Alle inzendingen over wedloop

." Het slachtveld onderweg was groot, Veel zwakken vonden onderweg de dood, door, voor de eindstreep af te haken, en voor de wedloop hun run te staken.…

In een tunnel met gaatjes druppelt het water Het is als een douchekop of als een transpirerende huid Ingevallen wangen met stoppels Een deken met straaltjes muziek ligt op een onbehaarde huid van een laatste in de rij De kaartjes zijn gekocht Een inhaalrace is begonnen De volgende ronde biedt zich aan.…

rijkelijk gevuld, voelt hij leegte van binnen, elke streek bevat een daad, een woord, stuurloos bouwt hij voort, droes sleurt hem door de tijd, bakt het dagelijks brood een plichtmatige roes, buigt meewarig over frasen, waarvan de strekking niet begrepen, verbindt onmacht aan onvermogen, in het ochtendlicht wordt een nieuwe wedloop…

Een ALDI-mastodont is uit de tijd Omtrent zijn zaak kan ik slechts lovend spreken: Een ideaal adres in krappe weken En Mekka van obscure zoetigheid Dus ik gedenk zijn leven, werk en wedloop Als ik zijn Trauben-Nüss-chocla-tablet koop…

Wedloop van oorzaak en gevolg, ontstaan, bestaan, vergaan, beroer nog eens wat ledematen, wat het oog niet ziet, en het oor niet hoort, bekoring van het te vergevorderde, omarm mijn verdriet, omarm mijn geluk.…

Het was de welving van een schouderblad, het fosfor van een nieuwe dronkenschap, de slapeloosheid van een wereldstad. Je sliep nooit twee keer met dezelfde dag en leven was pas leven als er 's nachts een halo uit je glas te voorschijn brak. Een juni en je peinst aan een vermolmd ontbijt: ik zwierf om zoveel mensen heen, verruilde zoveel…

jij kwam een lange weg won een hele wedloop onbewust jij weet net als ik alles draait om dit moment van één naar twee jij en ik wij voelen ook zonder levenslint dat een band ons samenbindt jij en ik hier door een poort in barensnood hartje op huid wonder uit schoot…

denk dat de tijd rijp is om over m'n schouder terug te kijken zie ik dat er veel is veranderd zoveel dat ik daar bij nader inzien liever geen weet van had willen hebben nu de tijd zo'n verschrikkelijke haast heeft dat velen hem nauwelijks nog bij kunnen benen herken ik mezelf in gelatenheid van deelnemers aan de bij voorbaat vergeefse wedloop…

En dat dit steeds méér zo zal zijn: de liefde die de wedloop went, de hoop die reikhalst naar de vreugde, het licht dat ieder mens verheugde die aan Zijn weg begint. Uit: Kristallijn, p.10…

Deze oude aarde kreunt onder veel te zware last, sleept steeds meer 'verleden' mee in haar wedloop met de tijden. Deze oude aarde zucht om haar haast verloren schatten waarvoor Mars en Jupiter en zelfs Venus haar benijden.…

zij zit daar maar stilletjes op de straat temidden van vogels die zij laat eten uit de holte van haar hand onverstoorbaar zijn zij samen het middelpunt dit kind en de vogels om hen heen de wereld gehaaste voetstappen Ieder voor zich god voor ons allen fietsen wachtende kinderen rondjes auto 's in wedloop op weg naar thuis…

altijd buiten zicht Over zijn diep gevoel van binnen Heeft hij voor mij Nooit de sluier opgelicht In de loop der jaren Komt hij steeds dichter op mij af Telkens herken ik in mijzelf Van hem iets wat hij nooit kon openbaren Het is zevenentwintig jaar geleden Dat hij het leven gaf Maar ik herken hem In mijn sober leven en mijn gestage wedloop…

Onze spelen zijn ons leven en iedere wedloop is een levensloop; een koers, een match die moet volbracht een wedren van de ochtend tot de nacht een strijd tussen twee gaten en wat lijnen met een eind dat aansluit op de start waarbinnen men in scherpe zin de tijd, de punten telt en met een laatste bel- of fluitsignaal het oordeel velt.…

Doodgaan is niet de aangrijpende gedachte, dat zij voortaan alleen die paden gaat,- want niemand is alleen die af kan wachten, en niemand treurt die wandelt langs de straat,- maar dat dit alles was: een werk’lijkheid, die duren zal tot in de uiterste seconde; dit is de ware wedloop met de tijd: de halsband los, en zij met de twee honden.…

Hele verhalen doen een wedloop in je hersenpan en maak daar dan maar eens een rijm of een gedichtje van. Over zoveel dingen te willen vertellen, toekomst of verleden. Doe maar waar het nu over gaat, want wat er allemaal gebeurd is, is al zolang geleden!…

Stemmen in zijn hoofd schrijen stil, verstomd chaos door wedloop geschapen heengang futiel, ondoordringbaar vermomd Reizend schrijvend stiltecentrum ijverig die ene klank verzoekend vangt hij essentie in een woord Ergens weerklinkt de finale versie romantisch en lyrisch vertaald stervensver weg op een hemelse wolk Vakkundigheid?…

Vonken reinigen de wedloop van een fossiele natuur als ik doelloos dans rond mooiste keien van de top , al het slechts het kleinste deel van de berg wat ik zie, kan ik daarop de dromen projecteren zonder mij te laten boeten ? Blijft de horizon gelijk, zonder achterom te kijken?…

Bij de besprekingen/onderhandelingen inzake Afghanistan Vergeten, per ongeluk of toch expres Die zo belangrijke partij Die zo ongelofelijk belangrijke partij De belangrijkste partij van deze wereld De wereldwijde wapenhandel wedloop De VS liet ongelofelijk veel wapentuig achter Des ter eerder op, des ter eerder weer besteld.…

Wat schaft de pot, zo vraag je sleurrijk stipt in wedloop met de klok van zes. En als vanouds voel ik mijn kruipend bloed, waar het niet gaan kan, woedend kolken. Als stomend stoofvlees hang ik slovend boven pannen. Dit is het dus geweest. Al jarenlang. Maar nee, genoeg! Meer dan genoeg jouw polonaise aan mijn lijf.…

zo’n trein die ik voorbij moet laten gaan… Toch blijf ik reizen zolang mijn benen mij willen houden in die lange wedloop tussen mijn afnemende spierkracht en de verbeteringen die worden beloofd die ongelijke strijd houd ik al jaren vol Over 25 jaar kun je in elke trein zeggen ze ach, of ik vijfentachtig zal worden het gaat me toch te langzaam…

Allen, rondom opgetast, Klemmen we aan het rad ons vast, Als in wedloop voortgestoven; Allen, op de prijs verhit, Draven we in de dolle rit, Maar wij wentlen ondersteboven… Veiligst wie in ’t midden zit.…