Alle inzendingen over Aansteking

geluiden gaan nooit weg verspreiden zich ijlen na in een lichter dan luchtlaag net als jouw lach die kleuren bloeit de wereld aanlicht met haar schoonheid die warmte deelt in aanstekelijkheid de mens verblijdt in een van binnen heerlijk doen gloeien zo stromen levensenergieën die het lijf doen dromen van spectaculaire zaken…

hij was zo labiel zo makkelijk op te stoken we hoefden maar lichtjes te poken en hij deed en zei alles, ondanks God's verbod gingen wij weer eens te ver ? ongewis van wat hij heeft uitgespookt vlammen lekken nu zijn kist uiteindelijk hebben wij hem opgestookt…

Hij houdt niet op, door schrijversvuur gedreven, verbaast z'n lezers door enorme durf en weer verschijnt een zeer omstreden turf. Het blijkt, dat hij een vuurwerk heeft geschreven. Hij provoceert met superdikke boeken. In menig heilig huisje breekt-ie vrede. Men vindt 'm uiterst kwetsend: zelfs de leden der antiblasfemieclub slaan aan 't vloeken…

Nog ben je niet vatbaar voor mijn ziekte, toch zet ik de besmetting in als wapen, alles op het spel te zetten op de huid van de aanstekelijkheid tot ik vroeg of laat de ogen sluit, elk woord vooraf te wegen als bijdrage aan de jaren vriendschap in bittere zinnen die alles beloven daarna misschien dan weer te vegen in de verstrooide…

Ik, verbouwereerd toen je plots de benen nam genadeloos mooi, een aanstekelijke... vlam doch... je bleek een lichtekooi!…

Bij het aansteken van een sigaret Heb ik even niet goed opgelet De vlam in een keer daar Verbrandde al mijn haar Vandaar mijn hoed maar opgezet…

Een aanstekelijk geluid gevoel dat overdraagt, behaagd. Het is prettig hier te zijn. Ik verstop me in je glimlach en de wereld lacht mij toe.…

Schrijvend wordt het sterker vanuit het diepste van de ziel hoe zal ik het verwoorden datgene wat mij overviel van binnenuit, zo’n warme gloed die in mij deed ontwaken dat intens vurige gevoel zou ik het kunnen raken in enkel een gedicht, al was het maar een vonkje van Uw aanstekelijk licht.…

Bewonder Nagenoeg dus reeds zo'n 5 miljoen Aansteking, infectie door handel…

Onweersprekelijk gezellig, enerverend en aanstekelijk.…

stilstaand bij mijn doden werd ik al ingehaald door nieuwe doden de wereld draait door wie heeft nog tijd wie gunt je nog verdriet wel duizend kaarsjes wilde ik aansteken maar kwam niet verder dan één enkele en zelfs die waaide bijna uit…

Een bolle buik en ogen als knikkers zo blauw activeren mijn radar wanneer haar aanstekelijke lach de stilte splijt. Met een geluid als een zaag snorkelt zij door de ruimte en beleeft de dag als moment terwijl zij in mijn vingers bijt.…

Het aardse bestaan Gaat zij verlaten Oprijzend uit het water Als Jezuïna; een Christusfiguur Voor Gallen-Kallela Fungeert het meisje als gids Hij nam haar overal met zich mee Als leidraad in echt ieder uur Net als eerder het Russische Landschap of Ilja Repin, weer Een tentoonstelling van formaat; Vanuit het Hoge Noorden, opnieuw Een aanstekelijk…

Ontken het niet, je kan't gelijk weer merken Vette kop van een schoolsteekpartijtje En hup, weer een messentrekkerijtje Drama-nieuws kan heel aanstekelijk werken! In Oss lag het anders volgens leerlingen: Afrekening binnen ROC kringen.…

zo stil het vroege licht later danst het door de straten waaiert het over je haar later steek ik het licht aan voor jou het licht…

dit beeld laat mij niet los nu met een dichtgeknepen keel mijn dochtertje van 11 met staarten en een mini-rok waaronder zeker weten de zelf gebreide warmers voor het been die levensvreugd opnieuw beleefd van meiden op toneel zó tastbaar en aanstekelijk…

zomaar een klein stukje aanstekelijk geluk tegen de achtergevel van ons huis…

Ik vraag me af ik vraag me af De mens in volle draf Naïef of welwetend Desalniettemin aanstekend De massa sleurt ons mee Onder dwang, of simpelweg gedwee Vrije mening of gevormd verlangen Ik vraag me af Was het hier nou links of toch rechtsaf?…

m'n vader moest een operatie en de hele familie was bij elkaar om hem sterkte te wensen en misschien ook wel een afscheid en iedereen zoende hem, ik niet want ik was zwaar verkouden en ik wou hem niet aansteken maar hij keek verwijtend naar mij na de operatie bezweek zijn hart en ik ook omdat ik hem niet had gezoend voor hij…

ik viel niet voor de zon in je ogen op die lenteachtige dag voor de zomer die bloeide in je aanstekelijke lach wist de warmrijpe vruchten uit je oogstrijke herfst voelde je schoonheid in midwinters rust het was jouw magie die mijn liefde deed stralen jij wist het mooiste uit mij te halen…

nooit breekt regen de aanstekelijke lach op je natte gezicht onder de wimpers glanzen je ogen het plezier van de dag haren slierten vol dalende druppels over de kraag van je jas stapt pardoes in een plas waarvan de lachende rimpeling op je gezicht regen ziet…

jouw lach ontsluit zoveel plezier en baart humor in twinkelende ogen golft door de ruimte in een aanstekelijk ritme op een melodie die al eeuwenlang hout zaagt en waarvan de teksten in alle talen meegezongen worden in generatieve herkenbaarheid die uit voeten komt die staan in een wereldcyclus…

het is je gezicht dat van de tijd niets wil weten natuurlijk heeft het leven zijn lijnen op je huid geschreven maar zij verhalen je positieve kijk op vandaag en morgen de diepte van zorgen heeft geen vat op je bestaan gekregen nog altijd lacht het ondeugend vitale aanstekelijk graag dromen je ogen aan wie jij je liefde zal…

nimmer ontmoette ik zo'n groot hart onzelfzuchtig vol met goedheid kleur jij het leven mooier ook van 'n ieder die jij aanraakt onuitputtelijke enthousiasme werkt aanstekelijk de sterren van de hemel schrijvend schijnt de zon speciaal voor jou om het leven te vieren…

leunend tegen vergane glorie van strijkers omlijst door koperen blazers vanuit het midden klinkt de donkere stem van Nat King Cole de geur van oudheid vermengt vergane glorie innemend zijn met galantheid het ritme aanstekelijk uitdagende pianoklanken zo smaakt pure verleiding…

ik wist niet echt wat liefde was wel wie iets bijzonder aardigs moois en zeer aantrekkelijks had dat leek mij een goed begin om samen voorzichtig te ontdekken hoeveel er in die schoonheid stak te beleven was waarbij de deuren al open gingen door je aanstekelijke lach die meteen aan alle handen applaus gaf…

onder een lantaarn een aansteker aansteken en opgaan in licht tien keer rondlopen langs de utrechtse veer haar hart staat open de paarse vogel heeft haar paarse tasje even vergeten dieprood mijn gezicht frambozen van de buurvrouw hangen voor mijn neus de kinderstemmen na schooltijd in het hofje worden één stem…

zij heeft in bewegen de zegen van boven gekregen lenigheid en souplesse als ultieme gift in een lach die aanstekelijk is een heerlijk natuurlijke performance die je meeneemt en vaardigheden geeft in een wereld waar talenten geen centen verdienen is met het uitwonen van je lijf maar waar plezier leidraad is in het speelse…

Ze zit aan de zijkant ze kijkt belangstellend ze nodigt uit voor gesprek ze verontschuldigt zich voor wegkijken ze is verantwoordelijk voor de zwemmers ze is de badjuffrouw van ‘t Marnix ze is ook een mevrouw van/met een meneer ze is moeder van 4 kinderen ze heeft een luisterend oor ze is aantrekkelijk ze is aanstekelijk ze is aardig, relax…

Natuurlijk ga ik op naar Gods Altaren en ik mag zelf de Kandelaar-Kaarsen aansteken Jezus heft de loftrompet en God, de Vader die zingt 'n diepe Bach bas-aria Ik mag op een kussen voor Hem zitten Hij legt z'n hand op m'n hoofd zeggende: "Goed gedaan Jochie!…