Alle inzendingen over OR meeuwen

meeuwen zijn beschermd zij beoefenen de kunst van het vliegen…

Op de dakranden staan meeuwen te weeklagen over voedselnood...…

nimmer zag men geeuwen ze tuurde plat op de rug gelegen naar de meeuwen dan opgestaan in het arendsduin de meeuwen in t zwerk ze kenden haar zij zwom daar had altijd stille wenk van flad'rende vleugels straks in deeltjes uitgestrooid wordt zij gevangen door fladr'end gevleugelte brengend haar naar hogere lagen waar meeuwen met deeltjes…

vroeg de meeuw aan een voorbijvliegende zwaan een vis, een rups, een handjevol vlierbessen vervolgde de meeuw zijn verwaaiende vraag en de zwaan zweeg en keek reikhalzend uit naar het meer dat aan de oevers van de stad lag.…

meeuwen op de gracht over de hele lengte schreeuwen naar elkaar…

De herenboer giert en schreeuwend van het lachen een hagel van meeuwen…

meeuwen strijken neer gestrand in verhongering wintervleugellam…

ondergaande zon op het hoofd van de meermin een eenzame meeuw…

Meeuwen en spreeuwen volgen dorsmachine voor een lekker hapje…

boot in het water op de golven deint een meeuw en verzet zich niet…

Voor de wolkenbreuk dansen de meeuwen sierlijk dan barst de lading.…

De meeuw verorbert voedsel uit een vuilniszak en voelt zich roofdier…

Deinende golven op het ritme van de zee dansende meeuwen…

een paar woorden je weet niet altijd wat je zegt wanneer je praat over liefde en over verlies zeker is ik mis jou zie de meeuwen vliegen en vooral hun vleugels ik hou niet van meeuwen maar wel van jou zoals je vliegt en mij zoent met je vleugels hou ik van jou en het ruisen van alles wat je bent…

Was ik een meeuw, ik liet een dame hevig schrikken door groots en krijsend op haar sjieke hoed te landen zodat ik haar garnalencocktail in kon slikken. Was ik een meeuw, ik scheerde over vele stranden en boulevards om hier en daar wat mee te prikken. Dan hapte ik een haring zo uit iemands handen.…

Gekrijs van meeuwen Een droom van een blauwe zee Inktzwarte tranen…

Gratis van meeuwen, sierlijke vliegkunst met stijl, besmeurde kleren.…

[Haiku] Meeuwen cirkelen rondom het cyclopenoog van de helle maan.…

[Haiku] avondschemering zeven meeuwen op de pier onheilspellend wit…

Achter de trawler op zoek naar scholen vissen krijsende meeuwen.…

sterke noordzeewind - hij geeft de verjaagde meeuw terug aan het strand…

Siamese meeuw koppen aan elkaar geklonken duwen en trekken…

De meeuwen komen er weer graag omdat 'hardleerse, veelal allochtone broodgooiers' de meeuwen van voedsel voorzien. De Mos: 'Steeds weer moeten autochtone Hagenezen lijden onder de regels die de islam oplegt. Zij zitten met de ongewenste overlast van meeuwen en ander ongedierte.'…

in ogenschouw een lucht vol wolken meeuwen op hun vlucht het doorkomen van zon die blauwe ogen geeft oplost wat nog vorm heeft in schaduw zich op strand begeeft en in het wit van branding sterft stralend opent dan de dag onder gezag van zon en zee meeuwen deinen op de golven mee…

zag de mieren vliegen meeuwen zeilen hemelhoog een snelle wenk onzichtbaar vond gevleugeld zwart een witte dood waar warmte eindelijk expansie gaf en vrijheid los van aarde was gingen zij met duizenden op laatste vlucht de meeuwen hebben dagenlang gerust…

Ik bewonder de natuur ze is zo mooi zo puur lach naar de hemel en dan krijg je dat och het oog wil ook wat en zo´n meeuw heeft zat.…

ik was even, in het vluchtige van tijd, compleet zoals een glimlach en een bijzondere plek, waardig aan het leven nederig aan de dood even was ik een gezicht tussen sleutelbloemen en volmaakte ramen een lichte zin in zonneglans, in water van weggegleden zeeën verbonden door het begeren nu draag ik het gemis, vele dagen…

Tijd verschuift met dons, bepaalt het gewicht van ruïnes, steelt vuur uit hemel en harten, waarin blikken zijn versluiert, golven vonken breken door vanuit de ruimte, als wolven land en zee bespringen, een witte meeuw vangt zilte wind in een oneindige geeuw.…

Zonnestralen zorgen voor de belichting meeuwen functioneren als een vrolijk koor Op de cadans van de zingende golven drijf ik voort en zing zachtjes met ze mee.…

In het gelid staan ze verspreid Ik ben verrast, hun symboliek Is voluit spreken en public Met grote verantwoordelijkheid Ik maak me op en zal met vlijt Hen inspecteren, hoe een piek Op zondagmorgen, feeëriek Ik voel me een soort majesteit Ik zet mijn voet zacht op de brug De leuningen zijn te snel leeg Mijn erewacht is opgevlogen Toch…