Alle inzendingen over wat jij mij toe dich

meer dan de hartstocht van dichters die blauwer wordende luchten wilden delen in open bunkers van bloeiend vertrouwen meer dan de lieflijke huizengevels en droomgevulde schuren waarop vervoerende woorden werden gedrukt langs stil zwaaiende halmen en zomerse vruchten in de warme holte van mijn hand voel ik jou en ben jij…

Nergens ben ik veilig Overal achtervolg je mij Ik probeer te vluchten Toch ik raak je niet kwijt Ik zie je voor me Ik hoor je stem Ik voel je adem Waar ik ook ben Elke avond als ik in bed lig Durf ik niet in slaap te vallen Want ik weet dat jij mij In mijn dromen aan zal vallen Je neemt mij dan gevangen In een kooi voor ons bestemd…

Ik ben niet helemaal mij een stukje mij heb jij Iets van wat ik achterlaat telkens als jij mij verlaat Een stukje mij ben jij…

Door het realiseren van een hemel in de heel gewone dingen van ons dagelijks bestaan geef je zin aan het leven zonder ver weg te hoeven gaan.…

Al voor je 't zeggen wilt Heb ik het al gedaan Al voor je 't vragen wilt Heb ik 't al gepakt Al voor je 't pakken wilt Heb ik 't al vast Al voor je 't wilt doen Heb ik 't al gedaan Maar; Waarom moet het altijd van één kant komen? De mijne dus? Het zou zo mooi zijn, als je het initiatief een keertje nam, DAN ben je pas,…

wachten vertraagd verlangen tot Erbarme dich je ratio breekt hart en ogen raken verlangend blijven waar je bent…

Het is vooral de bedoeling. Het is voornamelijk niet de bedoeling. Het mag en kan écht niet! Maar ik kan mijn gevoel alle gevoelens die je wakker maakt, bij me niet meer verbergen. Ik moet bekennen, dat ik stapeldol van je word, al zie ik je maar een paar secondes. Ik mag toevoegen, dat het zeer zeker niet de bedoeling is, had moeten blijken…

Ge- dich- ten zijn vaak lang en smal De mij- ne wel in elk ge- val Lang maar te- ge- lijk ook kort Dat zijn ge- dich- ten zo- als het hoort Te lange zijn er bij de vleet Of nog er- ger lang en breed Brede gedichten kan ik niet tegen Meestal zijn…

klinkt als een dessert of als mosterd na de maaltijd voeg zelf een netgedicht, toe en ik had nog niets geschreven in keurige volgorde, ingedrukte lettertoetsen, opdracht volbracht zonder meer waarde…

Oorlog is een dief van wanhoopskreten, hij steelt -- tot het doodstil is.…

hersens krijt Ich liebe dich!…

Jij blijft mij bij ook al zie ik je niet. Want in mij klinkt nog steeds jouw lied.…

jag älskar dei zo vast en zeker ik omhels je I love you o zo diep in mijn gedachten je t’aime op de maat van klassieke beatmuziek amor amore op vleugels van het internationale ich liebe dich über Grenzen hab tiefer Lebenskunst in dich gefunden da bist du wiederum im Zug verbreid mijn liefde in talen die ik nog niet ken ik hoef ze…

lieve kleine woorden maken mij blij eventjes de zin herhalen want je vleit mij lieve kleine schattige woordjes alleen voor jou en voor mij al spreek je Engels of Duits Ich liebe dich en I love you soms mis ik jullie thuis…

Jij denkt dit… Geef maar toe! Jij denkt dat… Geef maar toe! Jij denkt zus… Geef maar toe! Jij denkt zo… Geef maar toe! Jij vind dit… Geef maar toe! Jij vind dat… Geef maar toe! Jij vind zus… Geef maar toe! Jij vind zo… Geef maar toe! Jij bent dit… Geef maar toe! Jij bent dat… Geef maar toe! Jij bent zus… Geef maar toe!…

De K van Kerst staat ook voor Klote kut of keurig kleurig Kerst blijft een kunst En dat allemaal rondom het kleine Kindje…

Inkeer en inzicht in een mooi bed van stilte cadeau van winter Vanuit een droge lucht beginnen natte sneeuwvlokken langzaam gestaag neer te dwarrelen tot wanneer haar witte vacht vol glans, volume en zachtheid zich uitspreidt op de begane grond over het glooiend landschap waar ongeklede kronen en kruinen voortaan een witte hoed dragen.…

ruist langs stille stranden wild bruist ook - soms in stormende stromen een reis vol liefde en respect bergt zich in dankbaarheid in een gouden koffer nu van waaraf de harten schreeuwen vol dankbaarheid bedankt voor het delen bedankt voor het houden van jij van mij – ik van jou…

Ja, ik heb een buik die ik niet verberg: ik ben – ik en jij bent jij.…

Dieper dan welk verlangen in mij, is mijn ethiek. De moraal die ik zal uitdragen, is een diep ethisch verlangen om antwoorden op allerlei levensvragen, waar ik mee kamp, mee worstel mijn gevecht lever... een mens als ik.…

in het schelle licht drukt het gewicht van uren dagen en nachten de tijd is het rotsblok dat Sisyphus tegen de berg duwen moet de onbarmhartige zeis snijdt links en rechts in noodlottige levens ze teistert het broze weefsel zwaait grillig de hemel dicht maar dan brengt Bach zeeën van licht voor een rituele wedergeboorte je…

hij rookt een sigaar het dagelijkse leven sluipt zacht naar de nacht luisteren naar Bach het lijden en het sterven het gewicht van spijt het hart loopt over Bach brengt veel in hem teweeg hij dooft de sigaar een drukke dag wacht aankomst van volle wagons stille mensenzee ongezien dichtbij ongehoorde smeekbeden Bach’s erbarme dich…

Ondanks dat druk zijn bij iedereen bovenop de stapel ligt, maak je tijd. 't Is te makkelijk om kort van zicht te zeggen, weer een dag kwijt. Je kunt 't nooit te druk hebben om medemenselijkheid te tonen, een kaart, een brief, een mailtje, of gewoon een telefoontje, moet tot "gewoonte" gaan behoren. voor je 't weet hoeft 't niet meer…

af en toe zijn mensen saai eigenlijk heel vaak.. af en toe ben ik óók saai précies net zo vaak..…

Ik zie de laatste nachten steeds vaker die uil terug van Fabeltjeskrant, doemt op uit mijn trage geheugen, steekt zijn valse snavel in mijn hart en krijst wreed: Snaveltje toe!…

Aan het einde van de tijden brengt God Zijn kind’ren bij elkaar, hen, die alleen Zíjn Naam belijden wijst Hij hun plaats, en zegt Hij: “Dáár… temidden van Mijn and’re kind’ren mag jíj nu met hen samen zijn. Laat je traditie je niet verhind’ren, ook voor hén verdroeg Ik de pijn”.…

Kracht en broosheid tekent, een halo rond haar zonneogen tranen uit haar licht ontsnapt als meiregen beneden lijkt alles nog onbewogen in de droge grond, evenwicht in een onbedorven landschap. Maar deze aanhouder wint de grond gaat langzaam zuigen, onder het droeve regenkind, dankbare dromen zijn haar volk waaronder het gras zich opricht…

Iedereen komt zichzelf tegen iedere dag, ieder uur maar het komt veelal niet tot een ontmoeting soms zelfs niet tot een begroeting en dat blijft, lijkt mij een gemiste kans…

mit in den wolken, wer kennt nicht den wunsch zu strudeln im genuss er führt dich an deiner hand mein geist verfehlt keinen o, von herrlichkeit übermannt verbleiben wir miteinander…

Wie vaker een jas uitdoet die voedt mantelzorg!…