9371 resultaten.
De W van Koud
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 144 Wind waait weelderig.
Welnee, de wind waait woest en wild.
Waarom?
Waarheen waait die wanhoop van kou?
Waarneembaar een welhaastig wapen,
wellustig wervelend wegstuivend
al wekenlang.
Weersgesteldheid,
windkracht winters walgelijk
wederkerend.
Weersvoorspelling weerzinwekkend.
Willens en wetens wringt en wraakt
de watertandende wind…
Michael van W.
gedicht
3.0 met 6 stemmen 2.997 Wat ze ook willen, die dolle honden in mijn kop hebben altijd honger,
altijd dorst. Niet over praten. Het daglicht weet ze te verjagen,
voor even – maar zodra ik ga liggen begint het gedonder,
ze krabben me steeds uit mijn slaap, piepend om teven
of vlees, willen naar buiten gelaten.
Hoe noemt u dat? Bestaat er een woord voor de…
W. en S.
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 146 Ik ben woordje Zo.
Dan zal jij wel Zus zijn.
Allebei onderdeel van iets groots.
Twee snippers van de waarheid.
Blijkbaar vullen, voelen wij elkaar aan:
we beginnen te spiegelen...
Zien elkaars trots
om te zijn wat we bedoelen.
Op te gaan in een groter geheel.
Van alle kanten joelen voor- en
tegenstanders: niet zómaar
krijgen we applaus…
Magnafox 2002
gedicht
3.0 met 40 stemmen 18.934 die avond vertrok een auto
richting snelweg
& de honden blaften niet
het dashboardvak was leeg
op de kaart van W Europa na
cassettes
wij reden zwaar weer tegemoet
tegenliggers voerden groot
licht in de verte
wij naderden
de interzone
niemandsland
het grensgebied
--------------------
Uit: 'Popcorn' 1981.…
onder dekens, diep weggezonken
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 298 het gesprek
dat ze met zichzelf voerde
vond hij terug in zijn hand
hij schreef naar huis
zij sprak vanuit een schaduw
met ogen van weggaan
een laatste reis
door een donker huis, denkbeeldig heengegaan
in de veelheid van rouw
ze ontkleedde woorden
en het wachten uit openstaande deuren
het geluid en de stervenspijn;
erom huilen…
Aanbidding
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 336 W.)…
Uitgesproken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 76 Gestaag waren
De woorden die
We met elkaar
Spraken verdampt,
Warmte onttrekkend
Aan de lucht waarin
Ze waren uitgesproken,
En lag alleen
De stilte nog
Tussen ons in…
De lichtste woorden.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 88 We zijn het lot van herkomst of
de toekomst in alle vormen of teksten
laat beleven in ongeschreven gedichten
het licht een andere betekenis geeft
we dragen de sleutels die ieder koestert
afdruk in de modder van vrijblijvendheid,
een drijvend wiel gevoed door eigen speling,
misschien door afgunst
soms onzichtbaar vaag, gefilterd uit…
VERHUIZEN !
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 59 Het schijnt dat ex-dokter Van Leiden in Maastricht resideert,
en dat Pim van Weert in Goes woont en Bart van Goes in Weert,
W. van Cuyck in Oss en C. van Oss in Cuyck,
G. van Luik in Sneek en J. van Sneek in Luik ...
Zou 't niet handig zijn als ieder naar zijn eigen plek terugkeert?!…
Ode aan de aarde.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 115 Vandaag is de “ dag van de aarde”
‘k wist niet eens dat ‘t bestond,
onze globe met een fantastische waarde,
waar menig mens het leven vond!
Vandaag, de dag van de aarde
besef ik me eens te meer,
dat de mooie aarde- waarde
niet meer is dan van weleer!…
Pescadora
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 60 Ik sla een bladzij open van mijn flora
En kijk, wat zie ik tot mijn vreugde staan?
Een vogelkers, een ridderspoor, een haan
Ontsnapt uit eldorado
Pescadora
Ik duinde gras, en zag opeens een mees
In 't woud van la foresta
pluviale
Op monterosa grutto's in platanen
En op de allerlaatste bladzij
Kees
'Daar schuilt een adder onder…
als Liefde wuift!
netgedicht
3.0 met 184 stemmen 38.044 woord voor woord
fluister ik
de wereld dicht
tot een gulden boek
in zoete winterslaap
waar herinnering
het leven prijst
en licht zich spiegelt
in een fotolijst
flitsen beelden
door de tijd
doorheen pareltjes
van wazigheid
baar ik lettertjes
W O R D E N
nu vonkjes
eeuwigheid…
Miauwen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 125 W = Wacht drie tellen.
EN = MIAUW zo lang je wilt.
Rek je lekker uit en gaap.
Val daarna gerust in slaap.…
Voor altijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 193 Niks duurt...
voor altijd
ook al denken
of wensen, wij
mensen, dat
ooit eens!
Niets is voor altijd
alleen het land
waar altijd alles
is, is voor altijd!…
Firmament
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 142 Daar boven aan de avondhemel,
zit een persoon,
die daar niet zit om doodgewoon
te zitten en te wijzen, neen,
Daar boven aan de lucht,
zit een persoon die NU verzucht,
Waar ben ik in vredesnaam aan begonnen,
met het scheppen
van de aarde,
alles lijkt van nul- en generlei waarde.…
Vijf
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 134 Bij P&W en DWDD worden kandidaten als Van Dam en Albayrak agressief benaderd. …
Strandleven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 Mensen leven als egootjes,
op een eenzaam bolletje,
waarvan er meer zijn,
dan zandkorrels,
van een strand.
Mensen denken onvoorstelbaar.
Zo kunnen we gaan denken,
dat we erg eenzaam zijn.
Dieren denken dat niet,
denkt een dichter.
De dichter ligt nu in bed.
Hij waant zich eenzaam.
Alleen, vannacht.
Onbegrepen.
Hij denkt na.
Hij schrijft…
Onverwachte wederopstanding
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 3.094 Op die amberkleurige rots
zonder enig respijt
beschreef ik er met krijt
mijn pasverworven trots
Verwacht maar 't kwam toch plots
ik die nu m'n eigen leven leid
heb me nu bevrijd
van haar zogenaamde gave Gods
Nu slapen w'in aparte bedden
omwille van die relatie
maar je kan er om wedden
Dat ik zelfs zonder je gratie
mezelf wel weet…
vandaag geen gedicht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 168 er is geen woord voor
dat gevoel dat
zuigt en zuigt tot
alles leeg en leger is
dode letters op een rij
q w e r t y u i o p
a s d f g h j k l
z x c v b n m
er is geen woord dat
vormen wil…
Een palet van...
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 81 Verglijdt
-W-I-N-T-E-R-
Kracht van winter
'n Witte deken
Over rood, geel, blauw
Kleurenpalet van
Het nakend voorjaar
Helsinki, oktober 1998…
LETTERLIJK DE BONS
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 304 ZE ZEGT 'M ECHTER: 'w,
JE BENT EEN ZAK! IK h
EN NIET ZO 'N HEEL KLEIN b.
GA NAAR JE EIGEN BED!'
ZO EINDIGT HAAR BETOOG.
ZE GEEFT 'M NOG EEN Z.
HIJ VALT VAN DERTIENHOOG.…
Maria betrapt schatzoekers
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 496 Balkenende was al met VOC-roem aan het snoeven
terwijl Zalm en Wijn stiekem saam zaten te gnuiven
maar daar was superkoele Maria van der Hoeven
om de heren onverwacht een kooltje te stuiven
Financiën liet de lading lichten en aan wal opslaan
waarna OC&W concludeerde uit veel eerdere afspraken
dat men de klus op bewaarlijke gronden moest…
Opmars
snelsonnet
2.0 met 26 stemmen 2.372 Het kost natuurlijk minstens tig miljoen,
Maar desondanks verkondigt Bush te hopen
Dat straks op Mars een yankee rond zal lopen,
Al snap ik niet wat iemand daar moet doen.
Toen ik de foto's zag, dacht ik meteen:
Daar wil ik zelfs voor geld toe nog niet heen.…
Rijneveld
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 48 Marieke c.q. Lucas Rijneveld
Is dichter, maar ik zag de dichteres
Als Nacht der Poëzie performeres
Ik heb haar nu meteen maar eens gebeld
"Wat was was, eer was was was, honingbij?"
"Bekijk me dan, 'k ben nu een man!" zei zhij…
Verbijstering alom.
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 269 Ingetogen glimlach zo stralend ook uitstralend; wat is alles betovering
Is dit waar een machtige wondere wereld zo boordevol verwondering?
Kras dat houden van zo rijkelijk groots inhoudelijk is
Een grootscheepse ommekeer in mijn wereldje, lekkerder dan de fijnste dis.
De paardenmolen deinst in crescendo de hoogste sferen in
Gekir van een peuter…
Tot moeder aarde,
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 482 Maar kunnen zon en wind
een menselijk hart ooit uit zijn boei bevrijden,
Dan, Moeder aarde,
Ben ik weer uw kind!…
aarde
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.032 met vallen en opstaan
verankert beetje bij beetje
elk voetspoor mijn gehechtheid
bij elke stap de gedachte
hoe duizelingwekkend je
aardigheidjes mij aantrekken
met spreidarmen vang ik je walswind
je stof uit rulle grond gewaaid
poedert mijn gezicht
onontkoombaar is de terugkeer
naar mijn gang van kruipen
met opstand en verval
beetje…
Aarde
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 684 Mijn vingers beroeren de aarde.
Witgekleurd drinkt mijn huid van
het zuivere water,
zoals het verdorde blad,
verdwaald op haar levenspad.
Mijn handen wiegen de zon.
Verkleumd verwarmt mijn huid zich in
het pure licht,
zoals een gesloten roos,
gevlekt en oh zo kleurloos.
Mijn armen openen in de wind.…
t(er)reuraarde
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 790 ijselijk gepolijst
dan weer doordrenkt haar windzang
de broze stilte met twinkelend refrein
ze spreekt niet, stelt geen vragen, maar
ze beeft, ze breekt
als verdoken broosheid
apocalyptische woede vonkt
tot zij drachtig van vuur
grommend uit haar voegen barst
ze spreekt niet, stelt geen vragen maar
gekweld door geweld
drijven mens en aarde…
De aarde
gedicht
2.0 met 63 stemmen 15.661 Ik heb de aarde in
Twee hutten verdeeld: een
Voor mij
En een voor mij zelf.
Als een rivier voeten
Loop ik naar de monding
Mijn woorden
Over verbrande akkers.
Het trage zilver van mijn spoor
Bevlagt de dagen tot waar
Zij heimelijk gaan:
De echo van geluidloze paarden.
------------------------------
uit: Winterrunen, 1967.…