Alle inzendingen over zenit

gulden snede van bloesem en blad - verheffen zich hoge pilaren en smeden met de architraaf een hechte menage à trois Verheven en rank spreken zij, aardgebonden, groeven gebeiteld langs een liniaal met beider zich welvend ontvouwend acanthus het eeuwenoude intieme verhaal Waar 't marmer in duplo zich richt in het zenit…

rondom de planeet Het rust in het zenit, windstilte van de ziel…

De polen aan de horizon Zijn zenit en nadir Oneindige vlakte met Tijgers en permafrost Gedevalueerd milieu ten Faveure van economische Groei, terwijl de Steppe dooit Met de verte dichtbij* Nabijer dan ooit *Vrij naar een dichtregel van Gerrit Kouwenaar…

Want hij kent de weg naar het Zenit.…

met tanden bloedend lacht ze de zomer uit en blaast ondeugend haar mond vol pit omdat kersen pas kleur bekennen wanneer de zon haar zenit kust…

Met zeer hoge felle golven stroom jij net als een zee met bestormende kracht daarna verzacht, want dan komt je wat bij Je keert je om en ontremd in de nacht stoot je naar daar waar het zenit jou wacht, waar dromen die jij steeds meevoert leven, het perfecte is, dat nooit wordt gegeven, alles en niets heb jij daar in jouw macht.…

Genadeloos uveet de koperen ploert Hoog in het zenit laaiend door het zwerk Hoogtij vierend, huidverbrandend sterk Maar gulzig is de keel van eb en vloed Als rode vuurbol daalt hij dan gedwee Voor dag en dauw weer oprijzend uit zee…

Diep-blauwe oceanen die al het bestaande ontluisteren van zijn donkerste weemoed die al het bestaande mooier maken Het wolkeloze zenit van het noorden en het zuiden elk leven voedend met een azuren gloed paarlemoeren rivieren die het lied aanschouwen der ontwaakten, nimmer bewust van de duistere nacht…

alles is zon en brandt in de verte duizelt het de kolos in het blauw aan de omstreden einder versteent het woud ontmantelt de boom korjaal met de krijger wordt rotsgraf een volk dat verdwijnt in de verte valt de kolos in het zand grijnzend in zenit geen schaduw geen schaam meer te zien --------------------------------------- uit: 'Vluchtig…

alles is zon en brandt in de verte duizelt het de kolos in het blauw aan de omstreden einder versteent het woud ontmantelt de boom korjaal met de krijger wordt rotsgraf een volk dat verdwijnt in de verte valt de kolos in het zand grijnzend in zenit geen schaduw geen schaam meer te zien ------------------------------------- uit: 'Vluchtig…

jij hebt droogte gesprokkeld het water verdampt door een alles verschroeiende zon lucht van hitte doen trillen de schaduw gekort door de zomer in zenit stuurde de hel brandde laaiend het vuur in een onblusbaar inferno hebt de laatste uren geteld toen het leven door een vlammenzee werd geveld…

Dicht dichter dan bij mij wil jij komen als jij verschijnt in mijn dromen draag ik je op zinderende zonnestralen van de zee naar het zenit waar wij ineen vloeien tot het eind ons omlijnt jij en ik zijn een teken van een lijn waarvan de uiteinden in stralende oneindigheid samenkomen als een cirkel vol van dromen…

Lente is opnieuw ter wereld komen met een slag van de klepel galmend uit het zenit de trilling die je moleculen herschikt je lichaam uit zijn schamperheid schudt En hoe honend bijna de zon schelms schaamteloos ligt te bronsklokken uitdagend op haar zij rolt ze weergalmt en weergalmt de lokroep je kunt nog net een kukelekuu onderdrukken…

wanneer blad het oude uur filtert dalen gedachten langzaam af in droomgangen waar tijd niet bestaat en elk perspectief golft op de zachte thermiek van wisselende symbolen de zon mediteert op verdwijning en de stad luistert naar echo's van afkalvende dag en het oog vindt sluimerend het zenit op een windstille plaats losjes neemt…

Jeruzalem's edelen zitten uitermate safe in superieure handen en ervaren rust over verre einders rennen aardse leugens lallend en slalommend westwaarts alwaar titanen, zegevierend in chaos, heftig tekeer gaan bij avondlijke aanvaringen : revoltes eerlang navigeert over naamloze zenits : indalend charisma, heilzame toerusting…

Later op de dag stond de zon aan de zenit, majestueus en verzengend en koos jij voor de luwte van de koele varens want lijden deed je solitair geen klacht of gejank al konden we je ogen lezen Spring nog een keertje Cammi, toe, over het muurtje van Walter en grijp nog eens een laatste keer.. naar een verstrooide merel.…

Misplaatst als een kikker op een racefiets, een smeltende, vale, in een dof laken gewikkelde bol kaas, hinkend naar niets via zenit en nadir, geenszins blakend. En later, bij nacht, ging het van kwaad naar erger met haar. Ze verdronk gewoonweg.…

Skyhigh rijst op vanaf de kust Dubai Oase vol geërigeerde staven Met toppen die loodrecht naar 't zenit wijzen Als obelisken van de oliemacht Ik kocht online een ticket voor de top Besteeg in volle lift de Burj Khalifa Het luchtkasteel van ruim achthonderd meter Als nieuwe eiffeltoren wereldwonder Ik kon vanaf lookout point als…

treden naar beneden waar de bloemenmand voor heden de kleuren van morgen al had jij hebt selectief naar het zonlicht breken gekeken met armen vol keuzes corrigeer jij stukjes schaduw tot schoonheid en harmonie in balans waar eerst het prille nog kille licht de natuur verkent gaat warmte de bekende body geven als de zon in het zenit…

Carnac, Stonehenge geheugen van de wereld magneet voor de in maanlicht gedompelde dichterlijke ziel baken voor sterren stabilisator voor de polen zodat de maan niet als een marionet langs het zenit zal dolen een door zonnewind bevruchte cel oertempel levenswel toegang tot een andere tijd vertragingssleutel tot de eeuwigheid…

o blauw water op het zenit van mijn ogen de piano schept een duivels genoegen in haar duivels ritme the man i love is daar o man o porgy porgy and bess de pianist is plots zijn handen kwijt daarom speelt hij met zijn tong op het klavier van zijn tanden rhapsody so blue inderdaad zo angstig blauw als de dauw aan…

Door kieren en gaten, laat koken die zon - verbranden in zenit verschoten gedachten uit fletsblauwe nachten tot kolkende bron, dan zindert het feest dat de zomer begon.…

Jeruzalem's edelen zitten uitermate safe in superieure handen en ervaren rust over verre einders rennen aardse leugens lallend en slalommend westwaarts alwaar titanen, zegevierend in chaos, heftig tekeergaan bij avondlijke aanvaringen : revoltes eerlang navigeert over naamloze zenits : indalend charisma, heilzame toerusting boordevol…

de zon zoekt haar zenit verkeerd vandaag, dit is Vlaanderen waar een hoogtepunt niet per se pal boven hoeft te zijn een beetje meer volstaat hier de mensen aan het feesten te zetten het hemelsblauw ziet het aan laat het monkelend blauw blauw en giet haar heldere tinten uit over de menigte die roest op wel twintig pleintjes krioelen de kleuren…

Klimmend naar 't zenit zoekt zij die haar licht in 't lichaam stort, blind van gestolde glans, met bevende transgressie naar zijn trans, doch voelt door bijstere nacht zijn blik gericht op zijn in zich verzengd eigen gezicht weerkaatsend hun oorspronkelijk dubbelnaakt, of 't oog gesperd de waterspiegel raakt waar de beminde knaap verdronken…

jij hebt de kale vlakten van mijn geest gezien verschroeid en verdord door een brandende zon die in het zenit het gouden vuur spant tot waar het ondergaat in een ronde horizon zand vroeger is ook hier de regen geweest met een dagbloemen die bloeiden tussen het razendsnel opgeschoten gras in een weer droge plas ook in deze…

...terwijl alles in het uitspansel doordraait op leven na dood en hoe genaamd (of anoniem) te zelf der tijd overal (op een en dezelfde Google maps coördinaat) en ergens op een niet nader aan te duiden onvindbare plek in de coulissen van het zonbeschenen ondermaanse (somewhere else, aequatoriaal, onder het zenit tussen arcti- en antarctica…

Vragen geen antwoorden nieuwsgierig zijn, niet alles weten - dat is de azimut van 't alziend oog hoog boven 't zenit der arctische pool ontdekkingsreiziger naar samenhang schatgraver delvend naar verloren gewaande vergeten feiten begin van wijsheid tocht van de geest soms struikelend tot aan de meet dat weten kent…

De Pleiaden, het gezegend Zevengesternte dat een bescheiden plekje inneemt in het zenit zingt sterker dan Zen en wekt de sfeer op van een haiku. Grillig is haar symfonie met Orion.…

Edoch, ik raad u evenwel ervoor te waken dat uw hooggestemd gemoed niet een loopje neemt met uw hart het slot van uw poëem slaat op hol in 't zenit... knoop er toch een touw aan vast, mijn beste, dan kan er niks misgaan in de schade van overdaad...…