag druk aan ’t speculeren Of Joran nu de waarheid heeft verteld En anders kan met recht worden gesteld Dat deze jongen heel goed kan acteren Al kennen we de waarheid niet precies De wereld kent wel Peter R. de Vries…

Denk niet dat ik maal Of in zijtakken verdwaal. Trots blijf ik royaal.…

de wals van wat als het morgen zwart wordt vogels voorgoed verdwijnen van wat als alles wankelt niets de goede kant opvalt van wat als de angst als een mes tussen de ribben steekt van wat als alles wat leeft sterven zal er niemand is om de doden te dragen de wals van wat als we morgen met lege handen staan omdat we niets hebben…

Wilt gij een hups, een rustig wijf?…

Hij zei tot zijn wijf : "ik schrijf, dus ik blijf." Waarop zij : "ik was, ik plas, dus ik ben !"…

losgekomen van de wal word ik zoveel zachter geen kind zo aanwezig als het kind dat er niet meer is betoverd door het licht het diepe blauw altijd het geluid van water en wind losgekomen van de wal alles glanst als ik loslaat geen landschap eerder een visioen als ik loskom van de wal…

De duivel sloeg met felle slagen De vrome Job, aan ziel en lijf; En had hem al zijn goed ontdragen: Maar tot de zwaarste van zijn plagen, Zo liet hij hem alleen zijn wijf.…

donker zijn haar ogen vurig is haar mond een prachtig wijf een geurig lijf onweerstaanbaar om te stelen Miro heeft haar zo getekend maar de zon brandt haar onblusbaar voor eeuwig in mijn lens…

In Holsbeek deed een boer me zwoegen Ik reed als een gek tijdens ‘t ploegen Hij riep naar zijn wijf: “Heeft hij z’alle vijf?” ‘K zei: “ Ja, maar ze werken in ploegen!”…

Mijn vrouw laat mij niet meer met rust De hormonen gieren door haar lijf Opgewonden als een sexy wijf Word ik belaagd door haar onstuitbare lust Is dat niet wat iedere man wil? Een gewillige vrouw aan de pil!…

* dat 't waals gezwets zal boven slaan: 't en zal! Dat hopen, dat begeren wij: dat zeggen en dat zweren wij: zo lange als wij ons weren, wij: 't en zal, 't en zal, 't en zal! ---------------------------------- * 't en zal: het zal niet (gebeuren)…

ik laat mijn vogels vrij gisteren en vandaag onbeweeglijk zwart in diepte, zee en velden schaduwen verliezen naakt de oevers aan mijn zij waar ik mijn stem laat spreken ik kan nooit meer zijn laat me daarom varen naar uw spiegelken van lichte dromen waar gij me zuiver laat rusten in de cadans van lieflijke woorden ---------…

tranen druipen langzaam neer en sporen uit elkaar – draaddruppelend klein tot kleiner en tot niets vloeibaar stro dat fonkelt en schittert zoals ook jij hebt gedaan – toch en je denkt ik drink m’n glas klakzuigend leeg want wat niet gedronken wordt verschaalt deze droeve wijn verdraagt geen krans tergend lange bitterdronk toch wals…

Vandaag neem ik de pont bij Wageningen en laat mij, als tevreden passagier, vervoeren door en over de rivier van wal naar wal, maar ik hoor niemand zingen. Een muntje brengt mij naar de overkant. Vandaag geen symboliek in Nederland.…

Een vriend wilde een nieuwe auto kopen om bij vrouwen meer in de gaten te lopen Hij zei: met een Z-3 of met een X-5 scoor ik vast en zeker een lekker wijf. Ik vroeg hem zichzelf af te vragen of je het juiste type aantrekt met zo'n wagen. Want met vrouwen en auto's is hetzelfde aan de hand het gaat om meer dan alleen de buitenkant.…

The show must go on Een voor mij tranen trekkend artikel in het AD van zaterdag 13 april 2024 over Tineke Schouten  Over 'HOE DOOD EN DAN DAARNAMAALS' het thema waar ik onder pseudoniem over schrijf Schoutens man was er tussenuit gepuft net toen Tineke 't puffertje ging halen Hij ging zoals de meesten gaan alleen, op laatste kracht…

Te Brugge in de oude vaderstad die eens vol rijke koopmans zat maar die ‘t nu al ontbreekt al buiten nog wat waalse draf en franse dwepers ijdel kaf dat niet als frans en spreekt daar eertijds, - o wat bittre schand - Heer Breydel heeft zijn bijl geplant in menig waalse borst die ‘t duur moest kopen aan zijn wraak zo hij in valse walse spraak…

soms heb je geluk en zie je een stuk van een wijf met een opzienbarend lijf waarvan je zou denken dat ze het jou moet schenken maar zo werkt dat niet ze moet het zelf willen dat scheelt een tiet en een avondje chillen zeg gewoon tegen haar doe mij maar…