Alle inzendingen over 1. Leven

Ergens zit ik tussen spullen Daar, waar anderen zullen zeggen Daar woont hij En ik die schouderophalend Het slot open doe En binnenkom in dit ergens en denk Hoe lang woon ik hier nog Hoe lang moet ik hier blijven Hoe lang zal ik ondergaan Dat dit het is Weer stoot ik mijn voet tegen De openstaande deur Waar er te veel van zijn In deze…

bloemen belovend gaf hij haar modder en slijk waarin zij verdween…

Een glimlach een grapje een beetje een stukje Woordjes lief een kusje een knuffel stukje bij beetje Dichterbij nog even een beetje zo dichtbij Een stukje een beetje stukje bij beetje verloren…

Allebei wetende dat de ontmoeting zal komen De ontmoeting zal komen als het tijd is Als het tijd is voor een ontluikende liefde Een ontluikende liefde die zal uitgroeien Die zal uitgroeien tot een zoete liefdebloesem Tot een liefdesbloesem bolstaand van een wederzijds Een wederzijds verlangen laat ons nooit meer los Nooit meer los zonder elkaar…

met mijn handen in mijn zakken sta ik weifelend bij de poort voel de moed naar onder zakken als jouw blik mijn blik doorboort ’k zie je mond heus wel bewegen maar het geluid bereikt mij niet dat maakt mij nog méér verlegen ’k hoop dat jij het nu niet ziet veel te snel sta jij dan voor mij je raakt mijn arm al bijna aan “vind je ‘t goed…

Laatst werd er aan mijn voordeur luid gebeld. Nieuwsgierig keek ik toen door het spionnetje En zag een meisje met een lampionnetje, Van twee enorme dienders vergezeld. Benauwd gaf ik dit trio op de stoep Onmiddellijk mijn hele voorraad snoep.…

Zo tegen Kerstmis sta ik steeds onthutst En krijg ik in de winkels medelijden Met vakkenvullers en met kassameiden Die dan opeens weer lelijk zijn gemutst. Een meisje met een hoofddoek staat ons tegen, Maar op die malle mutsen rust Gods zegen.…

Hiep hiep hoera voor onze eigen Jos! Voor slechts een paar miljoentjes krijgt Verstappen De kans weer op het gaspedaal te trappen En gaan bij hem weer alle remmen los. Dan wordt hij weer de raceheld voor ons allen, Want geen coureur die zo goed uit kan vallen.…

Vooral die dagen lagen er mossels op het strand. Hij toonde mij het donker huis, door zeepokken ontruimd. Toen ging hij dood. En nog na zoveel jaren - want breekbaarheid wordt telkens dierbaarder - zijn mij bijgebleven de smetteloze ruimte, de lege ogen, de bewoner niet thuis…

Lanen lopen dezelfde Weg als wegen Aan de straatkant Dichter bij Paden gelegen Zijn dan jij Bij mij…

je loopt me voor mijn hand in de jouwe sensueel de trap op waarbij je halverwege inhoudt en stilte zoekt in mijn ogen neen spanning overheerst gezonde spanning waarbij onze handen rusteloos in elkaar spelen visueel ook tastend verkennen stof heeft nu geen nut meer plagen ontsluiten heerlijk zacht je huid verwent me…

De lucht blikt donker terug als ik hem somber aankijk niet van plan op te klaren voordat ik een concessie doe: Voor een lach een zonnige dag…

Ik zou naar Rome om daar hand in hand Met al die heiligdommen wat te bidden Voor de man die weg wil uit ons midden, Maar zag op tijd de datum in de krant. Dit moet een grap zijn. Want die oude heer Leeft toch sinds mensenheugenis niet meer? __________________________________ ...de paus heeft het sacrament der stervenden gekregen...…

Ik pakte ooit een boek Niet zo'n AKO-paperback Ik vouwde het doormidden schoot gaten erin ging er op zitten in een moment van bedenking gooide het toch in de biotex Las het een week later en concludeerde dat er meer was dan dit.…

een woord al vaak een teveel vermoordt kwetsbare momenten het grijpt mij soms naar de keel het gevoel sterft dan al in de lente een woord vleesgeworden letters scheppen dan een nedergang met tranende spetters legt boeien aan waarvan ik mij niet bevrijden kan het woord, een teveel sluit genadeloos mijn keel…

Wij liepen in een bos langs oude dennen, varens, berken mos en spinnewebben. Wij konden daar slechts fluisteren, durfden elkaar niet goed verstaan. Plotseling hoorden wij hoge stemmen: 'Ga weg! Straks vallen alle bomen om!' Wij stonden stil, hielden onze adem in. De zon scheen, het was het midden van een dag. Een beek leek wel te rinkelen…

koud twee voeten onder de dekens misschien zijn het klompen ijs…

Lezen is goed voor u Nederlands punt en el moet u eens zien wat een prachtige site Dankzij het razendsnel breedbandig-internet lezen en leren en dat is een feit…

Een stem zegt zonneklaar: haal neer je huis en bouw een boot! Ik vlecht van riet een vaartuig groot en dicht met pek de naden. Het water stijgt, ik vaar als inval- kracht als veerman zonder vracht verdronken oorden over en zie dat wat er drijft geen vissen zijn. In de vierde wake raak ik verstrikt in lange draden van verwrongen en verstomde…

Het is stil ik luister wist niet meer van het bestaan maar nu toch in de verte hoor ik wat is dat hoe heet zo'n beest een haan? En opeens hoor ik andere geluiden zijn het dieren die ontwaken? en steeds meer geluid uitbraken koeien loeien schapen blaten vogels met divers geluid maar toch blijft er een stilte er staat ergens…

'bescheiden geluk' maar een mooi moment het weerzien van een oma met haar kleinkind op een perron zomaar ergens in het oosten van het land in tegenstelling tot het afscheid dat ik zag bij moeder en kind 'het stierkalfje werd door de boer aan een touw uit de wei getrokken' terwijl de koe met gevoel voor drama haar zoon op de valreep…

Als ik de zon zie schijnen door mijn tralies heen en ik denk dan aan God daarbij dan ben ik niet alleen. We zijn dan met zij tweeën heel dicht bij elkaar dat is voor mij dan mijn manier waar op ik God ervaar. Al is hij dan niet zichtbaar hem voelen doe ik wel hier in deze eenzaamheid van mijn kille cel.…

zondagmorgen vroeg meeuwen drinken aan een plas de iepen zwijgen ik stap langs holle wegen er kraait een haan oproerig…

Toen de poort zich zacht suizend opende En begeleid door fel wit licht Er een nieuwe dode verscheen Zaten zij die al op hem wachtten Genoeglijk aan de grote tafel bijeen Nieuwsgierig naar zijn verslag Onder applaus en hard gelach Neemt hij dan plaats aan de dis En zien zij dat hij incompleet is Weddenschappen worden aangegaan Een ongeval…

doodgewone kalenderdag niet voor het brood op tafel noch voor wat beleg daarop daar steekt geen Belg een lamme poot voor uit arbeid in dit land wordt verricht voor de wagen voor de gevel van het huis uit hergebruikte baksteen opgetrokken voor de avonden ook op het terras en het geurig flesje in de badkamer vlakbij het vijflagig toiletpapier 1…

Wat ik zal worden en waarom we hier zijn Het zijn nog steeds de ingrediënten van mijn dagelijks refrein Hoe ik mijn dagen zal vullen, waarom niet nu Telkens lopen de vage antwoorden voor mij uit. Continu Hoelang zal het duren en doet het nog pijn 't Waren vragen Maar zonder vraagteken kunnen ze dat niet zijn…

Mocht je me niet op je feestje uitnodigen ik zal aanwezig zijn. Ik zal er zijn in jouw speciale aandacht om me niet uit te nodigen en in de ongestelde vragen van je gasten in de vermoedens, de gissingen. Ik zal het gesprek sturen, want halverwege een zin die lastig op mij toeliep stokt iemand, ik ben het waar jullie overheen praten wat…

Grachten-liefde mag niet verdrieten man en vrouw zoeken fysiek beleven geen relatie voor het leven intentie is probleemloos genieten. Vol hormonen is de brandende vraag is tijd besteed aan 't vrijstertje de juiste investering vandaag komt op nipperjte nog 't wippertje.…

adem in en uit en ga zo verder loop heen en weer tot ik slaap luister muziek tot de muziek naar mij luistert en zwijgt zaten we eerst nog vol akoestiek nu is het stil het is het werken voor loon de zekerheid en cijfers dat maakt het dat ik van gevoel naar logica schoof waren we eerst nog vol ongeloof nu is saai gewoon…

de wind jaagt wolk tot over het duin de stad er achter wacht mij voor later voor nu voegt zand mij een nieuwe huid eten meeuwen krijsend schuim uit jouw schoot en adem ik water…