Alle inzendingen over #uil

In Blijdorp werd H5N1 gevonden Waardoor een tweetal uilen werd geveld Wat keurig aan bezoekers is gemeld Waarna er toch gewoon nog rijen stonden Al zo lang wordt gewaarschuwd en sindsdien Wil iedereen dat virus wel eens zien…

Is wijzer dan een uil…

Weer zat ik hier aan het water bij mijn eik - ver van de stad vol van vragen over leven hoe het Goede na te streven maar ik kon geen antwoord geven want ik wist niet hoe of wat Dus ik vroeg het aan de uil die op een eikentakje zat En hij gaf me toen een antwoord dat ik nimmer meer vergat Als je weten wil - mijn beste hoe het Goede wordt…

dat te maken heeft met wat geluidloos zoemen binnen een bepaalde tijd dan wel over de dag verspreid liefst binnen vierentwintig uur rijmen is verplicht maar niet achter elkaar dat wordt te zuur en valt men in zwaar verdriet allerlaatst lijkt het op moraal langs een langdradige zuil slechte gewoonte aan de haal verhaal van de geknapte uil…

Trump en Obama Huid'ge en voormalige Biden op de bok…

De uilen van Minerva zitten luid te krassen, er wordt een nieuwsrubriek aangeklaagd, Want zonder het bericht aan te passen, werd daar de vogelhouder weer eens belaagd.…

En in de schemering zong de uil zijn blues; veel van ook zijn verdriet was al geweest, zijn droevig lied kwam immers uit zijn hele lichaampje en niets gekunstelds was er aan het werd door niets gestuit - zo hoort muziek te zijn: voluit, een druppel die je dorstige, je uit- gedroogde ziel in zich opzuigt. ------------------…

De media beschreven ook de zaak Na Trump kwam nu de huisnarcist ten val De uil van Minerva streek neer in 't dal De Tijdlijn vulde zich met leedvermaak Was Baudet op een geweten betrapt Of onder druk van onder opgestapt?…

Ik zag een hagedisje in het bos Hij keek mij aan en leek mij zeer koudbloedig Ik gaf geen krimp oh man wat was ik moedig Maar dacht toch even: nu ben ik de klos Mijn redding was een boreale uil Die propte het reptiel fluks in zijn muil…

voor het altaar knielt zal hoop de droeve klepel breken die grote wijzers voorwaarts hield een traag bewogen warme deken verspreidt een frisse wind in kleur het spectrum blaast vanuit het midden geen grens zal meer zijn, ook geen sleur waar stil de wijze uilen bidden vliegen vogels door de deur zij trekken voort naar de oase waar uilen…

De mol tevreden met z’n gedeeltelijke gelijk vergat dat de uil een van diegenen is die normaal gesproken ook wel mollen als licht tussendoortje vrat…

een uil rust op een knoestige tak zijn vleugels licht gespreid laag aan de hemel verlicht de maansikkel het donkere tafereel de wassende maan en de kale tak verhalen over het einde van de herfst de aankomst van de winterkoning is nabij…

Getuige worden, zoals uilen leven. Domweg ritselen in de stilte, zoals bomen in parken doen. Slimweg gelukkig worden, samen met jonge blaadjes, in het groen.…

Starend in de nacht de luisteraar in zichzelf een uil de eerste wacht en daar een ster. Dichtbij en dan ver een dromerige blik vooruit vaag geritsel, opgeschrikt geluid. De stilte is lang niet altijd op haar plaats zo hier, sluipt natuur’s gang langs oor voorbij.…

Gij uil, gij vogel vol geheimen Die in de nacht uw nest verlaat Ge zwerft, totdat de sterren zwijmen, Ge zijt door velen diep gehaat. Ge rooft de mussen en de muizen, Nestelt in klooster en kasteel, Ge schuwt de straten en de huizen, Eenzaam te zijn is ook uw deel.…

[Haiku] Geruisloze vlucht – de kerkuil zag een veldmuis tijdens het bidden.…

[Haiku] De ransuil vliegt weg een snelle schim in scheervlucht door het stille woud.…

De uil die Minzaam naar Beneden kijkt Naar mij Op 't plein In m'n tuin Weerstaat 't Gescheld en geschetter Van anderen - En trotseert Andermans hoon en chagrijn - Net als ik mag Hij er van zichzelf Uiteindelijk wel zijn Opgedragen aan de ransuil die afgelopen maandag zijn domicilie had gekozen in onze tuin Niebert…

met een wijze blik draait hij zijn nek klokje rond en slaat op tijd toe [haiku]…

Tuinschilderijen lijken het, die twee vrijwel gelijke Sneeuwuilen, die verbouwereerd toekijken op de gasten van De Pont met blik van nauwelijks gezond Waarvan jij denkt: 'Pardon'? 'Heb ik iets verkeerd gezegd'? alle wijsheid in hun bovenkamers Als verreweg de grootste vogel van het poolgebied gevederd zijn mannetjes in het sneeuwwit…

een volle maan op halve kracht verlicht een sprookjesbos witte smog in slierten spoken tussen bladeren twee dieren van de nacht kunnen zich niet bedwingen een wolf huilt zijn serenade de uil doet zijn best om mee te zingen het geritsel van de bladeren, het gekraak van dorre takken met de wind als dirigent en bomen als muzikanten…

kraaien kauwen kikkerdril vissen vliegen karekiet mieren maaien grasparkiet ... en het uiltje knapt.…

Het bos wordt verandert In de late avondzon vogels verstillen De duisternis lokt krabbeldiertjes van de nacht geritsel in't struweel De maan klimt hoger werpt de schaduw van een uil die troosteloos roept Stil zit ik daar als ongenode gast waar zij regeren.…

Er is weer nieuws, waar ieder over praat O.M. gegevens liggen weer eens op de straat Wie zet nu zo'n computer maar bij het grove vuil Dan ben je echt niet kien, maar dommer dan een uil Die Justitie-officier die moet beslist eens leren Om toch de harde schijf eerst maar te formatteren!…

maak het niet open dat gat in de grond ongedierte wacht er om uit te vliegen besprenkel geurelixer weef er de spreuken die kommer en kwel uitéen doen vallen roep bij volle maan de uil aan en de havik doe dat dertien keer opdat de akker vrucht draagt…

soms wanneer de wolven zingen schuilen uilen diep in steen papavervelden doezelen als voorheen toen niemand nog haar doden telde kinderen van de nacht, in hen ligt de waarheid zo schielijk verborgen verweerde grond bedekt de stroom die in het sterven was uitgemond…

Waar de nachtegaal de merel vervangt een uil de koekoek doet verstommen een sikkel maan het water grillig bleek verlicht kun je verdwalen tussen vroege uren en de laatste tijd wanneer je aldoor de stroom moet volgen omdat de brug ontbreekt…

molshopen bleken stille getuigen die haar vertelden dat hij wederom op haar had gewacht verschijnen deed ze niet in tegenstelling tot flonkerende sterren die zijn nacht oplichtten overdag liet hij haar bespioneren door een uil die de slaap niet had kunnen vatten toch bleef ze verborgen met oog nauwelijks zichtbaar daar de grijsheid…

soms wanneer de wolven zingen schuilen uilen diep in steen papavervelden doezelen als voorheen toen niemand nog haar doden telde kinderen van de nacht, zij erven het kruis van eeuwige rouw waar schrale grond de stroom bedekt die mondt in sterven…

Een traan een zoute traan van verdriet rolt over een wang Ook zonder de traan is het aanwezige verdriet voelbaar Het verdriet in de ogen Het verdriet in het hart Zelfs in een lach hoor je verdriet en de pijn is voelbaar Zelfs de niet gewonden zijn gewond Aangetast door het verdriet dat ongeneeslijk is…