606 resultaten.
Traagsonnet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 Des avonds wordt een koudschuim traagsonnet
Gebrouwen door de Bonte Korenaar
Hij praktiseert nog op zijn Gouden Snaar
Maar miste een twee pruimpjes naast zijn bed
Hier liggen reeds zes regels
voor hem klaar
Een handvol fictie, niets is minder waar
PS: voor DNA en Vrije Wil
Zet ik bij dezen graag
de kloktijd stil...…
woestijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 363 turend naar de kim
ingepakt door stofwolken
zie ik kamelen…
woestijn
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.041 alleen in de zon
de vlakte
zonder branding
een sterk visioen
misschien
een luchtspiegeling
groeiend
verlangen
naar water
stikkend
in het koude zand
zonder later…
Woestijn
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 328 Verdwaalde tranen
doorkruisen uitgedroogd zand,
vermoeid en eenzaam…
in de woestijn
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 286 als ik roep hoor jij mij niet
het zijn jouw vroegste oren
waar in ik blijkbaar
dode klanken schiet
wat kan ik nog zeggen
als ik niet in het heden
kleuren kan schilderen
dan raak ik toch verloren
of wordt mijn tong
van woorden afgesneden
schoonheid dreigt
bij voorbaat te verwilderen…
Woestijn
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 1.519 perfectie van deze drieëenheid
Handen gespreid ontvankelijk voor de zon
lichaam in de wind met een luisterend oor
Je wereld die ik kan zien tot aan de horizon
wanneer ik wil elke dag een toneel in metafoor
Onderwijs mijn begrip voor dingen die ontgaan
duw je wind in mijn rug zodat ik niet verdwaal
Schitter je zon naar me toe en vertel me woestijn…
woestijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 144 blik op oneindig
en verstand op nul
zwerf ik doelloos
langs de vluchtlijn
naar de einder:
lusteloze grens
tussen grijze lucht
en braakland
in het zand
verwaait mijn spoor
in de verte
is de laatste luchtspiegeling
reeds verzwonden
tot leegte…
Onverstaanbaar
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 835 Een warme stille woestijn
sluipt langzaam in haar hoofd
Mensen staren en gebaren
Alsof geen van hen gelooft
dat zij kletterende watervallen voelt
niet hoort.…
Het leven.
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 451 In het noordelijkste dorp op aarde
In het graf van een stad
De gerafelde brand van de woestijnen
Waar niemand kan leven besta ik
En besta ik alleen
Mijn voedsel maak ik uit niets
Water uit marmer, vuur uit een rots
Gebrand, verhard, gelooid
In het lege blazoen van de wereld
Besta ik, het leven.…
Stilleven
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 628 in volheid van leegte
vormt een opgerekte schaduw
smalle strakke strepen over zand,
in uiteinden verbonden,
wijzend naar een verhoogd terras
daar, verder, onder azuur
waar zicht in ongrijpbaarheid landt
een transparant glas,
verguld met aangeslagen licht,
reikt over eigen lengte heen
opweg naar een bindend slot
echter door de zonnestand…
Fleurige parasols
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 347 En wie van
hen de glans van de woestijn doorstaat,
slaat bressen waardoor een brede
toekomst zich stromen laat.
Voor de kinderen uit Faranahé ( Haute Niger )
Ons bezoek in januari 2013…
Verdrinken in nergens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 99 En ik zou dwalen
in een witte woestijn
waarin de zon nooit ondergaat
en blanco een oneindigheid
mij zou beroven
van oriëntatie en denkvermogen
ik dorstig zou zoeken naar
letters die net zichtbaar
aangrijpingspunten
om mij omhoog te trekken uit
dit dodelijk moeras van nietszeggendheid.
Dit zou kunnen...…
De jagers
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 268 is hij te laf
ik kan ze niet ontlopen
zij volgen mij overal
wanneer ik thuis vertrek
dan komen zij van stal
wie liegt vangt medestanders
wie zielig doet
krijgt krediet
het slachtoffer kan smeken
en krijgt dat vertrouwen niet
de leugen zit geworteld
in de aarde van
hun brein
zij blijven volgelingen
en ik roep
in een woestijn…
queeste
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 82 woestijnreiziger
zonder kaarten en wolken
zoekt waterwegen…
het erven van de dood
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 428 de hitte loeit in
as van vele dagen
myriaden zingen hoog
een droog geluid
vibrerend in de stekels
van verdorde distels
de laatste tranen
blinken in het zout van
witte meren, het verdriet
is hier al eeuwen oud
dit leven lijkt gedoemd
te sterven maar het erven van
de dood is weer herboren worden
uit de schoot van de woestijn…
Leestekens in een landschap
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 91 in het verrafeld landschap
aan de rand van het bestaan
zweeft een gier om de dode
ontdaan van het zware pak
gaf de dood hem vleugels
verdwenen verten
van zwervende gedachten
de tijd met duizend wijzers
uitgewist in de horizon
in de open levenloze ogen
het stukgehamerd hart
staat het landschap geschreven
laat in teisterende wind…
Sprookje
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 617 woestijn
een man
een jonk
in die woestijn
een vrouw
een meissie
het jonk het meissie
de man de vrouw
die beiden oud
de rimpels hoog
op een balkon
ze hebben iets
het jonk het meissie
het meissie met het jonk…
Klik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Met je ritmestok
raak je mijn gevoeligheid
als in de woestijn…
Zonder hoop is er geen leven
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 91 ‘Zal de woestijn bloeien als een roos?’…
Stroop?
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 459 De pannenkoeken
Droog als een helse woestijn
Stroop mijn oase…
mis haar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 395 I miss you
like the deserts miss the rain
hoor ik op de radio
Ik ben eens in woestijnen geweest
en daarom begrijp ik hoe je iemand kunt missen
alsof je een woestijn bent die de regens mist.
Het was in Egypte in de bloedhitte van de zomer.
Daar miste ik haar op een verzengende manier.…
Liefdesdruppel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 742 Ik wist me geen raad, had geen benul
En droogde op
Als een woestijn
Die ene druppel
Vond ik niet
Leven dat verdort
Door het ontbreken van liefdesduppels
Weggeblazen door de wind
Het steken van de cactus
Als sporadische liefde
Van harde woorden
Vele woestijnen
Waren ooit zeer vruchtbaar
Wachtend op die ene druppel…
Een man in de woestijn
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 147 Een man in de woestijn.
Soeverein maar toch alleen.
Hij denkt alleen maar aan vandaag.
Hij wil niet aan morgen denken.
Gisteren is hij reeds vergeten.
Hij zit gevangen in het hier en nu.
Een man in de woestijn.
Soeverein maar toch alleen.
Hij denkt aan een rivier die stroomt.
Hij denkt aan de groene bomen.…
Uitbuiken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 Gebroken botten
in een oneindige woestijn
smult het levend dier…
Bulten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 81 Kamelen waren waardevolle dieren,
vooral in de Arabische woestijn,
want op hun ruggen reden Arabieren
naar Mekka om bij Mohamed te zijn.
Die beesten waren goed voorzien van spieren
en vochttekort kreeg ze welhaast niet klein.
Kamelen waren waardevolle dieren,
vooral in de Arabische woestijn.…
Zomer op Tatooine 3
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 572 een zonnestraaltje
richt meer schade aan dan een
lichtzwaard of laser
voor al wie zonder water
de woestijn in trekken wil…
Voor niets
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 629 Als de woestijn zijn zandkorrels
moest betalen
Zou er geen korrel zand zijn
om mee te nemen.…
haat
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 699 mijn wereld is een woestijn
waarin ik verzand
in de brandende zon
van mijn haat
tegen alles
wat anders is…
Hete zomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 Muggen
bulten
van kamelen
in de woestijn
muizen
vallen
de mussen
uit het gordijn…
Bagdad
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 647 Bloed drenkt de woestijn.
Wrange vruchten torst zij thans -
een verkilde oogst.…