Netgedichten

netgedicht (nr. 40.038):

Nachtkinderen

soms wanneer de wolven zingen
schuilen uilen diep in steen
papavervelden doezelen als voorheen
toen niemand nog haar doden telde

kinderen van de nacht, zij erven
het kruis van eeuwige rouw
waar schrale grond de stroom bedekt
die mondt in sterven

Schrijver: Hanny, 24 juli 2011

hanny.vanalphen

quicknet.nl

Geplaatst in de categorie: verdriet

papavers

kinderdood

verdriet

3.0 met 6 stemmen

324

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 27 juli 2011
Email:: maryama37hotmail.com; Pijnlijk mooi....

Naam:: Han Messie
Datum:: 25 juli 2011
Email:: hmessielive.nl; Ja, die papavervelden hebben een verborgen, maar tragische en wrede geschiedenis. Mocht dit nog eens aan het daglicht komen. Heel mooie vergelijkende beelden heeft jouw gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: