Alle inzendingen over Aansteking

Fabelachtige heerlijkheid vol zuiver diep verlangen Je lach werkt zo aanstekelijk Mijn hart komt tot ontvlammen Wat sterk was is nu tot was aldus verworden Het raamwerk ontdaan van rastering Totaal opnieuw begonnen Geen letters maken woorden uit passie vloeit het voort Een leven als nooit tevoren Dit is zoals het hoort…

Bij de start zwaait ze nog Nu de carrousel traag optrekt Gaat ze met ieder rondje Hoger op in de malle molen Hoe slim is technologie die je Sur place draaiend aanstekelijk optilt Eens het vliegtuigje in de lucht laat ze zich verder vervoeren Ouders zwaaien nu naar boven Hier weg van elkaar Na de landing zweven ze te voet verder…

ik heb je lach geboren zien worden in een adembenemend moment de kleine krul waarop ik surfde groeide uit tot hoog bruisend schuim dat mij overdonderend meesleurde toen jouw intens plezier aanstekelijk oversloeg ik ben geland maar met voeten op los zand om het nog eens te proberen omdat jij zo lief bleef stralen wilde ik ook…

We zullen vrede vieren muziek maken en danspassen Zonder van onze plaats te komen zullen we vrede vieren Het zal ieder aansteken als goede geesten uit flessen We trekken wijze lessen uit het verleden naar wij hopen De tijd laten we niet verlopen,vier vrede in godsnaam:vier vrijheid.…

Nu de nacht waakt als één vlam over herinneringen explosief als keerpunt na het aansteken van de lont. Flitsen sieraden triomferend door verschijningen in silhouet als mikpunt in een gedachte vanaf de grond.…

ik mis hoe je mijn naam uitsprak jouw zachte baard. aanstekelijke lach jouw levenslust, brede smaak van muziek jouw kookkunsten, je warme knuffels waarin ik mij zo welkom voelde jij die allerlei mensen samenbracht kleinkunstenaars een podium gaf omdat iedereen een kans verdiende mooi mens het leven kleurde mooier met jou…

De grootste kerstboom ter wereld staat er weer Gordon wilde in Lopik aanwezig zijn Zo alleen kan hij best aanstekelijk zijn Hij ontstak de kerstverlichting, zonder Geer Het contact met Gerard heeft hij verbroken Die was door hem al in woede ontstoken ...De grootste kerstboom ter wereld brandt weer.…

(Het witte boek was het aanstekelijke aan Billy Collins gewijde boek van Kees van Kooten.)…

missen zoals ik jou Zeker op bepaalde uren of als ik in de buurt ben en dan omhoog kijk Zo dichtbij Zou je eens per week nog aan me denken, of twee keer als iets jou herinnert aan mij Misschien als het stortregent en je iemand doorweekt ziet fietsen Ik zal me je stem herinneren en warme hand, zo vertrouwd om die van mij Jouw aanstekelijke…

Een spontane lach, aanstekelijk ontvangen. het onverwachte verdriet, de troostende woorden, pijn die werd weggekust. Het verdriet is nu, jaren later, niet meer onverwacht, geen troostende woorden de pijn die blijft. Het is allemaal voorbij, ik kan er alleen, nog maar van dromen...…

ze keek me aan ik voelde haar blik zacht tastend naar binnen gaan in grijs blauw beschreef zij de subtiele horizonnen van verre zeegezichten toch herkende ik in de kleine krul van witte golven haar aanstekelijke lach die met zijn zachte mantra een delende eeuwigheid aan het strand gaf heb me totaal opengesteld in het ervaren…

bekeken maar in je ogen zie ik een heel ander beeld de jaren hebben stempels op je huid gedrukt om het bestaan te structureren uit opvoeding en verder leren maar in ervaren met liefde en verstaan diepen lijnen minder uit laten sporen schaduw gaan ik lees het speelse voel de warme kracht in ogen die de tijd voorbij zijn met hun aanstekelijke…

Een somber man dus vaker blijer dan een ander die bij het verkeerde uiteinde begon want aan schone verwachtingen zit geen reinigbaar handvat wie misgrijpt houdt voor eeuwig vuile handen daarom de argwanende tanden liever gezet in de pech het neehoofd voortvarend geschud zo oefent hij soms een trage maar toch aanstekelijke danspas tussen…

ik mozaïekte met stukjes leven om ze harmonisch te passen in het bestaan het leek goed te gaan tot de lijm verdroogde het cement verpulverde waarin ze waren gegoten heb met alles gebroken toen ik jouw ogen zag een veeg licht in een donkere straat bij nacht je lach parelde tanden in witte aanstekelijkheid handen speelden met schaduw…

Je voelt zachter dan de huid van een perzik je huid is gladder dan een nectarine je geur is fruitiger dan je aanstekelijke lach het is een beleving dat ik je weer kan zien. Jouw ogen werken als een metronoom die mijn droom hartstochtelijk realiseert die herinnering zo zoet als jasmijn dat op een waargebeurd verhaal is gebaseerd.…

Als je stil bent kun je zijn gefluister horen in de wolken en bomen of de struiken deze tonen waar hij nu ook in de nacht tijdelijk wil wonen. Dit om leven ook zo te verdragen nog steeds verliefd op het dagelijks bestaan intens geliefd laat je geliefde je nooit echt gaan. Ik ga daarom thans dagelijks naar buiten waar nu de liefde steeds gaat…

Zo aanstekelijk! Is dat genieten van wat voorbij is? Of, is dat genieten van iets dat niet wil sterven? De muziek en de beelden, ze raken me aan. Ik galm mee. Het leven is fantastisch…

in doeken en een toefje bont duffeltjes aan met lappen en scheuren, schamel en schunnig, verschoten kleuren, op weg de handen in de broek, de hoofden neer, de schouders zoek en om de neuzen onuitsprekelijk, gedoken musjes bij mekaar, de kleumenskou aanstekelijk en lippenmonden droef en wekelijk klos klos huiverend langs de open dijken schokkende…

jezelf en vertrouwen houden in het lied van de mensen om je heen toch zijn er tranen geweest van onmacht en verdriet om het gevoel dat iedereen jou verliet en jij alleen bleef met je eigen melodie dat eentonig riep om een akkoord om vroeg gehoord te worden in de meerstemmigheid van geestdrift en enthousiasme tot ieder aanstekelijk…

Je wilt dat ik mijn gedachten met je deel: roei me nog één keer door de grachten raak weer in mijn ban zoals gefascineerd was door jouw aanstekelijk élan, jouw daadkracht om mij te bekoren ontvoer me in je zijspan in september laat me vergeten mijn bagage mee te nemen rijd me over 's heren wegen naar het land van mijn droomtaal laten…

oren De noten springen bij voor een geheel aan mooie klanken Hoewel het licht aan de einder de deken over ons heen trekt houdt deze zaal het gehoor Mooie instrumenten klinken subliem; muzikanten halen, alles voorzien, maximaal uit Het podium davert, terwijl de zaal, met vele voetjes van de vloer elkaars kwaliteiten showt Op een aanstekelijk…

penetreert Je verhalen kleurden onze wereld Ontdooiden bevroren gezichten Deden stenen lachen Hoelang kan een clownesk masker vreugde en verdriet kanaliseren De gouden halsketting verdofte en schifte Valt er hoe dan ook nog iets te kiezen als de spasmen van het noodlot je van lieverlede ontmantelen Sterven schopte verstillend je aanstekelijke…

hebben gekregen Zullen we ooit tot stof vergaan De bergen die al duizenden jaren intact bleven Worden nu met treinen doorreden mensen hebben relaties met elkaar Maar door een kleine fout is het over en klaar Hele bossen worden omgekapt Maar jij heb je lucifers op zak Al had die boom al honderden jaren het leven Nu kan jij je sigaret er mee aansteken…

Als ik er niet meer ben pap, Wil je dan nog elke avond een kaarsje aansteken? Zodat ik weet, dat je toch nog van me houdt, ondanks alles wat er gebeurd is. Pap, ik mis je gewoon, en ik wil dat we weer normaal tegen elkaar doen zoals eerder.…

Haren wild dieprood gekruld Mijn schaduw glinstert glans Dartel op hooggehakte pumps En heb de godganse dag sjans Mijn huid lijkt wel van brons Ogen lijken groen op te lichten Glimlach schijnbaar aanstekelijk Laat geluk naar buiten richten Parfum als een heerlijke hypnose Zweemt bedwelmende rozengeur Mensen lachen spontaan en lief De…

de eerste ha ha ha en alles schudt nu mee Het is niet meer te stoppen deze eindeloze schaterzee Ik lig schuddebuikend op de grond niet langer meer gevangen komt daar een ha ha ha en hi hi hi met tranen langs mijn wangen Het lachen bevrijdt wat vast zat het lucht mij op en sterkt en het mooie is van al dat lachen dat het ook nog eens aanstekelijk…

zachte trilling van leven de maan is bleek vanavond je geur hangt nog boven tegels of zijn het de narcissen ik droom je lichaam hier de vogels roepen om duisternis de deur werd dichtgeslagen wolken lijken op hamers ruzie is een aanslag bomen lijken stronken ik droom een zonnewolk, een godin en daarbij een vuur van heimwee dat ik aansteek…

Zoals risico’s gedeeltelijk te berekenen kunnen zijn, als men de realiteit en verantwoordelijk beschouwd, z’n vertrouwdheid tevens als aanstekelijkheid verleid, blijft de kalmste zee ondoorgrondelijk ingeval de roekelozen de stilte van de natuur blijvend onderschatten en deze buur als veilig wordt beschouwd het onzichtbare blijft…

Maar we missen je zo, ze vreselijk we missen je aanstekelijke lach we missen je vrolijke stem kortom: we missen JOU. Dus mag ik je nog een keertje zien, zodat ik wat rustiger slaap misschien want ik mis je zo...…

moeder in uw omhelzing kan ik rust terugvinden gij legt mij de zachte woorden in de mond stillend, een schuilplaats voor stormwinden in u is de bal van mijn geluk wel rond en kan hij rollen, mij de lach aansteken moeder gij schonk mij een grote mond vol tanden al moet gij hem vaak zelf eerst openbreken tussen de eelt schuilt er fluweel in uw…