Alle inzendingen over Als de zeemeeuw

De duinen lagen, Als reuzen door de slaap verslagen In glimmend pantser breed ter neder Een zeemeeuw sloeg de zilverveder. Dreef door het zilver van de heemlen, en bleekte weg in ‘t zilverscheemlen Boven de zee van licht doorglommen, Waar kleine slaaprige golfjes zwommen.…

aan de haven van verblijf vind ik zilte harmonieuze klanken alle vriendelijkheid waait hier rond langs het witte tij van zomerdagen ik reis op mijn moedertaal gekleurde vleugels echoën taferelen op hoogte ‘k leen een gevederde veer van de zeemeeuw schrijf een vers onder lichtblauwe wolken de hemel weet hoe waar voor nu op een gracieuze…

Een zeemeeuw sloeg de zilverveder, Dreef door het zilver van de heemlen, En bleekte weg in 't zilverscheemlen Boven de zee van licht doorglommen, Waar kleine slaaprige golfjes zwommen.…

zwevend een kikker greep en de vink zijn vinkenslag liet horen en de sperwer met gekromde klauwen een muisje at terwijl de leeuweriken de hemel bekleedden en kieviten boven de polder buitelden en een zwerm spreeuwen op een boerenerf stortten en houtduiven vanuit de populieren koerden zong de graspieper een rommelig liedje stortte de zeemeeuw…

topduinend sta ik windvangend te kijken schipgestrand ligt daar een stalen kolos Scheepsbel klanken als een droevige roep S.O.S. wie redt mij toch, wie trekt me vlot een zeemeeuw kantelt scheef in mijn oogblik zijn schreeuw van sarcasme, windgedragen lijkt een triomfantelijke uiting van vogelvrijheid Kijk, ik vlieg, ‘k kan gaan waar ik wil…

- Gelijk de zeemeeuw, afgedwaald bij 't wilde noodweer van de kuste, waar zij, om te azen, nederdaalt, op klamme, half doorweekte schachte, dwars tegen wind en waterslag in, door- en voortvliegt heel de nachte en voort- en doorvliegt heel de dag;- zo wou, wat haar te pletter drukke, aan laag en grof haar kluistren moog, mijn ziel het…

En geen zomerluchtzwoelte en geen avondwindkoelte vermag iets op de aard van het ijskoud gevaart’ waar zich bloemen noch bladen mosgroen op tonen, en geen plant wordt gezien, om des kruidkenners vlijt met een schat te belonen, of de zeemeeuw een nest voor zijn jongen te biên! Sombre steenrots!…

Sierlijke vogel duikt door schuimende golven een vis is zijn buit.…

Op een Zeemeeuw Een zeemeeuw woonachtig te Zaanstad Wiens vader jaren geploeterd had Als glazenwasser in Gouderak Ging net als in het boek van Geert Mak In drie dramatische bedrijven Het leven van zijn pa beschrijven Het werk kreeg als titel, goud op snee, Trots ''De Zeem-eeuw van mijn vader'' mee.…

onverwacht in mij vond ik jou en luchten vol licht ik wil de dag achterna dichtbij de kust zomaar wat dromen over geluk het wordt later ver van de stad en op het strand vegen witte wolken de stilte bij elkaar golven groeten ook een kind met een zoen in haar wijde haar net op dat moment verdwijnt het zicht en ik besef dat…

zijn tijd gekomen ontstijgt een meeuw de kust om boven voorgoed de ogen te sluiten nabij de branding nog een enkele vaalwitte veer eensklaps verstard de spieren zeilt hij nog talmend door voluit gestrekt de stille vleugels onopgemerkt zal hij achter de horizon het kalme water raken uit “De Zee en Ommelanden”…

Zilv'ren engelen Als duif of zilvermeeuw Verkleed Die het luchtruim bezingen In een eeuwig durend Levensfeest…

Als de bamboe bloeit bloeien ze allen samen en sterven staande…

Iedereen 2cb koel de trip je leven een vuurwerk of niet? Beter is geïsoleerd goed is niet haalbaar verlicht nooit verleerd intergalactisch gebaar. Melancholisch gewaar in twaalf stappen de weg en het gevaar wie zal `et ooit snappen. Iedereen een eiland niemand de rots in de branding en uit de brand het schouwspel de leugen…

Wat houdt me bezig, elke dag Studenten, assistenten, professoren uit alle werelddelen stromen binnen als dolfijnen in een lagune Sierlijk bewegen ze zich door dit landschap van kennis en onderzoek Zij zoeken hun weg zoals elk doet in dit historisch labyrint…

De Jordanees: Jordaan, Jordaan, Jordaan Wilt u mijn Valentijn zijn? Want ik heb u lief Zo vreselijk lief! Dus alstublieft Wilt u mijn Valentijn zijn? De Jordaan: Zeg Jordanees, Jordanees, Jordanees Ik heb maar één wens: Uw Valentijn te zijn En vooral te blijven!…

Tussen geboorte, dood en heelal speelt onze leeftijd zich af. Al wat leeft is sterrenstof. Beleven we leven als ruimte? Als bewustwording daarvan? Als beperking. Als angst? Als creatieve liefde? Wie durft kiezen? Voor wie we zijn. Voor elkaar.…

In Gaza-strook geldt nu een staakt-het-vuren Zo’n dertienhonderd doden lijkt genoeg Voor optimisme is het nog te vroeg De echte vrede kan nog even duren Eerst zeiden beide: Nee, jij bent begonnen Nu zeggen alle twee: Ik heb gewonnen…

Dat dit je herinnering terug haalt naar die vriesdag vol van zon, met lichtend rijp op sprietjes stro, en zilverwit op boom, met licht zo stralend zacht en goud dat bijna aaibaar langs de ramen strijkt.…

Bijna iedereen is voor waarheidsvinding maar doorgaans over anderen!…

Dromen schrappen en planten regels. Ik herken zinsneden uit hun beelden zelfs die over de golven en branding het mulle zand en voel hun genegenheid in elke korrel en minuut van de nachten. Denk dan na tot de zon opkomt bij het talud welke mogelijkheden heeft de nacht vandaag geboden, geeft het opnieuw passende tinten ongerepte sneeuw, een…

Een boef gaat steeds weer naar de plaats delict, Dat mag ik als bekend veronderstellen. Al was het dus niet moeilijk te voorspellen: Roermondse Jos heeft het maar weer geflikt. Edoch, in de praktijk is vaak gebleken: Een vos verliest zijn haar maar nooit zijn streken.…

Jij noemt het groen, Diepgroen zoals de Bladeren zijn wanneer Het hoogzomer is - Ik noem het lila, Paars als het gezicht Van iemand die sterven gaat - En toch hebben we het Over dezelfde kleur.…

Ons Carillon stalkt mijn geheugen door herkenning en pingelt elk uur zeurend door mijn buurt. Na een kwartier nog dreunt het na: herinneringen. Verstoren oscillatoren mijn ritme; mijn droom van synthesizerpop met Berlin.…

een druppel aan de dakgoot groeit nog verwachtingsvol in de eerste paar seconden met uiterste spanning op de uiterwaarden en in de tegenspraak de tensie de enige reden van bestaan op het randje van barsten niet om zeggen ei zo na dood de doem komt met het avondrood in de hitte na de regenval komt het afronden het gewicht van water al…

Ik voelde me wat kil Soms zelfs wat koud Maar toen werd ik opgewarmd Door het Parool Krantenbericht De haghtag#nietalleen 2021 Een klinkend begin te maken Alle kerkklokken van Nederland luiden Het nieuwjaar van 2021 in Voor velen een kouwe douche Voor mij ’n warm gevoel: Gelukkig Nieuwjaar…

vliegen en zweven op de vlucht voor je leven kleuren bewegen!…

Op de grens van Zin en waanzin Is de gekte In mij gekropen, Onherkenbare gedaanten Met mij onbekende namen Nemen bezit van die Ik was, ben, en zijn zal - Mijn naam is legioen, - Resoneert in de krochten Van mijn brein, woorden van Een acteur die moeiteloos Van rol verandert om De mens te kunnen spelen Die kennelijk ook in…

Het kan me zomaar overvallen, weemoed omdat de blaadjes vallen, ben niet depri of anderszins, maar als ik die blaadjes vallen zie ginds, kan me zomaar overvallen dat weemoed gevoel, niet depri maar weemoedig, snap je wat of ik dan bedoel? Zodra de zon zijn stralen weer laat zien, is de weemoed weer verdwenen misschien ?…

Men zegt: tijd heelt wonden, edoch wanneer de tijd op is, krijgen wonden geen tijd meer te helen!…