Alle inzendingen over zijdezacht

Wiegend aan de rol, gedrukt in zachte laagjes, fragiele vlinders.…

Zijdezacht draadwerk laat de reizigers stranden en maaltijd worden.…

zijdezacht vertrouwd verbind ik mij met katjes zachtgroene lente…

de vroege morgen strijkt zijdezacht lentelicht over de velden…

in zoele zind’ring waar water zijdezacht wacht fladdert een vlinder…

met een deken van violen lieflijk en zacht zijdezacht…

haar fluwelen stem dekte mij zijdezacht toe, ik sliep als een roos! joz. le bruyn zonnehart belgië…

lichte lokken om te tillen zijdezacht achter mijn oor harde woorden zachte zinnen zware haren als ivoor…

Een vreemdeling, dat is hij, zeker Ik had hem niet verwacht Hij is als mijn laken, zijdezacht Dronk de laatste druppel uit mijn beker Gooide, ijskoud, zijn eigen glazen in En vond bij mij een nieuw begin.…

Haar rode wangen en schitterende ogen houden zijn blik gevangen bevallig buigt zij zich voorover zijdezachte haren beroeren zijn wangen vol van liefde ontwaakt zijn verlangen…

Maar toch, nu nog, ik weet: Die zo lang vergane pracht, tuinen die hebben bestaan, het waren zijn handen, zijdezacht, die al dat werk hebben gedaan.…

waar de zwarte roos haar kleur onthult ingetogen niets verhult omhelst de dag haar nachtelijk duister het bekoorlijk verlangen die eigenheid wacht haar zijdezacht een vlinderkus als groet aan de morgen haar ontluiken…

Ik raakte verstrikt in het web van je woorden die je weefde met ragfijne akkoorden tot gevleugelde gedichten die m'n ziel raakte zijdezacht maar het bleek een illusie en viel uit je web met verpletterende kracht…

toen zijdezachte nevel hen erop wees dat er een nieuwe dageraad aan de hemel was verschenen beseften beiden dat de oude berkenboom ervoor had gezorgd dat hun sprookje binnen de cirkel van paddestoelen als liefdesspinsel voor immer zal verder kringelen…

De tuin ontwaakt in het vroege licht Een zijdezacht pootje beroert mijn gezicht Een koud nat neusje stempelt mijn huid Een zacht spinnen zegt ‘kom eruit’ Blauwe ogen kijken mij aan: Ochtendgroet van een Heilige Birmaan.…

Zijdezacht golft over de heuvel in een wolk van satijn haar warmte de wind speels blaast lokkend krullen in haar donkere haren zou je haar ontmoeten geef haar dan een kus van hem die ooit haar lippen dronk gulzig en gretig wijl ze hem haar liefde schonk…

ik til zijdezachte haren lieflijk uit jouw gezicht glimlachend zitten te genieten van jou hier in 't ochtendlicht worden we samen bemind door warme zonnestralen teder pak jij mijn hand om gezamenlijk te gaan dwalen…

Haar blik, haar elegance van top tot teen Haar benen naast mij langs de lange lanen Haar zijdezachte huid adem ik in Kochana is Maria Koningin…

Met lichte tred – loop ik door gesproken zinnen een nevel van zacht gesluierde woorden daalt - als een voile over mijn gedachten waar beelden vervagen voel ik een streling aangenaam - zijdezacht vleugels van liefde door de wind gedragen beroeren mijn hart…

Boterzachte wangetjes brutale handjes priemende oogjes parelwitte tandjes Zijdezachte haartjes spartelende voetjes volle rode lipjes piepkleine sproetjes Kin met een kuiltje neusje in de kou mijn prachtige kind ik hou van jou...…

Jouw adem is op de hemelvaart Tussen auto’s langs ons heen gevlogen Met vleugels vers in plastic, Zijdezacht. Laffe dader die met bloed aan de handen rustig is doorgelopen terwijl jij met je laatste zucht nog fluisterde: “wie let er nu nog op de kinderen?“…

Tere rode blaadjes in omarming zijdezacht symbool van grootse liefde maar ook de kleur van haat De scherpe groene doorns aan haar trotse ranke steel schilderen rode druppels uit het gewonde vlees Waar we ons bezeren aan wat haar zo eigen is en de pijn beminnen worden haat en liefde EEN…

Zijdezacht is de huid waarover mijn vingers glijden ook al ben jij elders is jouw schoonheid niet minder mooi dan gisteren, nemen ogen jou stukje bij beetje op in de stilte van de morgen zachtjes kus ik je wang een golf van genegenheid stroomt door mijn zijn ik lief jou almaar dichter…

Het tikken van de klok, Je haar dat zijdezacht golft langs het grijs aan mijn slapen. Een vleug van geroezemoes dat de stilte even doet bedaren. Het ongeloof tart de waarheid daagt het smeulend vuur de nacht uit..…

opgehokt kakelende kippen stem die stokt paddenstoel met stippen een raakvlak ken ik niet mijn kader is geen kwetsbaarheid ik soleer naar verdriet toch is zijdezacht mijn hart gerafeld glee na glee verkaveld uitgepuzzeld bedacht in stukken uiteen gevallen, kant noch wal raken mijn momenten verstrooid verval ik in fragmenten…

rozenblaadjes strooit ze almaar in het rond kijk ze sierlijk dwarrelen zich neervleiend op de grond dan gaat ze rustig zitten er voorzichtig tussenin 'n glimlach rond haar lippen waant ze zich koningin zwart gelakte schoentjes glimmen in de zon haar gelaat gelijk 'n roosje zijdezacht haar roze japon…

ik zag dat je verschijnen iets kittigs had maar of dat stukjes ondeugd zijn zal nog moeten blijken jij bent met niemand te vergelijken alles is uniek en nieuw aan jou op en top vrouw maar toch doortastend in een warm ervaren slagvaardig bij problemen en koesterend met zijdezachte hand het kittig hooggehakte liet jij snel…

ik ga morgen plantjes kopen voor mijn lief in de tuin alles dat groeit en bloeit maakt de zon in haar wakker ik ga morgen plantjes kopen voor mijn lief in de tuin maar eerst snoei ik haar takken, zet ik mijn spade in haar aarde, morgen kust zij zijdezacht een brekelijke ochtend neemt het tere groen in haar handen…

een vleugje van aroma dat zich liefde noemen zal drenkt zich over je lippen die ik teder kussen wil op je schouderblad verschijnt een tatoeage weet niet wat het is maar het zit er stil je huid is zijdezacht en slechts licht bezweet ik zie ons al verdergaan al is het door mijn roze bril wijn drenkelt op je navel en spat er ook rond…

vandaag stroomt het water van niets naar niets het slaapt in de schoot van zwaartekracht er flitst een zilverwinde als een hinde in het struikgewas 'het komt door de zon', fluistert het water zijdezacht ik wist dat de rivier praten kon, een koe in het gras een vogel in de lucht en hier een dikke vlieg het water herhaalt zijn loop vanuit…