Alle inzendingen over één voor één

Zwarte kralen vallen op de grond, over mijn gezicht glijden ze één voor één. In de pijn verloren raap ik de woorden terug op, tussen tranen gevallen, zijn ze verhard tot steen. Met geschramde vingers breekt het touw, mijn koude hand legt de stilte om de kralen heen.…

Je doet je ogen open, één voor één en slaat me gade. Ik doe mijn ogen toe, één voor één en ga te rade. Ik zie je zo heel veel beter, intens leef ik met je mee, jouw levensloop, mijn replay. Je vallen en opstaan,  je vreugde en verdriet, je glimlach en je traan Jouw leven, mijn bestaan.…

Eén maal één is één Zullen we het samen doen Eén plus één is drie…

blauw één punt één kleur één lijn het had géél moeten zijn…

Eén paar schoenen, één paar sokken, één hoed, zeg maar alpinopet, die had ie om zijn vette haardos te bedekken,toch maar twijfelend opgezet indruk trachten te maken? Ze weet het niet.…

Van één drank dronken wij. Eén slok verwijderd tot onze eeuwigheid. Eén stap, één slok, één fles, één blik. Een woord, een zin, en oplopend kwik. Deze verslaving had invloed. Voor de drang tot aan de ochtendgloed.…

Één liefde, één leven Één leven, één wereld Één wereld, van ons allen Wees bij mij, elke ochtend Elke nacht, elke dag Wees bij mij, hoor bij mij Je bent niet alleen, niet nu Niet morgen, niet heden Bij mij ben je nooit alleen Ik heb jou gemaakt, leren zingen Leren dichten, leren lief te hebben Vooral mij lief te hebben Wij zijn…

één voor één breng ik de rozen, ik kus ze wakker uit hun droom alsof ik nooit heb liefgehad één voor één draag ik de blaadjes, ik strooi ze stamelend over jouw naam alsof ik nooit gefluisterd heb één voor één bewaar ik hun geur, ik droog ze ademloos in de wind alsof ik nooit gestreeld heb één voor één kleur ik mijn tranen rood…

ik leg een steen en nog een steen één voor één ik bouw een vloer een vloer van steen steen voor steen één voor één en nog een steen leg ik…

In mijn gedachten Woon ik, in de Namen - In gedichten Komen ze voorbij, Eén voor één, En als ik de bloemen zie, En hun liefste geuren ruik, Komen ze weer langs, Eén voor één, Uit de tijd Van voorbij…

mama's hart is aangevallen sjaan wordt jarig telefoon één één één één - 11 uur 11 voor leken - kom nu nu syl schrielt zij twee drie één één sjaan mijn zoon is jarig…

Eén berenlul Eén kalfskroket Eén bamirol En twee patatjes mèt Vier frikadellen Zes kaassouflees Een broodje bal En eén met warm vlees Drie broodjes met tartaar En zeven broodjes ei En doe er ook nog maar Een doosje Rennies bij…

bij Feyenoord was het vroeger ook al goed mis neem Coen Moulijn altijd weer met chagrijn aan de gekrijte zijlijn nooit verhoord zijn wens linksbinnen veel contact met de bal Happel zei ik beslis kon ook niet eens wegdromen moest altijd klaar staan om te worden aangespeeld voor één schijnbeweging één rush één voorzet één goal…

onder de kast van vergetelheid schuilen bedrukte flarden van een onbegrensd gemis in het verlaten landschap scheurt de storm de gekwelde schreeuw aan stukken één voor één zetten we de spiegels van het verleden neer één voor één draaien we ze om we zijn nergens gebleven…

We zijn een optocht van ons allemaal samen -- ieder, één voor één.…

Een man en een vrouw één huis, één welkom, altijd – een bed in hun hart.…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

op handen draag ik je wieg je zo in slaap fluister over schaapjes en tel ze één voor één…

Blaadjes vallen nu één voor één, vogels fluiten weer minder vrolijk…

[Haiku] daar gaan de wolken één voor één drijven ze weg maanlicht op hun rug…

drie losse handschoenen liggen bij de voordeur in een kastje éen blauw, éen zwart en éen met een gat…

grenzen vervagen zoals de ruimte om ons, enkel blijft als ogen harten ontmoeten: het versmelten tot één gedachte één gevoel één adem.…

vierstemmig na het één voor één de lijnen zingen dat alles à capella de dirigent noemt men hier 'Chef de coeur'…

ik schud jouw dromen uit de bomen en ik lees ze één voor één hoe ik ze ook doorneem over mij ik kan er geen vinden dat vind ik heel gemeen…

Eén zon, één straal, één verlichting opdat vele lichten opgelicht zullen worden en zijn. Eén licht tussen vele, vele verlichte lichten! Zó licht als ik weer licht ga zien.…

Ik staar naar een eindeloos aanwezige sterrenhemel En tel de sterren één voor één Totdat het me duizelt en ik opnieuw begin te tellen Steeds weer opnieuw, en één voor één. Ik zie de nacht mijn dag vervagen Het grote nietige iets Een droom probeert mijn aandacht te vragen Het moment van alles; een ogenblik van niets.…

1 voor-, 1 hoofd- 1 nagerecht één vork, één mes, één lepel en ik heb ze op een rij gelegd Het bord. De man die ervan eet Alleen. Geen tweede in zijn soort De stilte rekt en duurt nog voort Ik heb mijzelf nog niets gezegd Geen vrouwenhand, alleen de man. Aan tafel klinkt geen tweegesprek Niet eens een pril begin ervan…

uitlaadt één voor één weer vers van het loop in de hij die, in interpuncties en woorden de hij laadt één voor Eén. gedicht zijn met werk te dichter de gaat zo, op maar het noem, pakjes, dozen met vollaadt weloverwogen auto zijn dag de van begin het aan bode een Zoals 22-12…

ik vang jouw tranen en hang ze één voor één aan de vers gestreken waslijn vol liefde schenk ik ze aan de wind om ze te abstraheren…

blinde woede op papier zetten wrevel wekken bij toehoorders dit urenlang volhouden en ze zullen één voor één afhaken die toehoorders…