38516 resultaten.
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.264 Mits 'k u dan maar en geve
het zout van dit mijn leven,
en van mijn wrokkig offer, God,
niet worde te eigen spot.…
O BLIK VOL DOOD EN STERREN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.649 o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat...
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst'ge wezen.
- God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.…
Duinenkust
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 437 Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven
zodat ik vrolijk mij erheen begaf
maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf:
Er lag een jonge vrouw vol overgave
Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust?
Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…
Zeearmen voor zeegodinnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 48 Belandt zij zonder
Chicanes aan land
Donderend en denderend
Extravert
Frenetiek de
Gretige gulzige golven
Hoorbaar hongerend
Intimideert zij
Jubelt zij haar
Kolkende klaagzangen
Lyrisch haar landschap
Mooie maanzieke reuzin
Neptunus maant haar tot kalmte
Oeverloos opent ze haar
Panorama’s deze non-
Querulante sterre der zee…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Over de zee hangt matelijk te tampen
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.767 Over de zee hangt matelijk te tampen
een zoele en droeve klokke door de mist.
De dag is zonder klaarte en zonder lampe.
Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist.
Een stemme galmt, en ieder loopt verloren.
Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn
die naast me dragen door te dichte smoren
lijk al te volle teilen melk hun pijn.…
En hoort uw hart
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.423 En hoort uw hart: hoort gij uw hart niet slaan ?
Daar is de maat waarop uw dagen dansten.
Niet wen gij waart met weelden overlaên
of dronken van een overmoed'ge waan,
stond ge in de rei die blijde tijd omkranste.
Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg
leg op uw hart uw hand, en gij zult horen
al de geheimen die, nog ongeboren,
zich…
Zon, strand, zand, wind en.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 177 Donkere wolken kwamen aan
een wind stak op best hard
beter nu naar de boulevard te gaan
echter voor 'k zover kwam:
Werd ik gezandstraald niet gering
kijk een uitje op strand met uitzicht op zee
Is 1 ding,
maar al dat zand waar 'k niet om vroeg
was wat ik mee naar huis droeg.…
EEN VRUCHT DIE VALT...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 409 Een vrucht die valt...
- Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt.
De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen
haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen.
En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt.
Een vrucht.
- En waar ik sta, ten zatte levens-zome,
vol als de nacht, maar…
Ingrid Jonker
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 103 Ze had de zee meer lief dan het leven, alleen begreep
de zee niet waarom haar liefde zo ver ging.
'Hier ben ik niet voor gemaakt!', dacht de zee vol
schuldcomplexen, maar kon haar niet tegenhouden, terwijl
ze alsmaar dieper wegzonk, terwijl het leven uit haar
wegvloeide en er nooit meer een nieuw gedicht geschreven
werd.…
Leven in liefde
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 247 Zo zit ik op het water,
een zee als het leven
vol kracht en liefde…
Kleur het water geel
en de zee zal je geven
alle kleuren vlinders…
Kleur de zee wit
en je zal het licht voelen.
Kleur je hart rood
en je zal leven in Liefde.…
Over zee...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 51 Over zee.…
Maar de zee blijft...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 135 Eeuwige zee
en als golven
rijzen
en dalen
dagen
en nachten
die het gelaat van vlees boetseren
Gelaat dat verwelkt
en sterft
In het nachtelijk uur
op bed gelegen
in de herfst van het leven
Een leven dat zocht
maar nooit vond
want het zocht dat wat is -
de Ene Onveranderlijke Zee
Golven rijzen
en dalen
maar de zee blijft…
Het breistertje
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.752 Mooi Kniertje staat van dag tot dag
En breit voor haar deur een kwartiertje:
Voor wie dat paar kousen wel wezen mag,
Mijn allerliefste Kniertje?
Voor wie dat paar kousen wel mag zijn,
Voor moêrtje of voor vaârtje?
Zucht dag op dag die bleke Krijn,
Of zijn ze voor Grietje of Saartje?
Wel Krijnbuur! wist je dat zo graag?
U wil ik het niet…
Genoeg vissen in de zee
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 340 Tijden van onzekerheid,
Verslagenheid, genegenheid
Verloren en vergeten
Alsof niets en niemand je wat boeit
Niemand anders, geen enkele vis
Voor wie je hetzelfde voelt…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 149 adem van de zee
streelde het lichaam en de ziel
je gaf je over met ontroering
de euforie van geluksvervoering
heelde door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdween de grens die ik verzon
in eindeloosheid
wenkte stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
daar aan de zee
vloeide liefde tomeloos in een…
Een beetje ouder
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.658 Je lijf een beetje ouder,
je geest soms wat verward.
Maar het zien blijft hetzelfde,
want dat doe je met je hart.…
Zeeland 1953
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.338 De zee heeft genomen
veel mensen hun leven
Zeeland in nood
heeft veel moeten geven.
De stormen zwollen aan
de zee doorbrak de dijken,
mensen spoelden aan
van levenden tot lijken.
Families uiteen gerukt
door natuurgeweld,
de zee ontnam hen alles,
goederen, leven en geld.…
Doodskus van de zee
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 765 Daar is de vloedgolf
als de doodskus van de zee
die ook leven schenkt.…
De zee
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 515 De zee:
Het water van de zee is tijdloos
zal altijd blijven stromen
en in beweging zijn.
Als men kijkt naar de horizon
komt het begrijpen dat leven
een cirkel is van komen en gaan.
De zee zal nooit de bodem bereiken
water zal altijd blijven bestaan
stroomt door zonder einde.…
Zee dagend leven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 415 een mes dat je doormidden snijdt
het snijden ebt weg , de ochtend
leest een ander verhaal
dat van een rustige zee
en blijdschap om een nieuwe dag…
Wie schrijft, schrijv' in de geest van deze zee
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.706 zolang de europese wereld leeft
en, bloedend, droomt de roekeloze droom
waarin het kruishout als een wijnstok rankt,
ruist hiér de bron, zweeft boven déze zee
het lichten van de creatieve geest.'
1939…
EEN VRUCHT DIE VALT
poëzie
4.0 met 9 stemmen 3.094 Een vrucht die valt...
- Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt.
De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen
haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen.
En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt.
Een vrucht.
- En waar ik sta, ten zatte levens-zome,
vol als de…
Gelijk een hond
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.650 Gelijk een hond die drentlend draalt en druilt
om eigen vuil, beruikt met schroom'ge teugen...
- Waarom uw avondlijke vreê bevuild
met slijk van derf verleden, o Geheugen?
Gelijk de vogel die zijn woonst beslecht
met peerlen bloeds, door de eigen pluim te plukken...
- Waarom, waarom uw beeltenis…
gesprek met de zee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 80 alleen jij en ik
een dierbaar moment
met jou die mij kent
gedachten razen
aflandige windkracht elf
wandelend met mezelf
ik heb je lief
je biedt perspectief
stelt gerust
alles mag ik achterlaten
je spoelt het weg
als ik je dankbaar gedag zeg
is de wind gaan liggen…
Tijd van leven Kwartet
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 228 Als ik ooit een keer
echt doorheb hoe te leven,
ben ik er dan nog?
Als ik eindelijk
begrijp hoe het leven gaat,
zal het dan nog gaan?
Wie kan mij zeggen:
Bestaat er tijd van leven
zonder verlangen?
Zal ik weer dansen
als ik het leven liefheb?
Of is dat te laat?…
Scheveningen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 37 De zee is zo verkeerd nog
niet en is vaak vol leven.
Foto Dick Voogd…
Laat mij
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 407 Luister naar het kind
de wind en de zee
weet dat zij leven baren
met elke wee
een meeuw schreeuwt
niet in Gods-
maar in mijn- naam
laat mij
laat mij gaan
met de wind en de zee.…