Netgedichten

netgedicht (nr. 315):

Tijdelijk – nog niet (1)

Ergens zit ik tussen spullen
Daar, waar anderen
zullen zeggen
Daar woont hij
En ik die schouderophalend
Het slot open doe
En binnenkom in dit ergens en denk
Hoe lang woon ik hier nog
Hoe lang moet ik hier blijven
Hoe lang zal ik ondergaan
Dat dit het is

Weer stoot ik mijn voet tegen
De openstaande deur
Waar er te veel van zijn
In deze te kleine ruimte
Ik kijk door het te lage raam
Schuif voor de zoveelste keer
Een stoel aan de kant om
Er door te kunnen
Ik vervloek deze vierkante meters
Ik vervloek de boiler

Onder de lauwe douche
Denk ik aan die andere plek
Die andere plek voor mij, voor ons
Die er niet is
Nog niet, nog niet

Nog niet