Alle inzendingen over zijn in het zijn

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Even zijn in het zijn liever niet even maar even langer geen gisteren geen morgen laat staan overmorgen zelfs geen vandaag gewoon zijn in het zijn als een vanzelfsprekendheid zonder te spreken, te praten laat staan peinzen, piekeren, puzzelen gewoon zijn in het zijn: "to be or not to be" natuurlijk zo vanzelfsprekend "to be into…

Bram Peper is dood Zo heb ik juist vernomen via internet Dat hij ruste in vrede En dat zeg ik met rede Ik heb Bram gekend Niet lang maar goed genoeg We waren beiden watermannen, ik 12, hij 13-2 beiden zoon van een arbeider: metaalbewerker/elektricien Ik heb ook via, via voor hem gewerkt Zelfs een Engelse speech geschreven Voor de…

Saddam is in het ziekenhuis beland Omdat hij uit protest niet meer wil eten Maar zo´n idee kan hij meteen vergeten Hij maakt zichzelf heus niet zomaar van kant Men zal goed over zijn gezondheid waken Om hem straks lekker dood te kunnen maken…

Op straat liep hij en deed een blues, Hij ging voorbij, ritmisch zijn roes. Het is een rijm, dat daarbij hoort als een geheim in klank gesmoord. En steeds weerom is er doem-doem, zijn roep om kom in een gezoem. Was zij maar hier. Zo moest het zijn. Simpel plezier maakt rotsen fijn. Hij was een man, Hij zong zijn lied. Wie dat…

Mijn vrouw zit fier achter haar naaimachien om mijn ontwerpen vaste vorm te geven Zij naait stug door want zij is zeer gedreven Zij heet, maar dit terzijde, Hillegien We hopen dat het virus goed gedijt Zo raken we de business niet snel kwijt…

Allochtoon, zegt men, is vaak een scheldwoord. Men vindt het politiek dus niet correct. Maar, vind maar eens een woord dat beter bekt, En dat óók nog weergeeft hoe het wél hoort. Dus roep ik als autochtoon gewoon: Alle Nederlanders heten Toon!…

Bij mij is iedereen welkom Al is het midden in de nacht. Zoals vroeger vele vrienden Bij ons kwamen, onverwacht. Sinds ik oud ben en der dagen zat Ontvielen mij veel mensen. Evenals mijn lieve vrouw Die ik zo graag terug zou wensen. De dagen rijgen zich aaneen Tot weken van eenzaamheid En veel langer duurt het voort. Het is een uitzichtloze…

Ik krijg een filmpje binnen van mijn dochter, waarop mijn kleinkindje de filmster van dienst is. Hij sluipt de kamer rond Gaat op verkenning naar een pot met plant. Likt aan de schoenen, aan de vloer Alles waar hij zijn tong kan aanleggen moet eraan geloven. Hij wilt de bloembak gaan verkennen maar een harde neen doet hem opschrikken.…

In de overgangstijd is het even vrede Om elkaar te bestrijden zijn de oude krachten te zwak en de nieuwe nog te gering - kleuters in hun blootje die iedereen vertederen en tijdelijk ontwapenen in het spijtige besef dat die blootheid haar onschuld verliezen zal aan de verlangens die woekeren in de groei van lichaam en geest en levens…

Die Marcel Harmsen toch om te berichten (Te lezen in zijn laatste snelsonnet) Dat hij zijn mams ertoe heeft aangezet Een tien te geven voor al zijn gedichten. Mams toonde wekelijks haar eigen bloed Dat men het van familie hebben moet.…

Ik twijfelde tot vlak voor carnaval: Zou ik als Rutte, Poetin of Obama, Als Dominique Strauss-Kahn in z’n pyjama, Als Bertie of boer Geert in overall? Ik ging tot slot in Mark Verheijen-kleren, Zo kon ik alles lekker declareren.…

ik breek denkbeeldig nietszeggende blokkendozen af van architecten die op lege plekken munten waar ooit kerken stonden majestueuze bouwwerken met een ziel en hoge torens: als wijsvingers naar omhoog waarvan men dacht dat ze uit de tijd waren kathedralen geen dienst meer deden nooit gedacht ze om te bouwen in godshuizen voor starters…

Ik ben als een spons Zuig alles op Alles dat gebeurt Kom ik aan de beurt Ik verdrink aan wat verkeerd gaat Een bui die ik niet zag aankomen Gekibbel tussen de kinderen Zo erg dat ik in tranen verdrink. Stilaan ben ik aan het verzuipen In de vergetelheid zou ik willen kruipen Maar ik hou alles stevig vast Het is een zwaar pak last…

O ntferm U over ons, Heer, hoor ons aan, Z ie toch hoe Gerrit daar weer staat te draaien. B ezopen, zó het kiezersvolk te paaien ! N u bid ik Heer, wil hem met stomheid slaan E n zo weerhouden, onzin uit te kramen. E euwig zal ik U dankbaar zijn Heer, amen.…

Ik ben, zei Sapiens de wereldwijze, wijsgerig als 'hómo universális' ik treed buiten wat binnen perk en paal is, daar waar Petrarca en Da Vinci reizen ik denk, net als Descartes, dus ik besta, al had ik twijfels over grond en reden: besta ik in de toekomst of verleden toen in mijzelf de geest zei 'ik ontsta' sindsdien werd ik wie ik…

Lopen in de voetsporen van hen, die gebaande paden durven verlaten. Charles Darwin ging ons moedig voor. Durven we te denken zoals Darwin dacht? Daarvoor moeten we angst overwinnen voor wat anderen van ons zullen denken. Daarvoor moeten we moed opbrengen om over zanderige paden voort te gaan. The Sand Walk. De Tao van Darwin. De weg van…

is vanzelfsprekend maar waarom, zijn wij dan zo vaak afwezig? Waarom vertoeven we zo graag, in overleden tijden van toen? Waarom hopen we op verwachtingen, die alleen in overhoop bestaan? In overspannen denken. In angstbestaan. Dat alles zou ik willen weten, maar weet dat niet. Ik meen te weten wie wij zijn, maar dat zijn we niet. Dat…

Het lijkt of het met John McCain gebeurd is: Als er niet snel een breuk komt in de trend Dan wordt Barack Obama president, De eerste president daar die gekleurd is En ook de eerste die een oma heeft, Althans een oma die nog altijd leeft.…

Een glimlach van mijn zoon en ik zie jou verschijnen. Hij weet niet wat het doet bij mij. Hoe kan hij ook, de dood liet jou verdwijnen. Dit gaat al jaren zo en echt het gaat niet weg. ’t Is steeds het onverwachte. Een pijl scheurt door mijn hart, nu ik het zeg. Ik wil jouw naam niet langer dragen. Te leven met een dode, dat is niets…

Kunnen mensen dat? Kunnen we onszelf bevrijden, uit de greep van ons begrip? Durven mensen dat? Durven we wel verder zwerven, dan woorden en symbolen kunnen? Moeten mensen dat? Moeten we elkaar wel volgen, zoals volgers in een kudde? Willen mensen dat? Willen we wel logisch begrijpen, dat één plus één méér is, dan één maal twee?…

Mark is een god in ’t diepst van zijn gedachten In ’t echt een gladde aal, wars van gevoel Naar Groningers toe bleef hij jaren koel Bizar, want hoe lang hoosde het niet klachten? Hij veegt het nooit meer schoon, zijn eigen straatje Daarnaast: een god die almaar lacht, is naatje Dus kan de DART van NASA, slechts heel even, Die lachebek…

Terwijl zijn flair afnam nam de vergetelheid toe handen verkrampten sindsdien hebben snaren niet meer getokkeld hij wuifde niet meer naar de nieuwe morgen zijn mond werd stil het hoofd leeg en eenzaam zag ogen niet meer stralen de geest verstarde totaal verstrooid en uit balans vroeg hij haperend om zijn moeders rozenkrans en…

Op aarde is zwaartekracht, die houdt ons hier gebonden. Het kostte niet veel tijd om van jou te houden. Maar om je te vergeten duurt een eeuwigheid. In de stroom van de tijd hebben wij samen geleefd. Een moment in het bestaan van het universum. Kijkend op de eeuwigheid was het niet meer dan een zucht. Een nevel die even verscheen en zomaar…

In alle staten ben ik wel geweest Ik heb de namen uit m’n hoofd geleerd In Kansas ging het toch helaas verkeerd Tijdens campagne is dàt wat je vreest Ik had de fout pas later in de gaten Toen was ik dus alweer in alle staten…

Excuses Pieter. Ik moet daarvan leren Dat van die dienstauto weet je nog wel Ik was wat pissig en daardoor te snel Om mijn gevoelens zo te ventileren Is alles tussen ons weer pais en vree Dan help ik Nederland uit de puree…

Ik moet nog vlug een nieuwe doofpot kopen een rookgordijn, een proefballon en zo Charismapil, een kaasschaaf, een bon mot en snel nog langs de tunnelvisie lopen Op zoek naar achterban die is verdwenen Vooral moet ik m’n twitterduimpje trainen…

De weg is nog lang waarop men verder kan gaan. Tot in het Eden.…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…