Netgedichten

netgedicht (nr. 42.635):

VELE VLEUGELS

In het gelid staan ze verspreid
Ik ben verrast, hun symboliek
Is voluit spreken en public
Met grote verantwoordelijkheid

Ik maak me op en zal met vlijt
Hen inspecteren, hoe een piek
Op zondagmorgen, feeëriek
Ik voel me een soort majesteit

Ik zet mijn voet zacht op de brug
De leuningen zijn te snel leeg
Mijn erewacht is opgevlogen

Toch kijk ik er verblijd op terug
Het aanzien dat ik even kreeg
Daar kan ik lange tijd op bogen