verlangen (1)
met mijn handen in mijn zakken
sta ik weifelend bij de poort
voel de moed naar onder zakken
als jouw blik mijn blik doorboort
’k zie je mond heus wel bewegen
maar het geluid bereikt mij niet
dat maakt mij nog méér verlegen
’k hoop dat jij het nu niet ziet
veel te snel sta jij dan voor mij
je raakt mijn arm al bijna aan
“vind je ‘t goed da‘k met je mee rij”?
zeg ik zonder overslaan
je knikt ja en kleurt je wangen
ik denk dingen die ik niet zeg
maar met onbeschaamd verlangen
rijd ik samen met jou weg
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: liefde
verlangen 3.2 met 18 stemmen 
2.699
2.699
Geef je reactie op deze inzending:
Ik vind in het gedicht een bepaald gevoel terug dat mij aanspreekt.
Ik kan in een gedicht iets heel anders zien, dan er bedoeld is... en dat mag toch?
Zal Jeroen vast niet erg vinden, denk ik.
Jammer van die reactie.
Ik lees jouw gedichten altijd en ik vind er ook wel eens wat mindere bij, maar deze zit goed in elkaar.
stond je bij de schoolpoort
ik zag je moed al zakken
in dat verlaten oord.
Ik was aan het overwegen
of ik je nu wel of niet verliet
je was nogal verlegen
ik dacht, die ziet mij liever niet
Ik dacht, ik kom er dan maar bij
en raakte je arm zacht aan,
dan vraag je of je mee mag met mij,
'tuurlijk, loop maar mee aan...'
de zon straalt op mijn wangen,
je bent met jezelf in overleg,
ik ken jouw stil verlangen,
samen met Sint en Piet op weg...
hihihi, ik kon het niet laten. Binnenkort is het immers Sinterklaas!