Alle inzendingen over wakker blijven

Samen, dat is mooi: naast elkaar wakker worden – of wakker blijven.…

Om middernacht zit ik te schrijven, eigenlijk hoor ik in mijn bed, maar eerst nog een sonnet, daarvoor wil ik wakker blijven. Gedichten.nl zegt hoe het moet, dus pas maar op, jullie hebben wat te goed...…

Maar allereerst maak ik een echt sonnet, daarvoor wil ik zeker wakker blijven. Gedichten.nl zegt me hoe het echt moet, dus let op, jullie hebben wat te goed.…

Hoelang moet ik vanavond wakker blijven? Het is pas midden in de nacht bekend. Wie wordt er in de States de president, Die vier jaar lang geschiedenis gaat schrijven? Ik blijf gespannen kijken hoe het gaat, Voor mens en dier, milieu en Sesamstraat.…

daarom zijn er mensen die 's nachts wakker blijven…

. -------------------------------------------- Een zakenman die slaagt, maar zich beperkt, Die komt niet in de Quote naar boven drijven, Die zal des nachts niet angstig wakker blijven, Diens woning hoeft niet als een fort versterkt. Succesvol ben je pas met je succes Als je niet constant stijf staat van de stress.…

de avond veronrust mij als de avond valt weet ik dat we een keer dood gaan hoewel het nu slechts de slaap is, die mij overvalt dan droom ik tenminste nog mijn leven nu is het donker, zo donker laat ik wakker blijven en niet slapen nooit worden opgenomen in dit heelal wil ik, geef me liever een eeuwig leven maar ja ik brand…

Vele dagen naar uitgekeken maar eindelijk kwam toch de dag dat je heel lang op mocht blijven en je al dat vuurwerk zag. Isabel wilde niets missen de klok werd naast haar neergezet ze kon echt wel wakker blijven niet van tevoren nog naar bed.…

mijn stem kraakt in de drempel tussen spel en stilte ik hou mijn ogen open alsof wakker blijven jou kan houden mijn knuffel ruikt nog naar jouw jas en het licht onder de deur was vroeger genoeg maar nu… zijn de muren stil geworden en de tijd zegt niks meer terug ik blijf wakker mama voor altijd wakker tussen toen en nooit meer ik tel de…

Toch wil je wakker blijven, raad vragen en slechts doen wat moet, zonder al die kronkelingen in je hersens, zonder het zwarte licht van niet weten, van dwaasheid en onbegrip. Hoe nu overleven? Wat wel of niet ondernemen? Er is wind en er zijn wolken, maar er is veel meer dan alles wat we voelen of zelfs maar zien.…

Of vind je wakker blijven fijner? Morgenster, waar ben je nou? Ik zie je niet. Ben je verdwenen? De zon is nu wakker. Kom je weer gauw? Mag ik je lichtje morgen weer lenen?…

werd, was je weg nutteloos zocht ik je, maar je was verdwenen alleen de verkreukelde lakens getuigden van de afgelopen strijd Mijn lichaam draagt er nog steeds de tekens van, zelfs op mijn rug Jouw enthousiaste overval maakt het moeilijk je te vergeten Maar vanavond zal ik wakker blijven en gretig op je wachten Jij ellendig rottige en irritante…

En je kan niet anders dan wakker blijven en door- staan.…

Wakker blijven! Ogen open!…

ik nam wat nacht hield hem tegen het licht hij was niet de moeite waard om wakker voor te blijven…

Waarom slapen als we wakker zijn Waarom waken als we slapen willen Waarom dromen Om wakker te worden en te weten dat we met beide benen op de grond staan Om wakker te worden en te weten dat we onder de koude douche staan Om wakker te worden en beseffen dat je gewoon nog even wilt blijven liggen Heel even maar...…

roze ochtendgloren steekt speels af tegen de wakkere kerktoren wiens puntje bevroren leek voordat de zon hem wakker had gekust doorkruist een troep ganzen het morgenbeeld die verkozen hier te blijven…

Aardig blijven, voor wie chagrijnig is. Glimlachend wakker schudden, wie met het verkeerde been is opgestaan. Verwonder je en zie hoe ijs ontdooit!…

Ik heb je niet bewust gezien, Je aanwezigheid niet waargenomen Maar toch moet je me In het voorbijgaan Hebben aangeraakt, Want zoveel energie als nu Heb ik nog nooit van mijn leven Door mijn lichaam voelen stromen En ik weet dat die kracht Uiteindelijk alleen van jou kan komen…

Jaja, dan snurk je dus ook al als je wakker bent? ach, voor de rest is 't een prima vent...…

deze open ochtend veel te zacht zoals mijn bed dat ongedekt verlaten ligt, een laken tot sierlijk kleed geduwd, het leven nog maar half geweken een radio, een lied speciaal voor mij, de zanger lacht een nieuwe morgen elke dag, een waarheid uitgestreken in tranen, boeken met verhalen waar ik niet meer aan dacht maar nog van droom, zo te vroeg wakker…

De wekker hoeft niet meer te gaan maar de ogen zijn uitgerust klaar om wakker een nieuw hoofdstuk open te slaan.…

op je knieën, beval je en alles werd zwart stil verlamd de stoelpoten gebonden aan de mond van macht schaduwen, de poppen op je rug en alles werd lelijker de verste hoek binnen handbereik telkens anders de gil toen de aarde in de nachtspiegel van de kamer keek op knieën die zwegen stil de vergetelheid op het eind…

met nog wat kreukels op haar wangen van het kussen dat zo heerlijk opgerold onder haar hoofd lag wordt ze wakker juist op het moment dat de nacht zich vol overgave geeft aan de nieuwe lentemorgen de vrouw ze knippert nog slaapdronken rekt zich uit haar haren nog wat verward de poes aan het voeteneind rekt mee een grote gaap en roets…

een sigaretje een borreltje voor het slapen gaan maar wat dan als je niet meer wakker wordt dan was het niet meer eentje maar je laatste ik lig daar soms wakker van…

ik zocht jouw stilte op en vond gedonder in de holte van de nacht zwartgallig als altijd werd ik verwacht in hoeken waar ik nimmer wilde zijn een toermalijn glanst mooier maar mijn haar draagt altijd nog een zweem van goud the cloud verzamelt wel ik stop er woorden in, die nimmer willen zijn…

in het voorbij gaan streelde ik je lijf een hand zacht jij wachtte af en ik kreeg meer dan ik dacht ik geef toe ik wil je maar ook de tijd en dan verdwijnt de droom uitgeslapen word ik hard wakker…

onschuldig wakker worden met het argeloze open gemoed van een kind je hart klopt en spreekt vanzelf nu als warme voeten de koude vloer raken ruimen magische minuten het veld…

deze nacht hoor je de ransuil aanhoudend klagen Nyx godin engel van de nacht verbergt haar vleugels in duisternis de hardhandige vleugellamme landing in een cipres Dionysos laat je leven! voeten zoeken aards houvast ze moeten zich wortelen van dag tot dag Helios maant tekent streepjes licht over je gezicht…

Van de aarde waaruit ik Vanmorgen moeizaam geboren word Ontstijg ik de aardse gebondenheid Die mij het soepele bewegen belemmert En die mij het liefst met gebogen hoofd En stramme spieren voort doet gaan Als ik verwelkomd word door Het eerste koude morgenlicht Van deze nieuwe dag waarin ook De pieren die mij omringen hoopvol Wakker…