Netgedichten

netgedicht (nr. 42.198):

pinot grigio

je ruikt honing uit je glas
en walst goudslingerend tot de rand
1 2 3

tranen druipen langzaam neer
en sporen uit elkaar – draaddruppelend
klein tot kleiner en tot niets

vloeibaar stro dat fonkelt en schittert
zoals ook jij hebt gedaan – toch
en je denkt

ik drink m’n glas klakzuigend leeg
want wat niet gedronken wordt
verschaalt
deze droeve wijn verdraagt geen krans
tergend lange bitterdronk

toch wals je verder
schuifelend traag
1 2 3

en roerend met mijn roemer
wil ik me door de geuren weer met jou verzoenen
1 2 3
123
12
1
.