inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.145):

Op de vleugels van de vrijheid

“ Alles krijgt vleugels, wat wordt gedragen
het vliegt bij vlagen zonder bit, zonder teugels “




Ongedwongen speelt de zuchtende wind
met zijn adem over land en water
heen en weer terug

Hij streelt zijn fluister
over bos en heuvelrug en later
langs de wangen van menig dartel harten kind

Een zachte bries ontsteekt het vreugdevuur
dat stoeit met zijn vlammende schaduw
onnavolgbaar en onvermoeid

Als de zee bij de rivier vandaan vloeit
spuwt zij hoge golven waarin scholende vissen
volgzaam worden opgetild uit de luwte

In gedachten schenk ik je zilveren vleugels
als je richting hemelpoort snelt

en als de waaiende weergod zijn adem zwelt
vlieg je vrij... op weg naar mij

Schrijver: Irmlinda de Vries, 24 juli 2011


Geplaatst in de categorie: vrijheid

4.5 met 8 stemmen aantal keer bekeken 379

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Coby Poelman-Duisterwinkel, 14 jaar geleden
Prachtige poëzie! Je ziet de scholende vissen...
Marije Hendrikx, 14 jaar geleden
Als de waaiende weergod zijn adem zwelt..... Prachtig!
lijda, 14 jaar geleden
Mooi, deze " zilveren vleugels van vrijheid " graag gelezen!
kerima ellouise, 14 jaar geleden
heel mooi met een prachtige quote!
Hilly Nicolay, 14 jaar geleden
Schitterend Irmlinda!
geeraardt, 14 jaar geleden
Mooi zoals je de wind in vele gedaantes als vrijheidsbezorger neerzet...
Martien Montanus, 14 jaar geleden
Heel mooi deze gevleugelde woorden!
Thomas Koppelaar, 14 jaar geleden
Heel teder en liefdevol gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)