Netgedichten

netgedicht (nr. 40.349):

Lachen

Ik voel de kriebels in mijn buik
het borrelt nu naar boven
en dat het niet besmettelijk is
kan ik je niet beloven

Een eerste hi borrelt in mij op
en ook de ha komt er al aan
maar ook een ho, een he, een hu
zitten nu al bovenaan

En daar komt de eerste ha ha ha
en alles schudt nu mee
Het is niet meer te stoppen
deze eindeloze schaterzee

Ik lig schuddebuikend op de grond
niet langer meer gevangen
komt daar een ha ha ha en hi hi hi
met tranen langs mijn wangen

Het lachen bevrijdt wat vast zat
het lucht mij op en sterkt
en het mooie is van al dat lachen
dat het ook nog eens aanstekelijk werkt