Alle inzendingen over 't nieuwe leven

Tijd is een wentelend wiel dat achter de horizon verdween komt morgen terug de tijd gaat nooit van ons heen In een droom heb ik jou gezien je haren waren als stralen van de zon je ogen glansden zo klein als je was, toen het leven begon Eeuwen werden geboren nu ben jij aan de beurt jij die mij blij maakt en mijn leven anders kleurt…

Kort na het nieuws omtrent de dood van Reve Volgt nieuws omtrent het werk van Lucebert: 't Is aan het Rijk geschonken om nog ver In vele vormen voort te blijven leven De dood is als natuurkracht zeker groot Maar oeuvres zijn als leven na de dood…

Ik zag eerst een fossiel toen een berg met jong gras en begreep dat dat fossiel mijn oude leven was Toen bekeek ik de berg zag in 't maagdelijk gras een hele nieuwe weg die nooit betreden was Ik keek goed om me heen het gras nog ongemaaid God had door fossielen heen nieuw leven ingezaaid Toen het fossiel verdween kreeg mijn leven…

't Is altijd weer dat oude, nieuwe wijsje. Misschien zal 't leven hun genadig zijn.…

de wereld is zijn verstand verloren of was het er één wiens frustratie zo was opgekropt dat hij de vrijheden van zijn thuisland niet aankon zodat hij kon overgaan tot het beramen van om hen die het leven liefhadden nodeloos mee zijn dood in te sleuren gewoon, omdat het kon…

Slapeloze nachten dromen en verwachten er is geen jou en ook geen mij helemaal geen allebei 't Beginnen van 'n nieuwe dag met eindelijk weer een lach het genieten van de natuur maakt 't leven tot een feest zoals het lang niet is geweest Het onzekere ben ik kwijt 't kostte energie en tijd 't leven gaat door en zoals altijd wéér…

Het begin De beweging van het het zaadje Toenadering zoekend naar het eitje en daarna De verbinding en het delen waardoor groei mogelijk is Het leven: Beweging Toenadering Verbinding Delen Groeien Zijn als de natuur zo puur dat is Leven…

nieuwe leven kans…

De Lente komt binnenkort Nieuw leven wordt geboren Een nieuw jaargetijde breekt aan Wat dood leek wordt weer levend Wonder der natuur Hoe kan het toch bestaan We vinden het oh zo gewoon maar niets is minder waar Het is zo heel bijzonder De Schepping is gelijk een wonder De Schepper lijkt een tovenaar…

Om na de roerige periode in je leven je liefde aan een eigen kindje te geven. Een kindje van je eigen vlees en bloed. Het leeft en beweegt en je voelt het goed. Het is een genot om je te zien stralen, bezig om alles uit je zwangerschap te halen. Het kind zal zich nu al welkom voelen en ligt ongeduldig in je buik te woelen.…

hij stormt binnen de eenzame buurman: opa geworden. Je leest een krant rookt een pijp en wacht af. Er wordt gebeld, je knapt in gedachten een lege kamer op en je gaat foto's langs: raad het gezicht. Wakker worden is anders: je wast je grijns, haalt een schoon voornemen uit de kast en trekt je afgezakte moed op voor vergeten dochters…

Ruik het blad van vorig jaar het kruid van nu zie jonge scheuten nat van dauw fris in het groen hoor jonge vogels hoe ze krijsen in de wind hun bekken wijdgesperd omhoog ontspan me trek een glimlach neurie blij zomaar een lied mijn ritme denk ik ben een lentekind…

een nieuw leven zonet ontstaan overviel me met zijn gloed vol warmte weg was alle pijn…

dan jou, een heel nieuw leven.…

naar haar recht Een steen valt als een veer Een veer valt als een steen Een nieuwe zoektocht is begonnen.…

leven jij wacht op mij dat weet ik zeker daarom neem ik rust daarom voel ik me blij blij omdat ik weet dat het allemaal goed komt het duurt nog maar even dan begint mijn nieuwe leven…

De ogen half dichtgeknepen, het lichaam nog nat en onwennig, een nieuw leven koestert zich.…

Toch is dit alles ons gegeven en sterft niets echt, verandert maar en wordt het leven nieuw in steeds weer ander leven...…

Ik stond op het punt oud te worden, voor ik werd bevrijd geboorte uit vervlogen tijd en raakte het verleden kwijt De bron van dynamisch energie gevonden Karmozijn wordt wit Op vleugels van de trompetkraanvogel kom ik aan in het land van licht Verheugend op een lange trek, strek ik me uit en rust op de wind Gedragen door de…

zoals een waar iets dat verzonnen leek te zijn keek ik langs je heen en bemin je heden ten dage een vlucht in het willen een dans om geluk ik kan me niet meer heugen de dag dat ik er niet meer was…

ogen stralen dwalen langzaam over wit papier waar gedachten verhalen vertellen oude historie in stil verlangen weer ontwaakt uit 100 jaar slapen een sprookje van 1001 nachten breekt de muur die onverwoestbaar had geleken woorden komen tot leven dansen op de tijd en vullen de leegte die jij achterliet…

met haar handen op haar buikje net wat ronder dan voorheen voelde zij daar iets bewegen diep van binnen, naar het scheen nu zo’n wondertje gaat groeien dient het zich voorzichtig aan even moest ze rusten ze had een lange dag te gaan telkens als zij leven voelt is er dat intens verlangen dan pinkelt plots een traantje over haar bijna-moederwangen…

Een veulen geboren in de wei. Zijn moeder trots en liefdevol erbij. Het veulen staat daar nog trillend en wankelend op zijn lange benen. Stil en ontroerd, ga ik weer henen.…

Nu al bloedmooi en niet meer weg te denken: de dag dat liefde nieuw leven gaat schenken.…

Het wordt al wat lichter en de vogels, die fluiten De dagen weer langer en de zon lacht bescheiden En wij, lieve mensen, komen aarzelend buiten Om naar school toe gaan en naar werk toe te rijden ‘een nieuwe lente, een nieuw geluid’… Om een begin aan een leven te geven; Verschoot Gorter zo zijn dichterskruid; Een geboorte doet zijn “lente” leven…

Droom van een vrouw Ah, het verlangen De naïeve overtuiging, kom terug Met een gezicht, stap in, vooruitgalopperen Allesbehalve gewoontjes Helemaal onszelf laten schitteren Verfijnde details in soepel rundsleer Helemaal overstag, hoogstens bijsturen En nu ben ik alleen Hetzelfde grondplan…

Warmte ontkiemde leven. Liefdevol begroet.…

Zon verlicht water na vertrekkende vogels koerst geboren cel.…

Nieuw leven zie ik in de wei de lammetjes met de dood in hen.…

Opeens was ze zwanger Ze wist niet dat het nog kon Die tijd was voorbij, dacht ze Maar het was de overgang niet Er was een tweede levenslicht in haar aangegaan De groei van een nieuw leven, een nieuw wezen, een mens in wording, die zich daar zelf nog nauwelijks van bewust was Die nog steeds met haar hele ziel en zaligheid…