Alle inzendingen over Analyze van de taal

schrijven kan de toekomst wordt op elk moment gedrukt op de onmetelijke borsten van het zwervende boezemlicht als ik dat kan begrijpen in de ziel van de tijd te kijken, te rijpen in het holst van elk gedicht, waarvoor ik letterlijk ben gezwicht, steeds in een andere betekenis, het is het wapen dat alles kan verslaan analyse van de taal…

op de bodem van de diepte lag als een oester een weerbarstig woord onderzeese stromingen kwamen en gingen bleven haar beroeren gestaag schuurden ze over en langs het gesloten fort ze werd weker minder stug een trage transformatie met het verstrijken van de tijd herrees ze aarzelend uit haar as de wedergeboorte van een woord…

sist en gist vertrekt en verdwijnt met pen en papier zwiert ze over de aarde speurend naar de lezende zielsverwant gaapt en slaapt vloekt ze vlucht voor vergetelheid zoekt licht in zwaarte tast met talige vingers naar een andere werkelijkheid…

in trage uren gist de taal in het duister later na het rijpen in de zwarte nacht lijkt wat ze zeggen wil zomaar uit het niets aan te waaien ze ligt voor het oprapen woord voor woord maar haar klank loopt vast zie haar ontsnappen fanfare zonder muziek hoor haar knarsende ledematen achter de huizen in een doodlopende…

Het vloeken neemt de overhand ‘t cijfer der Nederlandse taal zakt in triest te weten immers want: de taal is mooi, zeker zonder Krachttermen!…

wat er nu voor of achter ’nadat’ volgt waarom beginnen met lange zinnen en kort eindigen? het zicht is geheel aan mij wie bepaalt de regels? zij die soms niets delen doch alleen incasseren zoals reacties onder poëzie zoals ik, die toch graag deelt want lezen is gelijk uit een bundel zoals de Bijbel de Thora of Koran waar kan ik reageren…

De taal als betaalmiddel is beperkt om dit verhaal te kunnen spreken, de woorden zijn wat leeg, missen het gevoel van richting en wat in de geest verdwaald, slaan bruggen te ver en te vrij vertaald, voor alle geplengde tranen die ik heb opgehaald.…

terwijl hij uitkeek op de hoge witte blinde muur zag hij het mangrove moeras de reflectie van de vurige zon op het water hij zag de adelaar in het grijze licht de wilde haas in de verte het glooiende land het wisselende wolkenspel erboven geen ijdele woorden maar pure poëzie waarmee hij de zieke uit zijn bed bevrijdde…

Het lot van de gelovigen en anarchisten. Alles wat ontstaat vanuit de handen van Gods kind, is mooi, het gaat hen qua schoonheid geheel voor de wind. Hoe hebben zij dat toch meegekregen, die geweldige rijke zegen? Door het Woord van God, waar zij geheel naar leven, Zijn Zegen is dan het Loon, dat Hij zal geven. God zegt in Zijn Woord…

Ongekend ritme gegoten in klank en kleur De taal van mijn hart. Dat ze telkens weer dicht in een onverwacht en plotseling van waar haar verzen ritselen als bladeren rijmen laten zich meestromen in een zee van fris tot stroperig zoet terwijl wervelwind aan woorden elke vorm van haar slecht humeur wegstreept.…

Knibbel, knabbel , knuisje Kom je straks in m’n huisje Flip, flap, flop Kom je achter m’n laptop Les, las, loos Kijken we naar ‘Boos’ Pricht, precht, pracht Gaan we op seksenjacht Binden, banden, bonden Ik voel me al zo opgewonden Blijf je nog even in m’n huisje Ik wil zo graag in je kruisje…

(uit mijn zustertijd) zuster in huis zij loopt op ervaren voeten menig keer geveegd villa, rijtjeshuis of boerderij iedere keer een ander verhaal andere zorgen verpakt in ieders eigen taal voor korte of langere tijd Magda Haan…

DER TALEN.…

De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek - mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach op achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar: eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel en nog een stoel, een stugge…

De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek - mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach op de achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar: eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel en nog een stoel, een…

een schipper had een lief gevonden In een land ver over zee al snel ging hij op anker voer hij ver van huis vandaan Hij dacht toch wel te weten hoe bij haar de bakens staan maar zij bedroog hem lachend en dat viel nog lang niet mee Men bezeilt niet altijd wat men heeft bestevend hij werd beroofd en in de boot genomen het was gedaan met mooie…

* [Volgens Simon Stevin, anno 1587: is Nederlands een ideale taal tevens binnen de wetenschap en valt af te leiden uit het grote aantal eenlettergrepige grondwoorden waardoor volgens Stevin onze taal oorspronkelijker is dan en van het Latijn afgeleide taal als het Frans.…

Slijp mijn nachten met de pennen van ieder uur het ongeduld gescherpt door slijpers ziel, omvat het lopend vuur op papier verguld een opkomende dag, waarop de verzonnen tranen van een bejaarde zon al zijn opgedroogd en waar de inkt gedoopt werd in verwaaide as,in de taal als evoluerend en kloppend instrument.…

op dit papier te midden van zwijgend wit en onwillige woorden moet ik blijven. in dit verstomde zwijgen waar beelden taai verkleven op de punt van mijn tong zal ik huizen. binnen deze papieren grenzen waar aaneengeregen zinnen zich zachter verzetten wil ik wonen.…

We begrijpen dat U ons niet, kunt antwoorden in onze taal. Goddelijk, zo noemen mensen Uw natuur. Laat ons dan maar luisteren naar de wind. Laat ons het onbegrijpelijk wonder zien. Laat ons maar verstomd staan als een kind.…

Obscure selecties van pure projecties: reflecties, figuren, connecties, structuren, Daartussen: de rozen die razen in broze extase van kussen. ------------------- uit: 'Rebis' 1989.…

Wie schrijft die blijft geldt zeker voor Couperus Hij was een visionair, qua plaats en tijd Zijn leven was primair schrijven gewijd Soms voordrachtskunstenaar, zoals Homerus Een rusteloze geest, een pen-nomade Die metamorfoseerde in figuren Die hij bedacht, zijn eigen creaturen Een eindloze portrettenpromenade Theater van de geest in…

Mijn matineuze mediowissel Marchandeerde meerdere malen Met mammons Marginaal markante manuscript Manoeuvrerende manifestanten Maakten machiavellistisch Malafide malversaties mogelijk Meer manco maar minder maniakaal Moesten mannequins Mantelwetmatigheden Manu propria memoriseren Minutieus minuscuul Memoreerde men mij Modus vivendi mijn…

Ik ben bepaald niet vies van droge dooi En uitgesneeuwde mist daar kan ik tegen Net als transportkou, onderkoelde regen Een fijne verse ijspluim? Vind ik mooi De enige waar ik 'm echt voor knijp Dat is die nieuwe engerd: Ruige Rijp!…

Dichten is niet iedereen gegeven, maar schrijven leer je wel zoals je ook hebt leren praten. Soms heb je lieve vrienden die wel tussen lijnen lezen wat er echt niet staat, maar anderen kunnen dit helaas nog niet en die moet je verwennen met zinnen die een diepe zin verbergen maar toch doorzichtig zijn als glas. Ik weet nog hoe het verzen…

wat weet men van het leven vanwaar eigenlijk weten de mensen dat er vrij weinig is als zekerheid? -heeft gisteren de leegte zich gedragen? ze doet het met ons. verward maar overzichtelijk, dit ongevraagd voortduren. (tussen haakjes) het is tijd voor wat zich aan ons niet voordoet maar terug doet slaan als troost, warmte, vergeten etc…

Taal een mombakkes. Klaterende klanken strelende woorden harmonische zinnen die de chaos bedwingen. Daarachter de donkere krater - tong- en tandeloos de huig weggerukt de amechtige blaasbalg - waarin ik zwijgend schuil. Weer es een andere hij treedt op in weer een andere taal.…

Je zei We spreken niet dezelfde taal Maar volgens mij doen we dat wel Ik kan me vergissen maar volgens mij hebben we hetzelfde dunne vel…

Hoe zet ik het accent áigu op de á - è - í - ò - ú streepje links of rechts gezet heb vroeger niet goed opgelet. Allen die spreken in dialect zetten de klemtoon incorrect maar de Groninger weet weer goed wanneer hij ij of ei schrijven moet. Hij slikt woorden in en knauwt het klinkt alsof hij snauwt ook heeft hij moeite met die en dat,…

. ------------------------------ uit: 'Taal en teken', 1956.…