Alle inzendingen over Abel

engel me maar de hele schare duikt in wit op zwart bewaar me van mijn schouder want ik ben alles zat niets kan me weerhouden om hel vanuit de fout te schouwen naast criminelen moordenaars en dieven zie ik anderen die mensen grieven zij branden erfzonden zijn abel en de kaïn weer in alles wat god heeft gezonden jij hebt…

zoete woorden hoor soms een lach opbloeien die warmte en kleur geeft aan wat wij ordenen in een wereld die niet meer de onze is wij hebben ons vergist dachten te delen emoties en beelden maar eigenzinnigheid verstond geen ander woord dan doodslag en brute moord weer is er geen elkaar verstaan in het paradijslijk samenleven abels…

De twee werden vader en moeder van Kaïn en Abel.…

In de laatste zomerdampen bruisen buiten de herfstbuien hemelwater stroomt traag -zoals het bloed van Abel- schijnbaar achteloos het lege land in kreunende kruinen buigen diep ritselen kleedt zich in het geraas van een onzichtbare hand die meedogenloos het land ruw strijkt het fladderen sterft in bulderen weg totdat een schijnsel alles…

De zondvloed duurt maar voort: 't regent reeds eeuwen Abels. Blijft er wel een Noach over, veel mensen hebben niet gegeten van de appel met kennis, of ... zwijgt hun verdrongen geweten? Torens van Babel, gebouwd voor verrijkende rijken, op het zweet van armen, in één wartaal: de ik-heb-zucht. David versloeg Goliath niet.…

Ik ben opmerkzaam voor de zwerm wervelende en dansende insecten op de polderdijk, de oude, opgehoogde eksternesten, de essen, abelen en platanen, een fazant die parmantig trippelt op de spoorwegberm, maar ook voor alles wat jij voor mij doet: koken, wassen, sokken stoppen, schuren, schrobben, dweilen, gastvrouw spelen, samen met mij naar de…

De abeel zijn loten delen mij mee dat ze nu gaan hangen De berk heeft het begeven toch niet zo alleen Zijn familie is echt totaal in tact gebleven De laatste poging van de herfst tot kleuren Verzand in rottend vies schimmelrijk bestaan Hoewel ook schimmels vrolijk leven geven Is het met het meeste leven dan gedaan En na het afscheid van hun…

Ik meende je te zien in een slanke vrouw met warme ogen op een verre weg langs het tijdloze water helder en diep En ik meende je te horen in de stem van een engel een lach van broze weemoed het ruisen van abelen de zang van verborgen vogels En ik meende je te herkennen in een elf met haar als zonlicht een gewaad van sneeuw in de geur…

De liefde die ontstond, bleek vruchtbaar, want ze schonk 'm Kaïn en wat later Abel.…

Mooi in hun Wanorde en chaos Parijs; Rodin 1840 - 1917 Tien reliëfpanelen in goud Hemels licht in hun vertelling Elk paneel eigen verhaal Adam en Eva in goud gecreëerd De moord op Abel door Kaïn Noach en zijn ark van hout Abr'am en Isaäk Liefde, haat en wirwar Florence; Ghiberti 1378 - 1455…

De jongleurs jongleren behendig in dit tafereel, Kabouters dansen vrolijk rondom een prieel Prinsen en prinsessen vormen statig een geheel, Ridders en piraten strijden moedig onder de witte abeel. Het vergezicht van gisteren, verrukkelijk zo dichtbij.…

De jongleurs jongleren behendig in dit tafereel, Kabouters dansen vrolijk rondom een prieel Prinsen en prinsessen vormen statig een geheel, Ridders en piraten strijden moedig onder d'n abeel. Het vergezicht van gisteren, verrukkelijk zo dichtbij.…

van welke zon hield ik meer Kaïn of Abel? welke liefde die ik in mijn ziel draag komt niet uit Uw licht maar houdt mij schuldig en klein? en als ik geen kennis had van het veschil tussen goed en kwaad hoe kon ik dan Nee zeggen tegen de appel die mij aangeboden werd?…

- ik wil ‘m niet, oranje brengt onheil, kom maar mee, oranje: dat is booms voor ‘wordt geveld’ Abel Staring, die om een taart te winnen gisteren 3-2 voor Nederland voorspelde. Staring heeft duidelijk geen verstand van voetballen. N.B. Voor foto zilvermeeuwkop zie de tekst op mijn facebookpagina: http://bit.ly/9sHn5d…

De avond valt zacht sluit de oogleden van de stervende dag verbergt het tedere indigo van het zwerk Het grauwe lover van de abelen ruist zoet fluistert een verhaal gedragen op de ijle vleugelen van de koele westenwind, een betoverend, mystiek lied van vreemde eilandtuinen verloren paradijzen gebed in het broze blauw van lege oceanen…

Word wakker, Abel, uit je boze dromen. Ten venstere is zij misschien gekomen. Dinsdag na Kana-Zondag…

stijgen donkervlinders op en in de diepte knipogen verlichte vensters vuurvliegen doen één voor één langs mijn pad hun lampen aan vleermuizen op schaduwwieken in de donkere diepte tuimelen muisstil gaat een grote oehoe als een vlaag van schrik voorbij hij voert mee de bange jaren die ik doorbracht in het daglicht de abelen…

opgestoken, voortgaand in vlagen zuigt zij mij mee vandaag, doorheen de witte abelen, de ratelpopulieren langs kerktorens en haantjes grijpbaar boven het malse koren zij rust even uit in een oude eik zuigt zich vol en waait verwoestend door de hagen, waar slierende mussen mij kwetterend belagen, schelden we naderen de zee waar westenwind…

Daar doet een bries de abele-loovren trillen. De lauwe vliet en 't riet van weelde rillen.... Natuur heeft leven uit de lucht gedronken!…

Zij rust in 't malse mos en houdt gebogen Die arm, die mos en lokken beiden strelen, - Een sprei van groene schaduw, zacht bewogen, Daalt uit de zilverlovers der abelen; Zij ademt zuchten en zij lacht, als togen Er dromen door heur ziel, die vrolijk spelen: O, zoete hoop!…

Bij hoog water drommen kitesurfers samen - nu de wind nog .................................... Oorschampend wit een vlinder - wiens ziel gaat er van door?…

Na een poos voelde Eva zich vrij miserabel, met name bij 't baren van Kaïn en Abel. Wat vraagjes: Werd ook nog een meisje gebaard, dat later met een van d'r broers heeft gepaard? Hoe is het in hemelsnaam verder gegaan? Is de wereldbevolking door inteelt ontstaan?…

slechts de marsmannen plezieren en neem afstand van de eiken zelfs de allerhoogste eiken hebben nooit kunnen bereiken dat ze rijmen op het zwerk dus beperk u tot de berk wilt u dolen tussen linden na het afscheid van beminden speelt u met een stil verlangen aan een boomtak te gaan hangen ga niet met gedachten spelen aan de takken van abelen…

Soms is de stilte hoorbaar; luister maar nog zachter dan een fluistering in ’t oor een streling van het vaak gekweld gehoor In bergen, kathedralen hoor ik haar De stilte van het zwijgen is ook náár Zo donker en verstommend, metafoor voor onmacht tegen het gebral in koor Maar dan is zwijgen niet verdedigbaar Alzo sprak Sigrid in haar Herzberglezing…

uit de stilte daalt de soevereine vogel voor de ogen van het kind dat opgetogen wiegtuig wiegtuig roept ik lach om haar en staar weer stil naar op de rug gekruiste schortebanden stralend wit op het groen van een woelige zee de zuster leest ons voor met de dictie van een dorp waar het altijd zondag is de dag wordt heet haar stem een ver…

de kanselier wisselde van heer en wist zich voortaan horig aan de potentaat der potentaten zelfs zijn vriend de koning moest wijken voor diens eer o die bloedige ernst macht verheft zich tegen macht en heimelijk draagt thomas het boetehemd van geitenhaar wemelend van leven hij week niet toen de moordenaars de kathedraal betraden…

snel liep ik als kind voorbij dit virtuoos geschilderd pronkend vlees dat paart met moord snel liep ik voorbij ook al zong men gretig uit de weg geruimde kinderen de hemel in hun reine ziel dat fladderend musje ontsnapte toch maar mooi het grote boze net van vogelaar Herodes gegroet gij martelbloempjes roosjes nog zo fris geplukt…

(in den beginne was het woord) hij onderkent de oorsprong in het licht uit licht geboren hier schouwt een arend hoog en diep en staat hem bij het dichten bij -------------------------------------------------------- 27 december 2001 Sint Johannes de Evangelist Zonneleen 27 Zie voor de bij dit beeldgedicht behorende afbeelding en voor commentaar…

umbra mortis (in de schaduw van de dood) onder de boog van walviskaken stond zij met open of gesloten ogen in haar tent en tergend traag bewoog de burqa toen naar het huis der vele woningen in het hart van het dorp het hoog hotel amos volgde haar beschaamd over zijn volgen maar argwaan had woning in hem gemaakt was het wel een vrouw?…

de limo / uit leem geformeerd het hagelde twin towers osama bin laden pim en palestijnen dolfijntjes op het strand en steeds die verbazing: amos op schier! haar lippen gingen nog net zo rap en glinsterden in decemberlicht zoals de morgendauw toen in april het haar dat hij nooit ontplooide was grijs geworden gestuwd nu in een…